ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 123

ในตอนนี้หลัวอี้ไม่มีอคติกับมู่ซย่าเหมือนแต่แรกแล้วแม้แต่น้อย พยักหน้าพูดทันที “ฉันไปเร่งเองตอนนี้เลย ของแบบนี้รีบแค่ไหนก็ต้องหนึ่งวัน ถ้าฉันไปด้วยตนเอง ก่อนพรุ่งนี้เช้าก็คงจะได้รับผล”

“รบกวนนายหน่อยนะ”

“เป็นเรื่องที่ต้องทำอยู่แล้ว เธอช่วยพวกเราได้มากเลย” หลัวอี้พูดไป จากนั้นมองผู้ชายที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยแล้วถามว่า “เข็มของเขานี่ต้องนานแค่ไหนถึงจะดึงออกได้นะ”

ฉินหรานเฟิงเบะปาก คำพูดอะไรก็ให้หลัวอี้พูดไปหมด

เมื่อกี้ใครเป็นคนสั่งให้เขารีบไปดึงเข็มออกกัน

มู่ซย่ามองผู้ชาย พูดว่า “ถ้าเขาได้สติกลับมาแล้ว แล้วพวกนายก็ไม่ต้องให้ฉันรักษาเขาอีกแล้ว ตอนนี้ก็ดึงออกได้เลย ฉันไปทำเอง…”

“เธอนอนไป!” เยี่ยซือเจวี๋ยกดไหล่ของเธอไว้ “ฉันไปเอง”

ฉินหรานเฟิงมองมือของเยี่ยซือเจวี๋ยที่กดไหล่ของมู่ซย่าไว้ด้วยสายตาสงสัย ในใจก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย

เขาอยากจะพูดอะไร แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้เขาเองก็ไม่เชื่อใจมู่ซย่าเหมือนหลัวอี้ ในใจก็รู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาทันที จึงถอยไปอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ

และในตอนนั้นเอง จวินเฮ่าเซวียนก็พาบอดี้การ์ดสองสามคนเข้ามา เขาเอ่ยปากถาม “ได้ข่าวว่ารักษาหายดีแล้วเหรอ”

วิต่อมา จวินเฮ่าเซวียนก็เห็นมู่ซย่าที่นอนอยู่เตียงผู้ป่วย รวมถึงสภาพห้องที่ยุ่งเหยิง

ตาทั้งสองข้างของเขาจ้องไปที่หลัวอี้ทันที “นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย!”

“ฉัน…” หลัวอี้ลูบจมูกด้วยความเขินอาย

เยี่ยซือเจวี๋ยที่ดึงเข็มออกเอ่ยปากพูด “มู่ซย่าต้องพักผ่อน พวกนายออกไปเถอะ”

สีหน้าจวินเฮ่าเซวียนตรึงเครียด “เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”

“ไม่มีอะไรไม่มีอะไร ถ้านายถามอีก หลัวอี้ก็ไม่ใช่คนแล้ว ไปเถอะ แบกคนเร็ว ไอ้หมอนั่นมันมีสติดีแล้ว พวกเราต้องไปทำธุระกันแล้ว” ฉินหรานเฟิงดันจวินเฮ่าเซวียนออกไป

นี่เขาไม่เคยแตะผู้หญิงมาก่อน ก็เลยกินไม่เลือกเหรอ

แต่จะว่าไป มู่ซย่าก็ดีกว่าผู้หญิงไฮโซที่แม่ของเขาแนะนำให้ตั้งหลายเท่า ถ้าหากว่าเป็นเธอแล้ว เขาก็คงจะไม่ติดใจเรื่องที่จะต้องอยู่อาศัยกับผู้หญิงไปทั้งชีวิตหรอกนะ

ในหัวของเขานึกถึงภาพของมู่ซย่าอย่างไม่สามารถควบคุมได้

แต่ไม่นานเยี่ยซือเจวี๋ยก็ส่ายหัวอย่างหงุดหงิด เขาไม่อยากจะอยู่กับมู่ซย่าเพียงลำพังอีกต่อไป จะได้ไม่ต้องไปอาบน้ำเย็นอีก

ดังนั้นเยี่ยซือเจวี๋ยจึงลุกขึ้นเดินไปสูบบุหรี่ที่ข้างหน้าต่าง

เขาเปิดหน้าต่างออก เพื่อให้ควันลอยออกไป แต่พอเป็นแบบนี้ ลมหนาวในยามค่ำคืนก็เป่าจนเขาปวดหัว

ในตอนที่เยี่ยซือเจวี๋ยสูบบุหรี่เสร็จเตรียมจะปิดหน้าต่าง โทรศัพท์ของสือซูเจินแม่ของเขาก็โทรเข้ามา