ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 182

กู้หว่านหว่านหน้าแดงขึ้นมาด้วยความเขินอาย “ป้าสือ ป้าล้อฉันเล่นอีกแล้วนะคะ”

สือซูเจินยิ้มแย้มขึ้นมา เธอรู้สึกพอใจในตัวของกู้หว่านหว่านมากขึ้น

เธอหันไปพูดกับพ่อบ้าน “ส่งเบอร์โทรศัพท์ของเธอให้ฉันด้วย”

“ครับ” พ่อบ้านรีบส่งเบอร์โทรศัพท์ของมู่ซย่าไปยังโทรศัพท์ของสือซูเจินในทันที

อีกด้านหนึ่ง

มู่ซย่าเพิ่งกลับมาถึงคฤหาสน์ซือถูก็ถูกซือถูไห่เรียกตัวไปพบทันที

“พ่อคะ มีเรื่องอะไรเหรอคะ?” มู่ซย่าแสดงท่าทางน่ารักออกมาตามปกติ

ซือถูไห่นั่งอยู่หน้าโต๊ะหนังสือพลางยิ้มทักทายมู่ซย่าแล้วกล่าวอย่างตรงไปตรงมา “ก่อนหน้านี้ลูกพูดว่าอยากลองไปทำงานที่บริษัทใช่ไหม?”

มู่ซย่าพยักหน้า “พ่อจะให้หนูไปทำงานนี้บริษัทเหรอคะ”

ซือถูไห่พยักหน้าพลางกล่าว “พ่อเช่าอาคารสำนักงานใหม่เรียบร้อยแล้ว พอดีทางนั้นขาดคนพอดี พรุ่งนี้ลูกเริ่มไปทำงานที่บริษัทกับพ่อเถอะ ตังใจเรียนรู้การจัดการกับคนของระดับบริหารให้ดีล่ะ”

มู่ซย่าเงียบไปครู่หนึ่งแล้วจึงพูดว่า “พ่อคะ ถ้าเทียบกับระดับบริหารแล้ว หนูอยากเริ่มที่ระดับเบื้องต้นมากกว่า ถ้าหนูเข้าไปที่ระดับบริหารโดยไร้ความรู้ อาจจะทำให้พ่อเสียชื่อเสียงได้”

ซือถูไห่รักศักดิ์ศรีมาก เมื่อได้ยินมู่ซย่าพูดแบบนี้ เขาจึงพยักหน้าอย่างพอใจ “ที่ลูกพูดก็ถูก พวกคนที่บริษัทชอบนินทาที่สุด ลูกแค่ไปลองเล่นๆ ก็ถือว่าดีถ้าจะเริ่มเรียนรู้ตั้งแต่ระดับเบื้องต้น งั้นก็เอาแบบนี้แหละ แล้วลูกอยากไปที่แผนกไหนล่ะ?”

มู่ซย่ากล่าวอย่างไร้เดียงสา “หนูเคยได้ยินคุณน้าพูดว่า แผนกที่ทำกำไรให้บริษัทได้มีไม่เยอะ แผนกที่ทำกำไรได้มากที่สุดคือแผนกเทคโนโลยี AI หนูเองก็เคยเรียนภาควิชา AI มานิดหน่อย ดังนั้นหนูอยากไปที่แผนกนั้นดูค่ะ”

นี่เป็นสิ่งที่เธอตรวจสอบมาเอง แผนกที่ทำกำไรให้ซือถูกรุ๊ปมากที่สุดก็คือแผนกเทคโนโลยี AI เธอจึงอยากไปดูว่าทำไมที่นั่นยังคงทำกำไรได้ ทั้งๆ ที่แผนกอื่นๆ กลับเจอกับสถานการณ์ขาดทุน

“ได้สิ!” ซือถูไห่ตอบรับทันที เขาไม่คิดอะไรมาก เขาคิดแค่ว่ามู่ซย่าอยากไปเที่ยวเล่นเท่านั้น

แผนกเทคโนโลยี AI เป็นสถานที่ผลิตหุ่นยนต์ จึงไม่แปลกที่มู่ซย่าอยากไปเที่ยวเล่น

มู่ซย่ากำลังกลุ้มใจว่าจะไม่มีโอกาสแก้แค้นเรื่องที่เธอติดเกาะมาเป็นอาทิตย์ แต่ตอนนี้โอกาสกลับมาถึงที่แล้ว

ช่างมหัศจรรย์จริงๆ

“รับทราบค่ะ หนูจะตั้งใจเรียนรู้จากพี่มู่แน่นอน”

มู่ซย่ายิ้มอย่างจืดชืดและมีความเยือกเย็นผ่านสายตาไปโดยที่ซือถูไห่ไม่ทันได้สังเกตเห็น

ซือถูไห่พอใจกับความน่ารักของมู่ซย่ามาก หญิงสาวที่เชื่อฟังถึงจะเป็นหญิงสาวที่ดี ถ้าหากคิดเรื่องชั่วร้ายขึ้นมา ก็ไม่ถึงว่าเป็นหญิงสาวที่ดีแล้ว

ก็ไม่นับว่าเป็นหญิงสาวที่ดีแล้ว

“งั้นลูกรีบกลับไปพักผ่อนที่ห้องเถอะ เหนื่อยมาตั้งสองวันแล้ว พ่อยังต้องคุยเรื่องเงินค่าเช่ากับคุณชายเยี่ยสักหน่อย” มือทั้งสองข้างของซือถูไห่วางไว้บนโต๊ะและมีใบเสร็จยาวเหยียดฉบับหนึ่งวางอยู่ข้างๆ มือของเขา