ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 114

สีหน้าของมู่ซย่าอดไม่ได้ที่จะจริงจังขึ้นมา

“ประวัติศาสตร์แพทย์จีนมีมายาวนาน เป็นศาสตร์ที่กว้างขวางและลึกซึ้ง คนต่างชาติก็กำลังเรียนแพทย์แผนจีน ทำไมคุณที่เป็นคนในประเทศถึงดูถูกแพทย์แผนจีนเสียเองล่ะ?”

ครอบครัวของหลัวอี้เปิดโรงพยาบาลแพทย์ตะวันตก แน่นอนว่าเขาต้องดูถูกแพทย์แผนจีน

เขาพูดและหัวเราะเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกว่าแพทย์แผนจีนไม่ได้ผลทั้งหมด พวกเป็นหวัดไม่สบายแน่นอนว่าแพทย์แผนจีนสามารถรักษาได้ แต่โรคทางประสาทจะใช้วิธีนี้รักษา เธอไม่คิดว่ามันเพ้อเจ้อไปหน่อยเหรอ?”

มู่ซย่าคิ้วขมวดแน่นขึ้น

พ่อแม่บุญธรรมของเธอก็กำลังวิจัยเรื่องนี้อยู่ และไม่ว่าจะทดลองกี่ครั้งปรากฏว่าได้ผลทุกรอบ ความสำเร็จในการทดลองของพ่อแม่บุญธรรมโดนหลัวอี้ปฏิเสธทั้งหมด เธอย่อมพูดอย่างไม่เห็นด้วย “ฉันไม่ได้คิดเพ้อเจ้อ ถ้าหากพวกคุณเห็นด้วย ฉันสามารถลองช่วยพวกคุณได้”

หลัวอี้ปฏิเสธทันทีโดยไม่ต้องคิด

“ไม่จำเป็น ถ้าหากแพทย์แผนจีนเก่งกาจอย่างที่เธอพูด ขนาดนี้ ถ้างั้นเธอก็ใช้วิธีของแพทย์แผนจีนตรวจ DNA ของเธอ”

“นาย!”

มู่ซย่าหมดคำพูดใดๆ ไม่รู้ควรพูดอะไร

จากนั้นก็ได้ยินเยี่ยซือเจวี๋ยพูดออกมา “ให้เธอลองดูเถอะ”

หลัวอี้กับมู่ซย่าหันไปมองเยี่ยซือเจวี๋ยพร้อมกัน

หลัวอี้เอ่ยขึ้นมาก่อน “เยี่ย หมอนั้นสำคัญสำหรับพวกเรามากแค่ไหนนายก็รู้ไม่ใช่ไม่หรือ”

เยี่ยซือเจวี๋ยเอ่ยเสียงเรียบ “ก็เพราะว่าสำคัญ ดังนั้นถึงได้ให้เธอลองดู ใช้วิธีการรักษาแบบตะวันตกของนาย พวกเราต้องรออีกหนึ่งปี ตอนนี้เรื่องที่โจมตีมาทางพวกเรายิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้กระทั่งฉันกับเฮ่าเซวียนต้องมาเผชิญกับอันตรายถึงชีวิต แต่พวกเรากลับไม่รู้ว่าศัตรูเป็นใคร นายคิดว่าพวกเราจะสามารถรอจนถึงหนึ่งปีได้หรือเปล่า?”

หลัวอี้จมสู่ความเงียบ

แน่นอนว่าพวกเขารอไม่ไว้ ไม่มีใครรู้ว่าอีกฝ่ายครั้งหน้าเตรียมแผนการอะไรไว้?

“เดี๋ยวก่อน...” มู่ซย่าพูดอย่างเขินอาย “รบกวนนาย ช่วยเตรียมเสื้อผ้าให้ฉันชุดหนึ่ง ยังมีอีกเรื่อง ฉันไม่สามารถเดินออกไปทางประตูตรง ๆ ได้ ไม่รู้ว่าข้างนอกมีกี่สายตาที่กำลังจ้องมองห้องนี้อยู่”

เยี่ยซือเจวี๋ยเอ่ยออกมา “ไปหาเสื้อผ้ามาให้เธอหนึ่งชุดจากนั้นก็หาเชือกมาให้เส้นหนึ่ง พวกเราออกไปทางประตูไม่ได้ ก็ต้องปีนหน้าต่างออกไป”

หลัวอี้พยักหน้า “ตอนที่ฉันเดินเข้ามาก็รู้สึกได้จริงๆว่ามีคนเฝ้าอยู่ด้านนอกโรงแรม แต่ว่าตอนที่นายโทรมาบอกว่าอย่าทำให้เป็นจุดสนใจของคนอื่น ดังนั้นฉันเลยใส่ชุดพนักงานของโรงแรม หลีกเลี่ยงสายตาคนขึ้นมา แต่ว่า...นี่เป็นชั้น11 พวกเราสามารถลงไปได้ แต่เธอล่ะ นายจะแบกเธอลงไป?”

เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังจะบอกว่าตัวเองจะแบกมู่ซย่าลงไป ก็ได้ยินมู่ซย่าเอ่ยขึ้นมาก่อน “เรื่องนี้พวกคุณไม่ต้องกังวล ไป ฉันสามารถลงไปเองได้”

ชายหนุ่มทั้งสองคนมองไปทางมู่ซย่าพร้อมกัน หลังจากเยี่ยซือเจวี๋ยเห็นมู่ซย่ามีสายตาแน่วแน่ ก็หันกลับไปพูดกับหลัวอี้ “ไปเตรียมมาเถอะ”

หลัวอี้เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่สุดท้ายก็หันหลังเดินออกประตูไป

ใช้เวลาไม่นาน เขากลับมาพร้อมของที่จำเป็น มู่ซย่าเปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบเชื่อกขึ้นมาจากพื้นเป็นคนแรกและเอ่ย“ฉันใส่ชุดพนักงานอยู่ไม่ค่อยดึงดูดสายตาผู้คนเท่าไร ฉันขอลงไปช่วยพวกนายดูลาดเลาก่อนนะ”

หลัวอี้อดไม่ได้ที่จะพูดเตือน “คุณหนูมู่ นี่เป็นชั้น11 คุณแน่ใจว่าตัวคุณเองสามารถลงไปได้?”