พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 530

เจิ้งอวี่พูดอย่างใจเย็นมาก

“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าพี่มีความสามารถในการทำร้ายฉันจริง ๆ ฉันก็ยอมรับมัน!”

เจิ้งเจ๋อเยาะเย้ย

ระดับการบ่มเพาะของเขามาถึงขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานแล้ว เมื่อก่อนเขาทัดเทียมกับ

เจิ้งอวี่มาโดยตลอด ต่อให้เจิ้งอวี่จะอยู่ในจุดสูงสุดของตัวเอง ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเอาชนะเขา

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเจิ้งอวี่สูญเสียระดับการบ่มเพาะทั้งหมดไปแล้ว จะทำร้ายเขาได้ยังไง!

“โอเค นายพูดเองนะ!”

เจิ้งอวี่หัวเราะ สิ่งที่เขารออยู่ก็คือคำพูดนี้ของเจิ้งเจ๋อนี่แหละ!

“อวี่เอ๋อร์ เสี่ยวเจ๋อ พวกแกสองคนแค่ประมือกันก็พอ อย่าได้ล้ำเส้นไปกว่านั้น!”

นายท่านเจิ้งกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ตอนนี้เขาแค่อยากรู้ว่าเจิ้งอวี่สูญเสียระดับการบ่มเพาะทั้งหมดของตัวเองไปจริง ๆ หรือเปล่า ส่วนการต่อสู้ระหว่างเจิ้งอวี่กับเจิ้งเจ๋อ เขาไม่คิดที่จะหยุดมัน

หลังจากนั้น ทุกคนก็ถอยหลังไปสองสามก้าว เหลือพื้นที่ให้เจิ้งอวี่และเจิ้งเจ๋อประลองกัน

“พี่อวี่ ในเมื่อพี่ยืนกรานที่จะรนหาที่เอง ถ้างั้นอย่ามาโทษว่าฉันหยาบคาย!"

“รับมือ!”

เจิ้งเจ๋อหัวเราะอย่างเย็นชา ปล่อยหมัดออกไป และโจมตีเจิ้งอวี่อย่างรวดเร็วและดุเดือดที่สุด

ขณะเดียวกันเขาก็แอบตัดสินใจว่าครั้งนี้ตัวเองจะต้องเอาชนะเจิ้งอวี่และอัดเขาหนัก ๆ พยายามแสดงผลงานที่ดีต่อหน้าชายชรา

เมื่อถึงตอนนั้น สถานะผู้สืบทอดตระกูลก็จะกลายเป็นของเขาแล้ว!

“ไม่รู้จักประมาณตน!”

เจิ้งอวี่แค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา เขาไม่หลบหรือเบี่ยงตัว แล้วชกสวนไปข้างหน้าตรง ๆ

ตูม!

สองหมัดปะทะกันอย่างรุนแรงมาก การโจมตีของเจิ้งอวี่ซัดพลังปราณแท้จริงจากหมัดของเจิ้งเจ๋อให้กระจายไปทันที แถมพลังที่เหลืออยู่ยังไม่ลดน้อยลง โจมตีหน้าอกของเจิ้งเจ๋อต่ออย่างรุนแรงมาก

แต่ความจริงที่โหดร้ายได้ตบหน้าเขาเสียงดังเพียะ ๆ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เจิ้งอวี่ฟิ้นฟูระดับการบ่มเพาะของเขา แถมยังทะลวงสู่ระดับปรมาจารย์แล้วด้วย!

นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก!

เขาตะลึงกับการเคลื่อนไหวนี้ของเจิ้งอวี่จนทำอะไรไม่ถูก

“อวี่เอ๋อร์ ที่แท้สิ่งที่แกพูดเมื่อสักครู่นี้ก็เป็นความจริง ระดับการบ่มเพาะของแก ทะลวงเข้าสู่ขั้นต้นระดับปรมาจารย์แล้วจริง ๆ!”

“เยี่ยม เยี่ยมมากจริง ๆ!”

นายท่านเจิ้งลูบเคราและหัวเราะฮ่าฮ่าอย่างมีความสุข

แม้ว่าขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานกับขั้นต้นระดับปรมาจารย์จะห่างกันเพียงแค่หนึ่งขั้นเท่านั้น แต่ช่องว่างระหว่างทั้งสองนั้นราวฟ้ากับเหว ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ที่จะก้าวข้ามช่องว่างขนาดใหญ่นี้ไปได้

นี่คือช่องว่างของขอบเขตการบ่มเพาะ!

มันไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะพูดว่าระดับปรมาจารย์เป็นจุดเริ่มต้นในการเดินบนเส้นทางการบ่มเพาะของผู้ฝึกยุทธ เมื่อระดับการบ่มเพาะไปถึงระดับปรมาจารย์ ผู้ฝึกยุทธก็จะเท่ากับก้าวเข้าสู่เส้นทางและกลายเป็นยอดฝีมือที่แท้จริง!

ปัจจุบันในหมู่คนรุ่นใหม่ที่อยู่ในเมืองหลัวไห่ มีหนุ่มสาวที่โดดเด่นมากมายที่ระดับการบ่มเพาะไปถึงขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานแล้ว แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับปรมาจารย์ได้แม้แต่คนเดียว!