ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 161

ซือถูไห่กัดฟันพูดว่า “เธอคิดว่าอย่างไง เป็นตัวซวยเหรอ? เป็นความหายนะเหรอ? เธอพูดถึงหลานสาวของตัวเองแบบนี้เหรอ เธออย่าลืมนะ ตอนนี้เธอมีฐานะอีกอย่างคือเป็นแม่ของมู่ซย่า!”

มู่ซินเย่ว์เม้มริมฝีปากด้วยความหวาดหวั่น เธออยากจะรีบแก้ตัวที่เรียกมู่ซย่าว่าความหายนะ รีบกลอกตาและคิดคำอธิบายใหม่

“จริงอยู่ที่เธอช่วยชีวิตคน แต่อาคารก็ถล่มลงมาจริงๆ แล้ว จะต้องใช้เงินเป็นจำนวนไม่น้อยในการสร้างอาคารใหม่! นอกจากนี้ อาคารไม่ระเบิดเร็วๆ นี้ สายไม่ระเบิด ทำไมมันถึงไม่ระเบิด! แต่ระเบิดตอนที่เธอไปถ่ายวิดีโอที่บริษัทล่ะ เธอคือความหายนะ ความหายนะที่ทำอาคารถล่มลงมา!”

ซือตูไห่ลังเลใจอีกครั้ง

ใช่ ไม่ต้องชดใช้ชีวิตคน แต่อาคารที่ต้องสร้างใหม่ล่ะ? เดิมทีเงินทุนของบริษัทก็ขาดแคลน แต่ตอนนี้อาคารพังลงมาแล้ว...

ในขณะนี้ เสียงต่ำที่เย็นชาดังขึ้น "คุณพูดว่าใครทำให้อาคารนี้ถล่ม?"

มู่ซย่ามองไปยังที่มาของเสียงโดยสัญชาตญาณ

เห็นเพียงเยี่ยซือเจวี๋ยก้าวเดินมาทางนี้ สีหน้าเต็มไปด้วยความเยือกเย็น แต่มู่ซย่ารู้สึกโล่งใจอย่างอธิบายไม่ถูก

แต่มู่ซินเย่ว์เริ่มรู้สึกถึงแววตาที่เย็นชาจ้องมองมาที่เธอ เธอรู้สึกเหมือนมีแสงสว่างบนหลังของเธอ

เธอหันศีรษะโดยสัญชาตญาณ เห็นเพียงดวงตาสีดำของเยี่ยซือเจวี๋ยจ้องมองมาที่เธอ ตรงเข้ามาหาเธอด้วยความเร็วของราชา

มู่ซินเย่ว์หมดความมั่นใจ พูดตะกุกตะกัก "เยี่ย คุณชายเยี่ย..."

เยี่ยซือเจวี๋ยก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยืนข้างมู่ซย่าและถามอีกครั้ง "คุณพูดว่าเพราะอาคารระเบิดพังลงมาถล่ม ดังนั้นมู่ซย่าเป็นความหายนะ?"

ออร่าอันทรงพลังบนร่างกายของเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นล้นหลามจนมู่ซินเย่ว์ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

เธอกลืนน้ำลายอย่างแรง พยายามหาเสียงของตัวเองพูดอย่างอ่อนแรงว่า “เยี่ย คุณชายเยี่ย ฉันรู้ว่าคุณมีความรู้สึกดีๆ ต่อมู่ซย่า แต่... แต่ที่ฉันพูดก็คือความจริงนะ วันนี้เธอมาบริษัทเป็นครั้งแรก อาคารของบริษัทก็พังลงมาเลย คุณคิดว่าสิ่งที่ฉันพูดมีเหตุผลสักนิดไหม”

มู่ซินเย่ว์รู้ว่าเยี่ยซือเจวี๋ยมีความสัมพันธ์ที่เคยนอนกับมู่ซย่ามาแล้วหนึ่งคืน แต่เธอก็รู้ด้วยว่า ยิ่งคนระดับบนสุดขนาดนั้น มักจะยิ่งเชื่อโชคลางมาก

“เยี่ย คุณชายเยี่ย คุณหัวเราะอะไร...” เขาถามกลับแข็งทื่อ

เยี่ยซือเจวี๋ยขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจมู่ซินเย่ว์ที่กระโดดเหมือนตั๊กแตน เขาหันไปมองซือถูไห่ที่ไม่มั่นคงแล้วพูดว่า "คุณซือถู ก่อนอื่นผมต้องขอโทษคุณ."

ซือถูไห่ยังกังวลว่าเยี่ยซือเจวี๋ยจะละทิ้งมู่ซย่าเพราะคำพูดของมู่ซินเย่ว์ซะอีก เมื่อได้ยินคำขอโทษจากเยี่ยซือเจวี๋ย จู่ๆ ปวดหัวแทบระเบิด

นี่เป็นการปฏิเสธความสัมพันธ์ของมู่ซย่ากับเขาในคืนนั้นเหรอ

ทั้งหมดคือมู่ซินเย่ว์นังผู้หญิงคนนี้! เรื่องแบบนี้พูดที่ส่วนตัวก็พอแล้ว จำเป็นต้องพูดต่อหน้าเยี่ยซือเจวี๋ยเหรอ

ถ้ารู้แบบนี้ ตอนนี้พวกเขาเหลือแค่มู่ซย่าไพ่ใบนี้ใบเดียวที่มีค่า!

มือของซือถูไห่สั่นด้วยความตกใจ ในครู่ต่อมา เขาได้ยินเยี่ยซือเจวี๋ยกล่าวคำขอโทษ “อันที่จริงอาคารระเบิดพังลงมาเป็นเพราะผมเอง”