พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 192

"ยิ่งข้าตรวจสอบเธอก็ยิ่งรู้สึกตกใจ ตอนนี้ยิ่งคิดถึงเธอก็ยิ่งรู้สึกเศร้ามากขึ้น"

เขาหายใจออก "พูดแค่นี้ ขอลาแล้ว"

"..."

จนกระทั่งหนานลั่วเฉินจากไปเป็นเวลานาน ในห้องหนังสือก็ยังเงียบอยู่

ใบหน้าของเสี่ยวเจียงเต็มไปด้วยความเศร้าโศก เขาลังเลที่จะพูดหลายครั้งและเจ็บปวดหลายครั้ง

เขามองดูหนานมู่เจ๋อย่างว่างเปล่า "ท่านอ๋อง ถ้าพระชายาเป็นเซินเอ๋อจริง ๆ งั้นก็ลำบากมาก…"

เสี่ยวเจียงถอนหายใจลึก ๆ "ทั้งหมดเป็นเพราะความโง่เขลาของข้า น่าจะเดาความเกี่ยวข้องได้ก่อนหน้านี้ และไม่รู้จนถึงตอนนี้ เห้อ แต่ใครจะคิดว่าพระชายาจะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ นอกจากนี้เธอได้เรียนรู้เทคนิคการแพทย์ตั้งแต่เมื่อไหร่? หลายปีที่ผ่านมาไม่เคยเห็นเธอมีความสามารถนั้นเลย..."

หลังจากหยุดชั่วคราว เขากล่าวเสริม "แต่ทั้งหมดนี้เป็นเพียงคำพูดขององค์ชายสอง ในสายตาของข้าน้อยเซินเอ๋อและพระชายาไม่ใช่คนประเภทเดียวกันจริง ๆ พวกเธอไม่มีความคล้ายคลึงกันเลยจริง ๆ นอกจากนี้หาก พระชายาเป็นเซินเอ๋อจริง ๆ เธอก็หลอกลวงท่าน การหลอกลวงท่านในลักษณะนี้ค่อนข้างจะเกินเลยไปสักหน่อย..."

หนานมู่เจ๋อไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่เขาหายใจไม่ออก

อารมณ์ทุกประเภทผสมปนเปกัน และเขายังรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองกำลังจะระเบิด

เขายืนขึ้นอย่างช้า ๆ ในขณะที่จับโต๊ะไว้ "เตรียมม้า เข้าวัง"

"ท่านอ๋อง ไม่ไปตามหาพระชายาเหรอ?"

"ไปให้พ้น!"

"ขอรับ!"

"..."

หัวค่ำ

หลิ่วเซิงเซิงเพิ่งตื่นขึ้นมาก็ได้ยินมู่ชิงชิงพูดว่า หนานลั่วเฉินจากไปอย่างลับ ๆ และเธอก็กังวลทันที

ตอนนี้มืดสนิทแล้ว และป้าหวังเป็นคนเดียวที่อยู่นอกประตูที่นั่งเช็ดน้ำตาอยู่บนพื้น เมื่อเห็นสิ่งนี้ หลิ่วเซิงเซิงก็ไม่ซ่อนตัว แต่พิงประตูแล้วพูดอย่างช่วยไม่ได้ "คุณร้องไห้ทำไม?"

ป้าหวังสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของหลิ่วเซิงเซิง เธอลุกขึ้นจากพื้นทันทีและพุ่งเข้าหาหลิ่วเซิงเซิง

"พระชายาของข้า ท่านกลับมาแล้ว ท่านทำให้ข้าน้อยกลับแทบตาย หลังจากเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น ข้าน้อยคิดว่าจะไม่ได้เจอท่านอีกแล้ว!"

ป้าหวังหลั่งน้ำตา "ท่านกำลังทำอะไรอยู่? แค่เสี่ยวถังคนเดียวก่อความวุ่นวายขนาดนี้ และฆ่าองค์รัชทายาทด้วย ท่านกำลังทำอะไรอยู่? ท่านจะทำให้เรากังวลตาย!"

หลิ่วเซิงเซิงตบหลังเธอ "ตอนนี้ข้าก็ไม่ได้เป็นอะไรไม่ใช่เหรอ? หยุดร้องไห้ได้แล้ว"

"ตอนนี้ท่านไม่เป็นอะไร แต่ในอนาคตท่านจะทำยังไง? พระชายา ทําไมท่านถึงไม่รู้เรื่องแบบนี้ล่ะ? ท่านว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ ทำไปทำไม? ท่านอยากให้ข้าน้อยร้องไห้จนน้ำตาแห้งเหรอ!"

ป้าหวังร้องไห้อย่างขมขื่นขณะกอดหลิ่วเซิงเซิงไว้แน่น "ดีที่ท่านกลับมาแล้ว ถ้าท่านไม่กลับมา ข้าคงจะฆ่าเสี่ยวถังไปแล้ว"

หลิ่วเซิงเซิงตกใจเล็กน้อย "เจ้าเจอเสี่ยวถังแล้ว?"