พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 110

ตอนที่ 110 กลอุบายของฮ่องเต้

จางยวี่โหร่วย้ายไปอยู่ที่ตำหนักอ๋องชิงผิน ข่าวนี้ไม่นานก็จะแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว ทุกคนแทบจะรู้เรื่อง

ทุกคนกำลังคิดว่า จางยวี่โหร่วคนนี้ช่างกล้าหาญมากจริงๆ การกระทำแบบนี้ของนางเป็นการตบหน้าองค์ชายสามไม่ใช่หรือ?

ใครๆก็รู้ว่าก่อนหน้านั้นพวกเขาทำสัญญาของสุภาพบุรุษและมอบทางเลือกให้แก่จางยวี่โหร่ว ในตอนนี้จางยวี่โหร่วเลือกท่านอ๋องชิงผินแล้ว เช่นนั้นองค์ชายสามก็จะกลายเป็นถูกทอดทิ้งไม่ใช่รึ? พวกเขาจะไม่เสียหน้าราชวงศ์หรือรึ?

ถึงแม้ฮ่องเต้ได้รับสั่งแล้วว่า สาเหตุที่จางยวี่โหร่วกับเป่ยจื่อห้าวยกเลิกการแต่งงานกันคือ‘ขึ้นเกี้ยวแต่งงานผิด’ทำให้ราชวงศ์เสียเกียรติ เนื่องจากจางยวี่โหร่วได้เข้าพิธีแต่งงานกับท่านอ๋องชิงผินแล้วจะมาแต่งสามีคนที่สองได้อย่างไร ทั้งไม่เหมาะสมและไม่มีเหตุผล ดังนั้นการแต่งงานครั้งนี้จึงถูกยกเลิกลง ณ ทีนี้

เพียงแต่คนที่เฉลียวฉลาดก็จะรู้ว่า เรื่องนี้ไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คิด

ในตอนแรกองค์ชายสามดิ้นรนอย่างทุกข์ทรมาม ถึงขนาดใช้ความเป็นความตายมาต่อรองและต้องการแต่งงานกับจางยวี่โหร่ว ตอนนี้ยังไม่ทันจะถึงสามเดือนก็วุ่นวายจนกลายเป็นแบบนี้และจางยวี่โหร่วก็ไปอยู่ด้วยกันกับท่านอ๋องชิงผินอีก เรื่องราวมันก็ชัดเจนแล้วไม่ใช่หรือไง?

ตอนนี้เป่ยจื่อห้าวเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แต่กลับปิดปากเงียบและไม่สามารถพูดอะไรได้

เขาคิดว่าจะต้องเป็นเพราะจางยวี่โหร่วรู้ว่าตัวเองไม่ได้บริสุทธิ์แล้วและยังแตกหักกับเขา ตอนนี้จึงทำได้แค่ตายอย่างอ่อนแอกับท่านอ๋องชิงผิน ถึงได้อยากจะย้ายไปที่ตำหนักอย่างอดใจรอไม่ไหว

ก็ไม่รู้เหมือนวันว่าหันยี่ฉีพบความจริงที่ว่านางกลายเป็น ‘ผู้หญิงสำส่อน’ หรือยัง ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่บริสุทธิ์ เขาจะไม่ทิ้งอย่างนั้นรึ?

สมควรตาย ครั้งหน้าถ้าเจอพวกเขา เขาจะต้องเอาเรื่องนี้มาพูดฉีกหน้าอย่างโหดเหี้ยมสักที เขาจะไม่มีวันให้พวกเขาได้มีความสุขแน่นอน

และหลังจากที่ลี่เฟยได้รู้เรื่องนี้ จะสามารถทนรับความอัปยศแบบนี้ได้อย่างไร นางวิ่งไปฟ้องร้องต่อหน้าฮ่องเต้โดยตรง

ใช้ข้ออ้างว่าร่างกายไม่สบายเพื่อให้สาวใช้ข้างกายเชิญฮ่องเต้มาที่วังของตัวเอง

นางใส่ชุดสีขาวล้วน ถอดปิ่นปักผม หน้าตาซีดเซียว เต็มไปด้วยคราบน้ำตาบนหน้า

ฮ่องเต้ยังไม่เสด็จเข้ามา ก็ได้ยินเสียงไอมาแต่ไกล ตอนนี้ร่างกายของเขานับวันยิ่งแย่ลง และยังยุ่งกับกิจการของบ้านเมือง จึงไม่ได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ ดังนั้นลักษณะท่าทางของเขาตอนนี้จึงอยู่ไปวันต่อไปอย่างเห็นได้ชัด

เขาเป็นฮ่องเต้ที่ขยันขันแข็งและรักราษฎร ตรงข้ามกับความโหดเหี้ยมและไร้ความเมตตาของฮ่องเต้ผู้ก่อตั้ง บางทีอาจจะเป็นเพราะสวรรค์ลงโทษ/ความโกรธของสวรรค์ หลังจากที่ก่อตั้งแคว้นก็เป็นโรคและเสียชีวิตอย่างฉับพลัน ฮ่องเต้องค์ที่สองนั้นธรรมดาและไร้ความสามารถ อยู่มาจนถึงฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ใช้ความสามารถจากคนที่มีคุณธรรมและมีสติปัญญา ถึงสามารถรักษาสถานการณ์ของหนานชู่ในตอนนี้ได้อย่างมั่นคง

อย่างไรก็ตามสถานการณ์แบบนี้กลับปราศจากอำนาจของทั้งสองฝ่ายไม่ได้ ด้านหนึ่งคืออำนาจของตระกูลจาง ที่มั่นคงอยู่ในราชสำนัก อีกด้านหนึ่งคืออาศัยความเชี่ยวชาญในการรบอย่างกล้าหาญของอ๋องชิงผิน

ดังนั้นฮ่องเต้จึงให้ความสำคัญกับพวกเขาอย่างมากมาตลอด จนถึงจุดที่ทำให้คนอิจฉา

ต่อให้เขามีสติปัญญามากแค่ไหน ก็ยังมีความเห็นแก่ตัวอยู่ ความเห็นแก่ตัวของเขาก็คือต้องการมอบผืนแผ่นดินแห่งนี้ให้แก่ลูกชายที่เขาโปรดปรานมากที่สุด

แม้ว่าองค์รัชทายาทจะธรรมดาและไร้ความสามารถ แต่ถ้าหากมีคนช่วยปกครองที่ดี ก็จะไม่มีผลกระทบกับอะไรมาก

แต่จากสถานการณ์ต่อหน้าเขา ลูกสาวตระกูลจาง จางยวี่โหร่วที่เขาเล็งไว้กลับไม่มีวาสนากับองค์รัชทายาท สุดท้ายกลับไปแต่งงานกับอ๋องชิงผิน

“ ข้าไม่ได้รู้สึกว่าได้รับความไม่เป็นธรรม ข้าเพียงแค่สงสารลูกชายของเรา จื่อห้าวได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนั้น จนถึงตอนนี้บาดแผลยังไม่หายดี อาการบาดเจ็บทางร่างกายหรือบาดแผลยังไม่หายดี ในตอนนี้ผู้หญิงคนที่เขาชอบกลับไปอยู่ในอ้อมแขนของชายคนอื่น เขาเศร้าโศกจนเป็นแบบนี้ เมื่อใดที่ข้าคิดก็รู้สึกสงสารยิ่งนัก ”

ฮ่องเต้ถอนหายใจ “ เจ้าพูดเรื่องเหล่านี้มาข้าเข้าใจดี ข้าก็สงสารเขาเช่นนั้นและรู้สึกปลื้มใจมากที่มีลูกชายที่มีเหตุผลเช่นนี้ แต่เรื่องบางเรื่องก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ตอนแรกจื่อห้าวเป็นคนตกลงสัญญาสามเดือนนั้นด้วยตัวเอง ไม่ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร พวกเราก็ต้องยอมรับ นี่เป็นเรื่องที่ทำอะไรไม่ได้”

ดังนั้น แม้แต่ฮ่องเต้ก็ไม่คิดจะจะจัดการแล้วใช่ไหม?

เขาเป็นถึงฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ ในตอนนี้กลับถูกข้าราชบริพารของตัวเองล้อเล่นเช่นนี้/ทำให้ขายหน้าเช่นนี้ เกียรติอันสูงส่งของราชวงศ์สูญเสียไปแล้ว เขาไม่รู้สึกว่าอับอายขายหน้าสักหน่อยเลยรึ?

“ แต่นี่เห็นได้ชัดว่าอ๋องชิงผินนั้นแย่งคนรักไป ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขา จื่อห้าวกับยวี่โหร่วก็ยังคู่กัน พระราชโองการอภิเษกสมรสในตอนแรกฝ่าบาทก็เป็นคนตรัสคำสั่งให้พวกเขาด้วยตนเอง” ลี่เฟยไม่เต็มใจอย่างเห็นได้ชัด คิดถึงไม่ว่าแผนการของพวกเขาที่วางแผนมาอย่างดี กลับส่งเสริมให้อ๋องชิงผินกับจางยวี่โหร่ว ขโมยไก่ไมได้ เสียข้าวสารอีกกำมือ ตอนนี้ลี่เฟยรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก

“ ท่านอ๋องชิงผินเป็นขุนนางที่สร้างคุณูปการแก่หนานชู่ของเรา ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขานำทัพไปสู้รบอยู่ด้านนอกและปกป้องดินแดนมาโดยตลอด เช่นนั้นแคว้นเยกับแคว้นเชียวคอยจ้องมองหนานชู่ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าจะทำอะไรกับพวกเราบ้างแล้ว เขาสู้รบชนะนับครั้งไม่ถ้วน แต่กลับไม่เคยคิดจะขอรางวัลอะไรเลย เรื่องในครั้งนี้...คงทำได้แค่ลำบากพวกเราแล้วล่ะ ”

ฮ่องเต้พูดอย่างชัดเจนแล้ว เพื่อดึงขุนนางที่สร้างคุณูปการไว้ บางครั้งพวกเขาก็ต้องเสียสละนิดหน่อยอย่างไม่มีทางเลือก

อย่าบอกว่าเรื่องของจางยวี่โหร่วที่ดำเนินมาจนถึงตอนนี้จะเป็นแค่เรื่องไม่คาดคิดเท่านั้น ต่อให้อ๋องชิงผินต้องการอย่างเปิดเผย เขาจะไม่ให้ก็ไม่ได้

ในฐานะกษัตริย์ ก็มีหลายเรื่องที่จนปัญญา นอกเสียจากหนานชู่จะมีผู้บังคับบัญชาที่เก่งกาจกว่าหันยี่ฉีปรากฏออกมาสักคนหนึ่ง เมื่อถึงตอนนั้นเขาคงจะไม่มีทัศนคติเช่นนี้แน่

แต่เมื่อลี่เฟยได้ยินคำพูดนี้กลับรู้สึกแทงใจอย่างมาก แม้จะต้องเสียสละ ทำไมต้องเป็นลูกชายของนางด้วย มันไม่ยุติธรรมเลย