หลิ่วเซิงเซิงไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ แต่รีบซ่อนตัวอยู่ข้าง ๆ กระท่อม เมื่อคนที่อยู่ข้างออกมาหมด ก็ขว้างเข็มเงินไปตรง ๆ ไม่นานก็ทำให้คนหลายคนล้มลง
ราบรื่นมาก!
โจรเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่มีสติปัญญา
กลับไม่มีคนเห็นว่าออกมาแล้วจะโดนทำให้ล้มลง ยังวิ่งออกมาเรื่อย ๆ
ลองคิดดูแล้ว ถ้ามีสติปัญญาคงไม่มาเป็นโจร...
หลิ่วเซิงเซิงซ่อนตัวอยู่นอกกระท่อม วางยาพิษทุกคนที่ออกมา จนกระทั่งเธอไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวใด ๆ อีกต่อไป เธอจึงเปิดประตูกระท่อมแล้วเดินเข้าไป
พอเข้าไปก็มีกลิ่นเหม็น เห็นเตียงหลายเตียงในกระท่อมแคบ ๆ และมีชามข้าวอยู่มากมายข้างเตียงแต่ละเตียง ราวกับว่าไม่ได้ทำความสะอาดเลย...
เธอบีบจมูกแล้วเดินออกไป จึงพบว่ามีคนหนึ่งที่ถูกล้มลงและยังคงดิ้นรนอยู่ ตอนนี้เขาปีนขึ้นไปถึงปากถ้ำแล้วตะโกนสุดกำลัง "หัวหน้าระวัง..."
หลิ่วเซิงเซิงตกใจและรีบวิ่งไปเชือดคอของเขา
แต่เสียงตะโกนได้แจ้งเตือนผู้คนในถ้ำแล้ว และคนกลุ่มใหญ่ก็หลั่งไหลออกมาจากถ้ำทันที
"เกิดอะไรขึ้น?"
"เร็วเข้า รีบบอกหัวหน้า! มีคนโจมตีพวกเรา!"
"ให้ตายเถอะ ใครกล้ามาโจมตีเราที่นี่?"
"..."
มองกลุ่มคนแล้วกลุ่มเล่า สีหน้าหลิ่วเซิงเซิงไม่น่าดูแล้ว ถ้ำเล็ก ๆ ซ่อนคนไว้เท่าไหร่?
ตอนนี้มีคนวิ่งออกมาแล้วสามสิบสี่สิบคน...
"เป็นผู้หญิง!"
"เป็นไปไม่ได้ เป็นผู้หญิงจะโค่นพี่น้องของเรามากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?"
"ทุกคนระวังตัวด้วย ผู้หญิงคนนี้ต้องมีผู้สมรู้ร่วมคิดซึ่งต้องซ่อนตัวอยู่ในป่าใกล้ ๆ พวกเจ้าไปค้นหาในป่า ส่วนที่เหลือไปกับข้าและจับผู้หญิงคนนี้!"
กลุ่มคนแบ่งออกเป็นสองกลุ่มและสิบกว่าคนในนั้นเห็นว่ากำลังจะหาที่ซ่อนของหงหลิงเจอ หลิ่วเซิงเซิงจึงรีบวิ่งไปช่วย แต่ไม่คิดว่าจะถูกคนอีกกลุ่มหนึ่งหยุดไว้เพียงไม่กี่ก้าว
เธอรีบหยิบเข็มเงินออกมาแล้วโยนมันไปที่กลุ่มคน เมื่อชายสองสามคนล้มลง คนที่เหลือก็ตกตะลึง
"สาวน้อยคนนี้รู้วิธีใช้อาวุธลับ! ทุกคนระวัง!"
"ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอสามารถโค่นพี่น้องของเราได้มากมาย น่ารังเกียจ!"
โจรที่เหลือต่างรุมเข้าหาหลิ่วเซิงเซิงซึ่ง ล้อมรอบหลิ่วเซิงเซิงจากทั้งซ้ายขวา
ด้วยมีดนับไม่ถ้วน หลิ่วเซิงเซิงก็กระโดดไปที่ต้นไม้ใกล้เคียง
เชี่ย กระโดดขึ้นมาได้จริง ๆ
ก่อนที่หลิ่วเซิงเซิงจะได้ ดีใจ พวกโจรก็วิ่งไปใต้ต้นไม้แล้ว บางคนเขย่าต้นไม้อย่างรุนแรง บางคนใช้มีดสับลำต้น และอีกคนถึงกับปีนขึ้นไปโดยตรง
ไม่นานนัก หลิ่วเซิงเซิงก็กระโดดขึ้นไปบนกิ่งไม้ตรงข้ามด้วยการกระโดดอย่างกะทันหัน
"ให้ตายเถอะ ผู้หญิงคนนี้ใช้วิชาตัวเบาได้ รีบไปเรียกหัวหน้ามา!"
"ข้าก็เคยเรียนวิชาตัวเบามา เจ้ารอข้าก่อน!"
ชายใต้ต้นไม้กำลังสาปแช่ง แล้วก็มีคนกระโดดขึ้นมาจริง ๆ
ตอนที่ชายคนนั้นพยายามจับจะหลิ่วเซิงเซิงอย่างมีชัย เข็มเงินก็ลอยไป ชายคนนั้นก็ตกลงมาจากต้นไม้โดยตรง และมีเลือดออกไปทั่ว
พวกโจรโกรธมาก
"ตัดต้นไม้นี้ลงเร็วเข้า โมโหจริง ๆ!"
แต่เมื่อคนเหล่านั้นเริ่มตัดต้นไม้ หลิ่วเซิงเซิงก็กระโดดไปที่ต้นไม้อีกต้นหนึ่งอีกครั้ง แม้ว่าวิชาตัวเบาของเธอจะไม่ค่อยดีนัก แต่มันก็มีประโยชน์มากกับพวกโจรที่ไม่รู้อะไรเลย...
เมื่อกลุ่มโจรวิ่งอยู่ใต้ต้นไม้ หลิ่วเซิงเซิงก็โบกผงแป้ง โจรใต้ต้นไม้ก็ไม่สามารถป้องกันได้ ทันทีที่พวกเขาสูดผงแป้ง ดวงตาของพวกเขาก็มืดลง และพวกเขาก็ล้มลงทั้งหมด
ในชั่วพริบตา เหลือเพียงเจ็ดแปดคนเท่านั้นจากโจรสามสิบสี่สิบคน
พวกโจรเริ่มโมโหจริง ๆ...
หัวหน้ากำลังเข้ามาใกล้ทีละก้าว...
หงหลิงซึ่งซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ ปิดปากของเธออย่างกังวล น้ำตาไหลอาบ
เธอมองไปที่หลิ่วเซิงเซิงด้วยความกลัว โดยกลัวว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ
หลิ่วเซิงเซิงส่ายหัวให้เธอแล้ว "ชู่" ส่งสัญญาณให้เธอไม่ส่งเสียง
หงหลิงมีน้ำตาคลอเบ้าและไม่ส่งเสียง
เมื่อเห็นว่าหัวหน้าโจรคนนั้นกําลังจะเข้าใกล้หลิ่วเซิงเซิง หลิ่วเซิงเซิงก็รู้ว่ารอไม่ได้แล้วจึงกระโดดไปที่ลําต้นของต้นไม้ฝั่งตรงข้าม ด้วยลูกศรนับไม่ถ้วนที่ยิงมา เธอก็กระโดดไปที่ต้นไม้อีกต้นหนึ่ง แล้วกระโดดใส่หัวหน้าคนนั้นอย่างดุเดือด
หัวหน้าตกตะลึงเห็นได้ชัดว่าเขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะกล้าเข้าใกล้เขาในเวลานี้
แต่นี่คือสิ่งที่หลิ่วเซิงเซิงเดิมพัน ทันทีที่เธอเข้าไปหาชายคนนั้นทุกคนก็หยุดและไม่กล้ายิงธนูอีก
และหลิ่วเซิงเซิงก็ได้โอกาสจึงรีบโยนเข็มเงินออกมา ต้องแอบโจมตีเขา!
แต่ชายคนนี้เป็นหัวหน้าโจรและทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งกว่าพวกโจรเล็กน้อย เขาหลบเข็มเงินทั้งหมดอย่างง่ายดาย จากนั้นแทงหลิ่วเซิงเซิงอย่างดุเดือดด้วยดาบ
ดาบอยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว และเสียงก็แวบขึ้นมาในใจของหลิ่วเซิงเซิง
เธอเสร็จแล้ว
ทันใดนั้นลูกธนูก็ยิงเข้าอย่างแรงและแทงทะลุหน้าผากของชายคนนั้นด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ภายใต้ดวงตาที่ตกตะลึงของหลิ่วเซิงเซิง ชายคนนั้นก็ถือดาบยาวและล้มลงอย่างตกตะลึง...
"หัวหน้า!"
"โอ้พระเจ้า หัวหน้า..."
โจรทั้งหมดที่อยู่ตรงนั้นตกตะลึง!
เกิดอะไรขึ้น?
ใครฆ่าหัวหน้าของพวกเขา?
ใครยิงธนู?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
อ่านอีกแอปจบที่ตอน341 จบเสยๆงงๆคนด่าเพียบ...
เดาว่าเรื่องนี้อาจจะไม่อัพต่อแล้วอ่านะนิยายเวปนี้ 7 เรื่องมีอัพเดทต่อเนื่อง 1 เรื่องจะบอกว่าระบบมีปัญหาก็ไม่น่าใช่เพราะยังมีเรื่องที่อัพเดทอยู่...
ถึงแอดมิน ถ้าลบใหม่ หรือแก้ใหม่จะดีกว่านะคะ เพราะทุกบทซ้ำซ้อน แนะนำ ให้ต่อ จาก บทที่ 290 ->262 เวอร์ชั่น 2 จนถึง บทที่ 290 Ver .2 ค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ถึงผู้อ่าน เหมือนมีบัค ตั้งแต่บทที่สองร้อยกว่าๆ วิธีอ่านต้องเปลี่ยนเป็นการเสิร์ช ด้วยตัวเลขของบทถัดไป เช่น 210 -> 211 ถ้าเจออ่านไม่รู้เรื่องบางบทมีเลขซ้ำกัน ให้ลองกดเสิร์ซซ้ำ บทเดียวกัน...
ต้องใช้จินตนาการ+การคาดเดาและความน่าจะเป็นในการอ่านเรื่องนี้เนื้อหามั่วไปหมดไม่ต่อเนื่องกระโดดข้ามไปมา..ปวดกะโหลกแต่ก็จะอ่านต่อไป...กว่าจะอ่านจบเราก็จะเป็นผู้ที่มีจินตนาการสูงส่งแน่นอน555555...
วันนี้ไม่มีตอนใหม่...
บทซ้ำสองครั้งบางบทซ้ำกันและเนื่อหาไม่ต่อเนื่อง..แอดขาา..รบกวนปรับแก้หน่อยค่ะ...
ซ้ำ2ครั้งเกือบทุกตอนเพื่ออะไร??...
อยากได้วันละ 10 บทพอจะเป็นไปได้มั๊ยคะแอด..ติดงอมแงม🤗😘😁😄...
ในที่สุดอ๋องซางก็รู้ซักทีว่าซินเอ๋อเป็นคนเดียวกันกับพระชายา...ลุ้นมาตั้งนานแต่ก็ยังต้องลุ้นอีกว่าถ้าทั้งสองคนมาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้นอีก...