พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 111

อี้โจวก็เป็นคนที่แข็งข้อเช่นกัน เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าปฏิเสธที่จะช่วยเหลือ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป จึงลุกขึ้นยืนและวางแผนที่จะออกไป

แต่มู่ชิงชิงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า "เดี๋ยวก่อน"

หลิ่วเซิงเซิงขมวดคิ้ว "อาชิง แก๊งอู่ชิวได้รุกรานผู้คนมากเกินไปแล้วในตอนนี้... "

"ข้ารู้ ข้าไม่มีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือคนแก๊งอู่ชิว"

มู่ชิงชิงกัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดว่า "แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้มาจากแก๊งอู่ชิวล่ะ?"

หลังจากฟังคำพูดของมู่ชิงชิงแล้ว หลิ่วเซิงเซิงก็เข้าใจทันทีว่าเธอหมายถึงอะไร จากนั้นมองไปที่พี่น้องสองคนแล้วพูดว่า "ยังไงตอนนี้แก๊งอู่ชิวก็ไม่ไหวแล้ว ถ้าพวกเจ้ายอมถอนตัวออกจากแก๊งอู่ชิว กลายเป็นคนธรรมดา พวกเราสามารถหาวิธีให้พวกเจ้าได้"

อี้โจวเงียบไปครู่หนึ่ง แต่อี้เฉินกล่าวว่า "พี่น้องของเราอยู่ในยุทธภพมาหลายปีแล้วและเป็นคนของยุทธภพนี้มานานแล้ว เจ้าต้องการลบเราสองคนออกจากแก๊งอู่ชิวด้วยประโยคเดียว เจ้าคิดว่ามันเป็นไปได้เหรอ?"

อี้โจวถอนหายใจ "ข้าน้อยน้อมรับความหวังดีของทั้งสองท่าน แต่ ข้าน้อยชินกับองค์กรมานานแล้ว..."

"ก็แค่องค์กรเท่านั้น ต้องทำแบบนี้เหรอ? ที่แย่ที่สุดข้าก็ตั้งชื่อให้ใหม่ ในเมื่อมู่เหยียนซีก็ไม่อยู่แล้ว และชื่อแก๊งอู่ชิวก็ไม่เพาะ เรียกหอหลิ่วฟางยังจะดีกว่า"

หลิ่วเซิงเซิงพูดพลางนั่งรินน้ําให้ตัวเองแก้วหนึ่ง "ถ้าพวกเจ้าคิดว่าได้ ต่อไปก็เปลี่ยนชื่อ ถ้าคิดว่าไม่ได้ ตอนนี้ก็รีบออกไปเถอะ พวกเราไม่สามารถช่วยเหลือคนแก๊งอู่ชิวได้"

"หอหลิ่วฟาง…"

อี้โจวพึมพำกับตัวเองไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

อี้เฉินมองไปที่มู่ชิงชิง "คุณหนูชิงชิงคิดว่าไง?"

มู่ชิงชิงเดินไปหาหลิ่วเซิงเซิง "พวกเจ้าอย่าถามข้า ข้าไม่ใช่คนที่เหมาะมีแก๊ง ความคิดนี้มาจากเซินเอ๋อ พวกเจ้าถามเธอเถอะ"

อี้โจวกล่าวว่า "คุณหนูชิงชิง พวกเราทุกคนรู้จักนิสัยของท่านดี การเดินทางครั้งนี้ตั้งใจที่จะติดตามท่านจริง ๆ ..."

"พวกเจ้าไม่สามารถติดตามข้าได้ เนื่องจากสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเจ้า ข้าไม่สามารถปกป้องพวกเจ้าได้เลย ติดตามเซินเอ๋อดีกว่า เธอสามารถปกป้องพวกเจ้าได้"

เมื่อมองไปที่สองคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ แม้ว่าหลิ่วเซิงเซิงจะไม่อยากช่วย แต่มู่ชิงชิงก็ยังเขย่าแขนของเธอไม่หยุด ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ตอบตกลง

คิดว่าเห็นแก่หน้าของมู่ชิงชิง...

"ตอนนี้ทั้งเมืองหลวงกำลังไล่ล่าพวกเจ้าอยู่ แค่ซ่อนอยู่ใต้จมูกของเราเท่านั้นที่จะทำให้พวกเจ้ามีโอกาสรอดได้ ดังนั้นสองวันนี้พวกเจ้าก็ซ่อนตัวอยู่ที่นี่แล้วกัน แต่ที่นี่มีจำนวนห้องไม่มากนัก พวกเจ้าต้องเบียดกันหน่อย ถ้ามีคนบาดเจ็บสามารถให้ข้าช่วยรักษาได้"

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง หลิ่วเซิงเซิงก็พูดต่อ "แต่ก่อนที่ข้าจะช่วยพวกเจ้า พวกเจ้าต้องกินยาสองเม็ดนี้ก่อน"

ขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือเข้าไปในอ้อมแขนของเธออย่างเงียบ ๆ และแกล้งหยิบขวดยาออกจากอ้อมแขน

มู่ชิงชิง ตกตะลึง "เซินเอ๋อ นี่คือ..."

หลิ่วเซิงเซิงยิ้มและพูดว่า: "มันเป็นเพียงยาพิษเรื้อรัง หลังจากกินยาแล้ว พวกเจ้าจะต้องได้รับยาแก้พิษจากข้าทุก ๆ สามเดือน หากพวกเจ้าทรยศฉัน พวกเจ้าจะถูกฝังไปพร้อมกับข้า ถ้าเต็มใจข้าถึงจะยอมรับพวกเจ้าได้อย่างมั่นใจ"