พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 98

โจวเจี้ยนไม่ได้สนท่าทีสงสัยของพนักงาน เขารีบสาวเก้ามาตรงหน้าฉินหมิง ยิ้มอย่างเคารพแล้วกล่าวว่า “พี่ฉินหมิง ทำไมพี่ถึงมาที่บริษัทผมล่ะครับ?”

”อ้อ ผมมาเจรจาขอความร่วมมือกับบริษัทคุณน่ะ“

ฉินหมิงตอบด้วยรอยยิ้ม

“เจรจาขอความร่วมมือเหรอครับ?”

“เรื่องที่เกี่ยวกับกลุ่มธุรกิจโอลกากรุ๊ปของพวกพี่กับบริษัทธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปของพวกผม เมื่อกี้คุณปู่ได้โทรมาบอกผมแล้ว ท่านพูดว่านัดพี่ไว้เรียบร้อยแล้ว พี่สามารถเซ็นสัญญาขณะทานอาหารเย็นวันนี้ได้นี่ครับ”

“แต่…ทำไมพี่ถึงมาก่อนเวลาล่ะครับ?”

โจวเจี้ยนประหลาดใจมาก

เขารับผิดชอบอย่างเต็มที่ต่อธุรกิจช่องทางการขายของกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ป เมื่อกี้นายท่านโจวได้โทรหาเขาโดยเฉพาะเพื่อถามเกี่ยวกับเรื่องนี้

“คือว่าอย่างนี้ คนนี้คือผู้ช่วยหานในบริษัทของผม ผมบอกกับเธอไปแล้วว่าได้คุยไว้เรียบร้อยแล้ว แต่เธอไม่เชื่อน่ะ ผมก็เลยถูกเธอลากมา เลยมาก่อนเวลา…“

ฉินหมิงยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และเล่าสั้น ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น รวมถึงพฤติกรรมไร้ยางอายของฮวาเหวินเลี่ยงในสำนักงาน

“ฉินหมิง ที่แท้นายก็ได้คุยกับประธานโจวไว้เรียบร้อยแล้ว…”

หานซีนี่โง่เง่าจริง ๆ เธอคิดไม่ถึงว่าที่ฉินหมิงพูดในห้องประชุมทั้งหมดจะเป็นเรื่องจริง

“ใช่น่ะสิครับ ทีนี่คุณเชื่อผมได้แล้วหรือยังล่ะครับ“

ฉินหมิงยักไหล่พูด

ใบหน้าสวยของหานซีแดงก่ำด้วยความอาย เธออายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี เพิ่งรู้ว่าเธอทำเรื่องที่น่าอายขนาดนี้

“ฮวาเหวินเหลี่ยง คุณนี่ทำเรื่องงามหน้าจริง ๆ เลยนะ!”

หลังจากทราบต้นสายปลายเหตุแล้ว โจวเจี้ยนก็โกรธมาก เขามองฮวาเหวินเลี่ยงอย่างดุดัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต

“ประธานโจวครับ เรื่องมันไม่ได้เป็นแบบนั้นนะครับ ผมไม่ได้…”

ฮวาเหวินเลี่ยงตกใจและรีบวิ่งไปหาเขา พยายามหาข้อแก้ตัวสำหรับพฤติกรรมที่น่ารังเกียจของเขา

“ฮวาเหวินเลี่ยง นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณถูกไล่ออก และรีบไสหัวออกไปให้เร็วด้วย!”

โจวเจี้ยนเตะฮวาเหวินเลี่ยงออกไป จากนั้นเขาก็มองไปที่รปภ.ที่อยู่ข้าง ๆ “รปภ. เอาตัวเขาออกไป!”

ฉินหมิงไม่มีความคับข้องใจกับรปภ. ตอนนี้เขาไม่ได้ทำอะไรรุนแรงกับรปภ.แล้ว

หลังจากได้มีเวลาพัก รปภ.หลายคนก็ฟื้นคืนกำลังและยืนขึ้นทีละคน

ตอนนี้พวกเขาได้ยินคำสั่งของโจวเจี้ยน รปภ.หลายคนแอบไม่พอใจที่ฮวาเหวินเลี่ยงเกือบหลอกพวกเขาให้ตายในครั้งนี้ ทุกคนลงไม้ลงมืออย่างไม่เกรงใจราวกับว่าฮวาเหวินเลี่ยงเป็นสุนัข พวกเขาโยนฮวาเหวินเลี่ยงออกไป

“พี่ฉินหมิง เมื่อกี้คนของกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปทำผิดต่อพี่และเพื่อนของพี่ ผมต้องขอโทษแทนพวกเขาด้วยนะครับ ยกโทษให้ผมด้วยนะครับ“

โจวเจี้ยนยิ้มขอโทษ เขาโค้งคำนับและขอโทษฉินหมิงด้วยความเคารพ

“คุณโจวจะเกรงใจเกินไปแล้ว ขอแค่คุณไม่โทษที่ผมบุ่มบ่ามก็ถือว่าดีมากแล้ว…“

ฉินหมิงเกาหัวด้วยความรู้สึกผิดที่เขาลงมือต่อสู้ในกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปทำให้ที่นี่วุ่นวาย แต่โจวเจี้ยนก็ไม่ได้โทษเขาแต่อย่างใด มิหนำซ้ำยังขอโทษเขาก่อนอีกต่างหาก ในใจของเขาค่อนข้างรู้สึกผิด