พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 499

......

หลังงานเลี้ยงมื้อกลางวัน

เฝิงหลุนขับรถพาฉินหมิงกลับไปส่งที่หมิงเหยากรุ้ป

ในห้องทำงานของประธาน

เมื่อเห็นฉินหมิงกลับมา ซูซินเหยาก็ลุกขึ้นและเดินไปทักทายเขาว่า “ฉินหมิง คุณกลับมาทันเวลาพอดี ฉันมีเรื่องสำคัญจะถามคุณ”

“มีอะไรเหรอ?”

ฉินหมิงลูบหน้าผากของเขาพลางถามอย่างสงสัย

ในงานเลี้ยงอาหารกลางวันที่ตระกูลเฝิงเมื่อครู่ เฝิงเจิ้นรินเหล้าให้เขาเยอะ ตอนนี้เขายังคงเวียนหัวเล็กน้อย

“พี่ชายฉันเพิ่งโทรมาบอกว่ามีข่าวเกี่ยวกับตัวยาหลักอายุห้าร้อยปี…”

ซูซินเหยายิ้มหวาน แต่ก็ถูกฉินหมิงขัดจังหวะก่อนที่เธอจะพูดจบ

“อะไรนะ?”

“จริงเหรอ? เยี่ยมมาก!”

ฉินหมิงดีใจมากและมีสติขึ้นมาทันที

ปัจจุบันการฝึกวรยุทธ์ของเขามาถึงขีดจำกัด หากเขามีตัวยาหลักอายุห้าร้อยปี เขาก็สามารถผสมยาสร้างรากฐานเพื่อช่วยให้เขาฝ่าฟันขีดจำกัดของการฝึกวรยุทธ์ได้อย่างรวดเร็ว

ก่อนหน้านี้ เขาได้บอกซูห่าวซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าให้หาตัวยาหลักอายุห้าร้อยปี

สวรรค์ย่อมเมตตาผู้ที่มีความแน่วแน่

ในที่สุดก็มีข่าวดีออกมา มันดีมากเกินจะจินตนาการถึงความสุขในใจของเขา!

เมื่อได้กลิ่นกลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ มาจากตัวฉินหมิงในระยะใกล้ ซูซินเหยาก็ขมวดคิ้วพลางพูดอย่างติดตลกว่า “คุณนี่ดีจัง ออกไปดื่มสังสรรค์แล้วทิ้งงานทั้งหมดไว้ให้ฉัน คุณช่างเป็นประธานที่ใจร้ายมาก!”

“ผมไม่ได้อยากจะออกไปสังสรรค์ นี่...นี่ก็เป็นแค่การเข้าสังคมปกติ”

ฉินหมิงไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ดังนั้นเขาจึงรีบเปลี่ยนเรื่องและพูดว่า “เอาเป็นว่ามาพูดถึงตัวยาหลักอายุห้าร้อยปีกันเถอะ!”

“คือเรื่องเป็นแบบนี้ จากข่าวที่พี่ชายของฉันส่งมามีโสมป่าที่มีอายุมากกว่าห้าร้อยปีได้ปรากฏตัวขึ้นในเมืองหลัวไห่ที่อยู่ข้าง ๆ ...”

“โสมป่านี้จะถูกนำไปประมูลต่อสาธารณะที่งานประมูลภายในสามวัน ผู้เสนอราคาสูงสุดจะเป็นผู้ชนะ…”

ฉินหมิงไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้

เขาไม่คุ้นเคยกับสถานที่ในเมืองหลัวไห่ แต่หากซูห่าวหรือซูซินเหยาคนใดคนหนึ่งไปกับเขาที่นั่นเขาก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องอื่น

สองวันถัดมา

ฉินหมิงอยู่ที่บริษัท เรียนรู้และควบคุมกิจการของบริษัทร่วมกับซูซินเหยาและทำงานอย่างหนัก

หากไปอยู่ในสถานการณ์ที่เอื้ออำนวย จะได้ประโยชน์ก่อนคนอื่น

ซูซินเหยาชอบฉินหมิง เธอเป็นฝ่ายสารภาพรักกับฉินหมิง ทุกวันนี้มันเป็นโอกาสหาได้ยากที่พวกเขาสองคนจะได้อยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืน เธอใส่ใจฉินหมิงมากโดยหวังว่าฉินหมิงจะสามารถลืมหลินว่านชิงได้ในไม่ช้าและมาคบกับเธอ

ฉินหมิงเข้าใจความรู้สึกของซูซินเหยาดี

ในตอนแรก เขาค่อนข้างจะไม่ชอบการดูแลของซูซินเหยา แต่มนุษย์ก็เป็นสัตว์ที่มีความรู้สึก เนื่องจากทั้งสองคนต้องทำงานร่วมกันทุกวัน เขาจึงค่อย ๆ คุ้นเคยกับการมีอยู่ของซูซินเหยา

ไม่เพียงแค่นั้น

ซูซินเหยาอยู่ลำดับที่สองในบรรดาสี่สาวงามแห่งเจียงเฉิง เธอสวยราวกับนางฟ้าและมีบุคลิกที่มีชีวิตชีวาและขี้เล่น เธอแตกต่างไปจากหลินหว่านชิงอย่างสิ้นเชิง ผู้ชายคนไหนก็อดไม่ได้ที่จะตกหลุมรักเธอ