พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 293

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ไม่ไกลจากตัวเมือง พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน ผู้คนก็หลบกลับบ้านราวกับว่ามีสัตว์ดุร้ายอยู่ข้างนอก

"ก็แค่พระชายาคนหนึ่งตาย กลับกลายเป็นที่รู้จักของคนทั้งประเทศ เป็นครั้งแรกตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน"

ในบ้านริมถนนเล็ก ๆ ของหมู่บ้าน มีคู่รักคู่หนึ่งนั่งอยู่ในบ้านเพื่อกินข้าวเย็น

ผู้ชายส่ายหัว "โลกก็เป็นแบบนี้ ผู้หญิงในครอบครัวที่ร่ำรวยตาบเป็นที่รู้กันของคนทั้งประเทศ คนยากจนตายในป่าก็ไม่แน่ว่าจะมีใครรู้ เรื่องของคนใหญ่คนโตเหล่านั้น เราฟังก็พอแล้ว"

"ข้าได้ยินมาว่าพระชายามีความงามที่ไม่มีใครทัดเทียมได้ น่าเสียดายที่ต้องตาย ข้ายังคิดว่าวันไหนไปเมืองหลวงแล้ว จะได้ไปเยือนโฉม"

ชายคนนั้นเยาะเย้ย "ผู้หญิงในโลกนี้ก็เหมือนกันหมด ก็จะสวยสักแค่ไหน? แค่เป็นลูกสาวตระกูลร่ำรวยและมีอํานาจ เครื่องประดับเยอะ เสื้อผ้าก็สวย ทำให้คนสวยขึ้น ถ้าเจ้าแต่งตัว เจ้าก็สวยมากเหมือนกัน"

หลังจากได้รับคำชมจากผู้ชายแล้ว จู่ ๆ ผู้หญิงก็ยิ้มและหน้าแดง

"ก็พูดแบบนั้นไม่ได้ ยังต้องดูคน ผู้หญิงที่ย้ายมาอยู่ข้าง ๆ เราเมื่อไม่นานมานี้ ดูบาดแผลบนใบหน้าสิ ขี้เหร่ขนาดนั้น แต่งตัวยังไงก็ดูไม่ได้ใช่ไหม?"

"ใช่ใช่ เจ้าพูดถูก ฟ้ากำลังจะมืดแล้ว รีบกลับห้องพักผ่อนเถอะ ช่วงนี้หมู่บ้านข้าง ๆ โดนโจรภูเขาโจมตีแล้ว ตอนกลางคืนพวกเราไม่กล้าจุดไฟเลย"

"..."

ทั้งคู่คุยกันอย่างมีความสุข แต่คั่นด้วยกำแพงบ้าน ดังนั้นทุกคำพูดจึงเข้าหูของคนข้างบ้าน

พระอาทิตย์ตกเหนือภูเขาด้านตะวันตก ย้อมเมฆบนท้องฟ้าเป็นสีแดง

กลางสนามหญ้า มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ใต้ต้นไม้และมองดูตัวเองในกระจกทองแดง

ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธออย่างช้า ๆ แล้วพูดว่า "แม่นาง ที่พักในเจียงเฉิงได้จัดเตรียมไว้แล้ว พรุ่งนี้ก็สามารถไปที่นั่นได้แล้ว"

ผู้หญิงพยักหน้า "อี้เฉินล่ะ?"

เสียงของหลิ่วเซิงเซิงสงบและอ่อนโยน และเธอก็พูดอีกครั้ง "เรื่องที่ให้พวกเจ้าทำเรียบร้อยหรือยัง?"

อี้โจวพยักหน้า "หอหลิ่วฟางก่อตั้งขึ้นเรียบร้อยแล้ว แม้ว่ากองกำลังจะกระจายอยู่ทั่วประเทศ แต่เนื่องจากมีสาขามากมาย ตอนนี้มีอย่างน้อยสองพันคน ได้เริ่มรับธุรกิจเล็ก ๆ น้อย ๆ เหมือนแก๊งอู่ชิวในตอนแรก แต่ตอนนี้ชื่อเสียงไม่ใหญ่มาก ไม่สามารถรับงานใหญ่ได้ แต่สามารถรักษาไว้ได้"

อี้เฉินที่อยู่ข้าง ๆ ก็พูดว่า "แม้ว่าแก๊งจะไม่มั่นคง แต่ร้านขายยาทุกร้านก็มั่นคงแล้ว ตอนนี้เมืองที่ใหญ่กว่าตอนนี้จะมีสาขาของเราหนึ่งหรือสองสาขา แก๊งของเราซ่อนอยู่ในร้านขายยา ตอนนี้ยังไม่มีใครค้นพบ ประกอบกับผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์และความงามที่ท่านศึกษานั้นขายดีมาก แม้ว่าธุรกิจในแก๊งจะมีไม่มาก แต่ธุรกิจของร้านขายยาเพียงอย่างเดียวก็ไม่ทำให้คนอดตาย"

"แล้วโรงเตี๊ยมล่ะ?"

หลิ่วเซิงเซิงถามอีกครั้ง "ข้าให้พวกเจ้าเปิดโรงเตี๊ยมชื่อ หอหลิ่วฟางเป็นอย่างไรบ้าง?"

"ตามรูปแบบของท่านมาอีกแล้ว เปิดได้ประสบความสำเร็จอย่างมาก แต่ทำไมเราต้องตั้งชื่อด้วยชื่อแก๊ง? นี่ก็มีชื่อเสียงเกินไปไหม?"

อี้เฉินอดไม่ได้ที่จะถามเธอ