ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 168

มู่ซย่าพยักหน้า โดยรู้ว่าไม่สามารถถามข้อมูลมากกว่านี้จากหลิวเยี่ยได้แล้ว จึงพยักหน้าพูดว่า “เอาล่ะ วันนี้เท่านั้นแหละ ถ้าคิดอะไรออกบอกฉันได้นะ”

“ได้ค่ะ คุณมีคำสั่งอื่นอีกไหม”

มู่ซย่าส่ายหัว: “ตอนนี้ไม่มีแล้ว ถ้าต้องการเพิ่มเติมฉันจะหาคุณ ส่วนด้านคุณน้า คุณแค่ทำสิ่งที่คุณทำต่อไป อย่าให้เธอรู้ว่าคุณกำลังเข้าใกล้ฉันก็พอแล้ว อีกอย่างหลังจากที่คุณกลับไปช่วยสรุปรายชื่อ ฉันอยากรู้ว่ามีใครบ้างเป็นคนของคุณน้าในคฤหาสน์”

“ได้ค่ะ คุณหนูใหญ่ งั้นฉันขอตัวก่อนนะ” หลิวเยี่ยโค้งคำนับมู่ซย่า หยิบตั๋วเครื่องบินและนามบัตรแล้วจากไป

มู่ซย่านั่งเงียบๆ อยู่ในห้องครู่หนึ่ง จิตใจของเธอก็เต้นรัวอย่างรวดเร็ว

หลังจากจัดระเบียบความคิดเสร็จเธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดูข้อความจากเยี่ยซือเจวี๋ยเมื่อสักครู่นี้

ข้อความของเยี่ยซือเจวี๋ยกระชับตรงประเด็น "เมื่อคุณว่าง ช่วยพวกเราหาตำแหน่งของอีกฝ่ายหนึ่งหน่อย"

มู่ซย่าเปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มค้นหาตำแหน่งโดยไม่รอช้า

เธอจำกัดมันให้แคบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ถึงอย่างไรก็ยังมีเกาะส่วนตัวหลายแห่งอยู่ในพื้นที่

เมื่อมู่ซย่าค้นหาเวลาที่ผ่านมา ในที่สุดมู่ซินเย่ว์ก็มาถึงทางเข้าวัด

ทันทีที่เธอลงจากรถ ซือถูหย่าเดินออกมาในเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินด้วยใบหน้าที่เย็นชาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่น่าฟังว่า “พวกคุณหนึ่งคนสองคน คิดว่าที่นี่ของฉันเป็นโรงแรมเหรอ”

มู่ซินเย่ว์ฝืนยิ้มทักทาย: “พี่ใหญ่”

ซือถูหย่ามองเธออย่างเย็นชาว่า “ช่วงนี้มีผู้แสวงบุญจำนวนมาก มีห้องไม่เพียงพอ ต่อไปเธอจะต้องนอนห้องเดียวกันกับฉัน”

สีหน้าของมู่ซินเย่ว์ชะงักไปครู่หนึ่ง พูดว่า "ทำไมต้องลำบากรบกวนเวลาฝึกจิตสงบของพี่ล่ะ? ฉันพักห้องซานซานก็พอแล้ว"

“ซานซาน?” ซือถูหย่ายิ้มอย่างประหลาด พูดว่า “ฉันถามเธอแล้ว เธอบอกว่าเธอไม่ต้องการพักห้องเดียวกับหล่อน”

มู่ซินเย่ว์เงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ "เป็นไปได้อย่างไง?"

เมื่อเห็นว่าทัศนคติของซือถูชิงซานผิดปกติ มู่ซินเย่ว์ก็เลิกคิ้วขึ้นถามว่า "ซานซาน ลูกพูดกับแม่แบบนี้ได้อย่างไง"

ซือถูชิงซานเยาะเย้ย "แม่? แม่คิดว่าแม่สมควรได้รับตำแหน่งนี้เหรอ อย่าคิดว่าหนูไม่รู้ นอกจากพ่อแล้ว แม่อยู่ข้างนอกยังมีผู้ชายอื่น!"

“ลูก! เกิดอะไรขึ้นกับลูก ลูกจะโกรธแม่ให้ตายเลยไหม!” มู่ซินเย่ว์ตบหน้าซือถูชิงซานด้วยความโกรธจัด

“เพี๊ยะ—” ตบหน้าเสียงดัง

ซือถูชิงซานปิดหน้าด้วยความเจ็บปวด

เนื่องจากการตบหน้านี้ ดวงตาของซือถูชิงซานจึงค่อยๆ หันไปทางมู่ซินเย่ว์อย่างขมขื่น

ตอนนี้เธอสงสัยว่าตัวเองไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของมู่ซินเย่ว์เลย!