พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 192

ผู้ดูแลทำตามที่อลิสันบอกทันที

นิ้วของเธอสั่นเมื่อกดหมายเลขของลุค สายแรกไม่มีใครรับ สายที่สองก็เช่นกัน!

แต่ก็ยังต้องโทรต่อไป

หลังจากโทรไปนับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดปลายสายก็รับ

“ท่านลุคคะ ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดมีอาการหัวใจวายค่ะ ตอนนี้ท่านกำลังอยู่ที่โรงพยาบาล ได้โปรดไปดูอาการนายท่านด้วยนะคะ!” ผู้ดูแลพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

…

ณ โรงพยาบาลเมืองเอ

ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดนอนอยู่บนเตียง แพทย์สามารถช่วยชีวิตเขาไว้ได้ทัน อาการของเขาจึงกลับมาเป็นปกติ

อลิสันนั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียง เธอเช็ดน้ำตาอย่างรู้สึกผิด

ซูซานและหลุยส์ได้ข่าว จึงรีบมาโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด

ในฐานะลูกชายคนที่สองของแซคคารี่ หลุยส์ทั้งรักและเคารพปู่มาก เพราะอย่างน้อย เวลาส่วนใหญ่ในวัยเด็กของเขาก็ใช้ไปกับผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ด

ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดอาจจะเป็นคนเข้มงวด แต่เขาเป็นญาติผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ

อันที่จริงแล้ว เขาสนิทชิดเชื้อกับปู่มากกว่าพ่อที่ป่วยและเสียชีวิตไปตั้งแต่เขายังเด็กเสียอีก

มีอีกเหตุผลที่หลุยส์เคารพปู่ของเขามาก

ย้อนไปตอนที่พ่อทิ้งแม่ของเขาซึ่งเป็นภรรยาที่แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายเพื่อที่จะไปแต่งงานกับอลิสัน ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดที่ไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ และพยายามทุกวิถีทางที่จะขัดขวางลูกชาย และรับรองว่าซูซานและหลุยส์จะได้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ครอว์ฟอร์ด

เขาจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าครอบครัวอาร์มสตรองเกือบจะพังทลายลง ตอนที่พ่อของเขาอยากจะหย่ากับแม่

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ด ซูซานกับหลุยส์คงจะถูกไล่ออกจากบ้านอย่างไร้ความปรานี และถูกทิ้งไว้ข้างถนน ในขณะที่อลิสันจะได้ทุกอย่าง

หลุยส์รู้สึกขอบคุณผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดมาโดยตลอด ถึงจะซ่อนมันเอาไว้ใต้นิสัยใจคอที่ดื้อรั้น หลุยส์อยากตอบแทนปู่ของเขามาโดยตลอด แต่น่าเสียดายที่เขาไม่มีหัวด้านธุรกิจเลยแม้แต่น้อย

ในทางกลับกัน พี่ชายของเขาเป็นเหมือนสวรรค์มาโปรด เขาเป็นทายาทที่เพียบพร้อมของครอว์ฟอร์ด อินดัสทรีย์

น่าเสียดายที่แม่ผู้ให้กำเนิดของลุคเป็นพวกศีลธรรมบกพร่อง

หลุยส์ขมวดคิ้วแน่นขณะมองดูชายชรานอนหายใจหอบอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล เขานึกว่าผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดน่าจะมีชีวิตอยู่ถึงร้อยปี โดยไม่เจ็บไข้ได้ป่วย

ในขณะเดียวกัน ซูซานเหลือบมองอลิสันที่ยังร้องไห้ไม่หยุด และคิดว่าเหตุการณ์นี้มีอะไรมากกว่าที่เห็น “ฉันจำได้ว่าพ่อยังดีอยู่เลยนะ ตอนที่ฉันออกจากบ้านไปเมื่อเช้า แล้วทำไมจู่ ๆ เขาถึงหัวใจวายได้ล่ะ?” ซูซานถาม

หลุยส์หันไปมองพี่ชายที่กำลังจะเดินออกจากวอร์ดไป

พวกเขารู้ต้นตอของปัญหาแล้วในตอนนี้

ลุคน่าจะทำอะไรให้ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดหัวใจวาย

ซูซานรู้สึกสับสน ลุค เด็กกตัญญูและมีเหตุผลอย่างเขาจะกวนใจปู่ตัวเองได้อย่างไร?

อลิสันหยิบผ้าเช็ดหน้าที่พยาบาลส่งให้เธอ เพื่อเช็ดน้ำตาและพูดว่า "ได้โปรดออกไปกันให้หมด"

หลุยส์ทำตามที่อลิสันบอก เขารู้ว่าปู่มีเรื่องต้องคุยกับอลิสันและลุคเพียงลำพัง

แต่ซูซานไม่อยากออกไป เธออยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ลูกชายดันลากเธอออกมากับเขาด้วย

พยาบาลออกจากห้องไป

มีเพียงผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดที่นอนอยู่บนเตียง อลิสันนั่งข้างเตียงด้วยตาบวม และลุคยืนนิ่งอยู่ข้างประตูห้องเท่านั้น

อลิสันก้มหน้าเช็ดน้ำตา “ลุค แม่รู้ว่าลูกคงจะโกรธที่แม่บอกปู่ของลูกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ลูกต้องเข้าใจด้วยนะว่าแม่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว!”

เธอรู้ว่าผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดจะพูดลำบาก เธอจึงใช้โอกาสนี้พูดขึ้นเสียเอง