พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 268

"เฮ้? สาวน้อย ข้าพูดกับเจ้าอยู่ เจ้าอยากสนุกกับพวกพี่มั๊ย?"

ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นหย่งซวนกลัวจนตัวสั่น เขาพูดติดตลกว่า "กล้าแค่นี้ ยังกล้าเล่นแผนล่องูออกจากถ้ำกับข้า? เจ้าล่อข้าออกมาจะมีประโยชน์อะไร? ก็จัดลูกน้องแค่สองคนเท่านั้น เจ้าคิดว่าเขาจะสามารถปกป้องเจ้าได้เหรอ? น่าขำ ครั้งหน้าเกิดใหม่ฉลาดหน่อยนะ..."

ในขณะที่พูด ผู้ชายหลายคนที่ประตูก็หัวเราะ

"ทำไมเสียเวลากับเธอมากขนาดนั้น? อยากเล่นก็ลากออกไปสนุกเลย นายท่านไม่โกรธเราเพื่อผู้หญิงแบบนี้หรอก"

"ไม่เคยเห็นผู้หญิงโง่ขนาดนี้มาก่อนจริง ๆ คิดว่าการพาเด็กเดินเล่นบนถนนจะจับพวกเราจนหมด น่าขำสุด ๆ"

"อย่าหัวเราะเยาะคนอื่นเลย คนอื่นก็เพื่อส่งของให้พวกเราเพิ่ม ตุ๊กตาตัวเล็กนั้นขาวนุ่ม ขายได้ราคาดีแน่นอน"

"..."

ในขณะที่ชายเหล่านั้นกำลังพูดอย่างร่าเริง ผู้ชายที่เดินเข้ามาก็อุ้มหย่งซวนขึ้นมาแล้วโยนเธอไปที่มุมห้อง

"อ๊ะ! อย่ามาแตะต้องข้านะ ปล่อยข้าไป!"

หย่งซวนตกใจมากจนเธอกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ชายคนนั้นตบเธอแล้วทุบตีเธอจนกระทั่งเธอสูญเสียเสียงทันที

"ตะโกนอีก เชื่อไหมว่าข้าจะตัดลิ้นเจ้า"

ท่าทางดุร้ายทำให้หย่งซวนหวาดกลัวมากจนเธอไม่กล้าพูด ทำได้เพียงเฝ้าดูเขาฉีกเสื้อผ้าตัวเองด้วยน้ำตาในดวงตาของเธอ

เธอเสียใจมาก

เสียใจมากจริง ๆ

ถ้ารู้ก่อนหน้านี้คงไม่มา!

ทุกอย่างแตกต่างไปจากที่เธอจินตนาการไว้ เดิมทีเธอคิดว่าเธอจะได้รับทั้งชื่อเสียงและโชคลาภ แต่ตอนนี้เธอกลับกลายเป็นแบบนี้ เธอเสียใจมากจริง ๆ...

หย่งซวนน้ำตาไหลเต็มหน้า จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ดังมาจากด้านนอก มีเสียงดังปัง และชายคนหนึ่งที่ประตูก็ถูกเตะเข้าไปในห้อง!

เทียนบนโต๊ะดับลงและล้มลงกับพื้น หย่งซวนก็ตกใจเช่นกัน ก่อนที่เธอจะเข้าใจสถานการณ์ผู้ชายที่นอนอยู่บนร่างของเธอก็ถูกเตะลงพื้นด้วย!

"แม่นางหย่งซวน เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

อี้เฉิน!

หย่งซวนน้ำตาคลอเบ้า ไม่พูดอะไรก็ลุกขึ้นและกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของอี้เฉิน!

ขณะที่อี้เฉินกำลังจะปลอบเธอ ชายชุดดำหลายคนก็รุมเข้ามา!

อี้เฉินตกใจมากจึงผลักหย่งซวนไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว "เจ้าออกไปก่อน แล้วข้าจะรีบตามไป!"

แต่หย่งซวนไม่หันกลับมามองด้วยซ้ำ และรีบวิ่งออกไปทันทีที่เธอไปถึงประตู

ระหว่างทางออกไปเธอเห็นศพนับไม่ถ้วน จากภายในสู่ภายนอก มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อยหลายสิบคน เกือบทั้งหมดเป็นผู้ค้ามนุษย์...

หัวใจของหย่งซวนเต้นเร็วมาก เธอหายใจแรงและมองไปทางซ้ายและขวาราวกับว่าเธออยากจะดูว่าจะลงจากเรือได้ที่ไหน

ทันใดนั้นร่างที่คุ้นเคยสองคนก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ

จากนั้นเธอก็เห็นอี้โจวรีบวิ่งมาหาเธอ "น้องชายข้าล่ะ?"

หย่งซวนตัวสั่นไปทั้งตัวและชี้ไปที่ด้านในห้องโดยสารอย่างว่างเปล่า ก่อนที่เธอจะพูดได้ อี้โจวก็รีบเร่งเข้าไปก่อนแล้ว?

บนชั้นสองของห้องโดยสารผู้ค้ามนุษย์นับไม่ถ้วนได้ยินเสียงจึงรีบกระโดดลงจากชั้นสอง หย่งซวนตกใจมากจนเธอรีบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังหลิ่วเซิงเซิง

"แม่นาง เราจะหนีไปทางไหนดีล่ะ? วิ่งเร็วเข้า! พวกเขามีคนเยอะมาก…"

หลิ่วเซิงเซิงไม่ได้พูด ขณะที่พวกค้ามนุษย์กลุ่มนั้นวิ่งขึ้นมา มือก็สะบัด เข็มเงินนับไม่ถ้วนลอยออกไป ทันใดนั้นก็มีหลายคนล้มลง

ฉากนี้ทำให้หย่งซวนหวาดกลัว

ภูมิหลังของผู้หญิงคนนี้คืออะไร?

มีฝีมือแบบนี้ เก่งเกินไปไหม?

เป็นไปได้ไหมว่าเขากำลังปกป้องสองพี่น้องนั้น?

"อาเฉิน!"

หลิ่วเซิงเซิงและอี้โจวตะโกนพร้อมกัน มองดูอี้เฉินตกลงไปในน้ำอย่างช่วยไม่ได้ แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้เลย...

หลังจากอุตส่าห์จัดการกับผู้ค้ามนุษย์บนเรือได้ ชายชุดดำบนฝั่งก็รีบวิ่งกลับมาอีกครั้ง

หลิ่วเซิงเซิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมองดูกลุ่มเด็ก ๆ และพูดว่า "พวกเจ้าฟังให้ดีนะ เดินไปตามถนนสายนี้ตรงไป อย่าหันหลังกลับ พอเห็นถนนใหญ่ ไปทางเหนือตามถนน พี่ชายและพี่สาวต้องดูแลน้องชายและน้องสาวให้ดี ข้าจะช่วยถ่วงคนเลวเหล่านี้ไว้ พวกเจ้าต้องวิ่งเร็วหน่อย รู้ไหม?"

ดวงตาของเด็ก ๆ แดงไปหมด และพวกเขาก็หวาดกลัวกับภาพตรงหน้าพวกเขาจริง ๆ โชคดีที่เด็กคนโตเชื่อฟังมาก อุ้มเด็กเล็ก ๆ แล้ววิ่งหนีไป แต่พวกเขาหันกลับมามองหลิ่วเซิงเซิงเป็นครั้งคราว

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งยิ่งโค้งคํานับต่อเธออย่างสุดซึ้ง "ขอบคุณพี่สาว พี่สาวต้องปกป้องตัวเองด้วย"

พูดจบเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็วิ่งตามฝูงชนไปด้วย

และทันทีที่พวกเขาหลบหนี ชายชุดดำหลายคนก็รีบวิ่งไปในทิศทางนั้นด้วย

หลิ่วเซิงเซิงกำหมัดแน่นและขวางทางโดยตรง "อยากขับพวกเขา ก็ก้าวข้ามศพข้าไปเถอะ!"

"ขี้เหร่มาจากไหน กล้ามายุ่งกับเรื่องของข้า?"

"ฆ่าขี้เหร่นี้ซะ แม่งเอ๊ย เงินหลายพันตำลึงสูญเปล่าหมดแล้ว!"

"..."

ในระหว่างที่พูด ชายชุดดำสิบกว่าคนวิ่งเข้าหาเธอในเวลาเดียวกัน แต่เห็นเข็มเงินลอยมาทำให้ห้าหกคนโดนพิษล้มลง

คนที่เหลือตกใจอย่างเห็นได้ชัด

"สาวน้อยคนนี้รู้วิธีใช้อาวุธลับ ทุกคนระวัง!"

"ระวังมือของเธอด้วย เธอจะใช้อาวุธลับอีกแล้ว!"

"..."