ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 175

เมื่อมู่ซย่าเห็นท่อนนี้ ก็ปวดขมับตุบๆ

"เขา" คำนี้ หมายถึงพ่อผู้ให้กำเนิดของเธอใช่หรือเปล่า?

มู่ซย่าแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดไปยังหน้าถัดไป

วันที่ในหน้าต่อไปห่างกันค่อนข้างมาก ราวสองเดือนเด็ม

วันที่ 17 สิงหาคม ท้องฟ้าปลอดโปร่ง

วันนี้ฉันได้พบเขาอีกครั้ง เมื่อฉันรวบรวมความกล้าเพื่อขอช่องทางติดต่อของเขา เขาก็พูดขึ้นก่อน...แถมยังนัดกินข้าวเย็นกับฉันในคืนพรุ่งนี้ แต่ที่แปลกคือตลอดสองเดือนที่ผ่านฉันตรวจสอบตัวตนของเขามาตลอด แต่ไม่พบข้อมูลอะไรเลย เขาคือใครกันแน่?

มู่ซย่าพลิกอ่านสมุดบันทึกด้วยความเร็วแสง ได้เห็นว่าจากวันที่ทั้งสองบังเอิญพบกันไปจนกระทั่งตกหลุมรักกันสุดซึ้งนั้น รวมระยะเวลาทั้งหมดเพียงไม่ถึงหนึ่งเดือน

มู่ซย่าอดไม่ได้ที่จะแสดงรอยยิ้มแห่งความสุขออกมา

ในสมุดบันทึก เธอเห็นช่วงวัยรุ่นของแม่

แต่มู่ซย่าก็สังเกตเห็นว่าแม่ของเธอสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของอีกฝ่ายหนึ่งมาโดยตลอด

อยู่ด้วยกันมาเกือบสามเดือน เธอก็ยังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครกันแน่ รู้แค่ว่าตัวตนของอีกฝ่ายนั้นสูงส่งจนเธอเองอาจไม่คู่ควรกับเขาด้วยซ้ำ

ดังนั้นในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน แม่ก็ไม่ลืมที่จะพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ ไม่เพียงแต่บริษัทจะขยายไปต่างประเทศเท่านั้น ยังสามารถผลักดันมู่ซื่อกรุ๊ปให้อยู่ในระดับที่สามารถเชื่อมโยงกับสี่ตระกูลหลักในจิงตูได้

นี่เป็นช่วงเวลาที่มู่ซื่อกรุ๊ปพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว

มู่ซย่าอ่านสมุดบันทึกความรักของแม่ที่เขียนขึ้นภายในระยะเวลาสามเดือน หลังจากนั้นจู่ๆ สมุดบันทึกก็ว่างเปล่าไปสองหน้า

มู่ซย่าพลิกหน้าว่างสองหน้าอย่างรวดเร็ว แล้วเห็นเริ่มบันทึกอีกครั้ง เวลาผ่านไปห้าเดือนแล้ว—

วันที่ 15 เมษายน ท้องฟ้าครึ้ม

“ในที่สุดฉันก็รู้ตัวตนของเขาแล้ว และในที่สุดฉันก็รู้ระยะห่างระหว่างฉันกับเขา เป็นระยะห่างที่ทั้งชีวิตนี้ฉันก็คงไม่สามารถตามทันได้...อย่างที่แม่ของเขาพูด ฉันไม่คู่ควรกับเขา ฉันไม่อยากถ่วงแข้งถ่วงขาเขา แต่... ฉันตั้งท้องแล้ว เด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรด้วย จะทำอย่างไงดี”

เมื่อมู่ซย่าอ่านถึงตรงนี้ หัวใจของเธอก็บีบรัดขึ้นมา

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดละก็ “เด็ก” ที่ว่านี้ ก็คือตัวเธอเอง

ต่อจากนี้ของสมุดบันทึกจดได้กระจัดกระจายมาก ไม่มีแม้แต่วันที่ แสดงว่าจิตใจของแม่ไม่สงบเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

“วันนี้จัดงานแต่งแบบเรียบง่าย ฉันรู้สึกผิดต่อซือถูไห่มาก แต่ก็ยังรักเขาไม่ได้อยู่ดี...แต่ฉันจะชดเชยให้เขาด้วยวิธีอื่น เมื่อลูกเกิดมา ฉันจะบอกความจริง “เขาจะตำหนิฉันยังไง ฉันก็ยอมรับทั้งนั้น"

“แต่งงานหนึ่งเดือนแล้ว ซือถูไห่แตกต่างจากตอนดูใจกันโดยสิ้นเชิง ความเคร่งครัด ความเย่อหยิ่ง และโลกทัศน์ที่คับแคบของเขา ทำให้ฉันทนไม่ไหว แต่... ฉันจะยังคงอดทนต่อไป”

“ความโหดร้ายของซือถูไห่เกินความคาดหมายของฉัน วันนี้เขาดื่มจนเมาแล้วยังกล้าทุบตีฉันอีกด้วย… โชคดีที่เด็กไม่เป็นอะไร”

“แต่งงานหกเดือนแล้ว ซือถูไห่ได้กลืนกินความรู้สึกผิดของฉันไปหมดแล้ว รอลูกเกิดมา ฉันจะหย่ากับเขา! มีพ่อแบบนี้ ลูกก็คงไม่มีทางจะดีไปได้”

"ในที่สุดวันนี้ ลูกสาวที่น่ารักของฉันก็ลืมตามาดูโลก วันนี้เป็นวันที่มีความสุขที่สุดในรอบปีของฉัน"

“ครอบครัวของเขามาที่ประตูแล้ว อาจเป็นเพราะพวกเขาสงสัยซานซานของฉัน… ฉันไม่สามารถให้พวกเขาพาเธอไป! แต่ว่า นี่กลับดูเหมือนว่าฉันไม่สามารถหย่ากับซือถูไห่ได้…”

สมุดบันทึกต่อไปนี้ห่างกันมากและบันทึกสิ่งเล็กๆ น้อยๆ

จนกระทั่ง--