ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 206

นั่นคือ......

หลัวฉิงดวงตาเป็นประกาย เดินไปหาตาเฒ่าโดยไม่รอช้า เดินไปพลางตะโกนขึ้นเสียงดังอย่างภาคภูมิใจไปพลาง “อาจารย์! ท่านมาแล้วหรือ?!”

ฝูงชนมองไปตามทางที่หลัวฉิงเดินไปอย่างไม่รู้ตัว เห็นแค่ผู้ก่อตั้งงานเลี้ยงชนชั้นสูงท่านจง ซึ่งก็คือจงหวนซูนั่นเอง ท่านถือไม้เท้าเดินมาทางนี้โดยที่มีผู้ช่วยประคองเขาไว้อยู่

ทุกคนต่างแสดงความเคารพนบนอบออกมาทันที

แม้แต่คุณยิงผู้ที่มีสีหน้าไร้อารมณ์มาแต่ไหนแต่ไรยังต้องโค้งคำนับให้กับท่านจงที่กำลังเดินมาท่านนี้ ทั้งยังต้องตะโกนเรียกด้วยความเคารพนับถือ “อาจารย์”

จงหวนซูพยักหน้ารับพร้อมกับเอ่ยขึ้น “ฉันอายุเยอะแล้ว เดินไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ เดิมทีไม่คิดจะมา แต่ได้ข่าวมาว่า......มีคนไขกลยุทธ์ปราบเซียนได้งั้นหรือ?”

คุณยิงพยักหน้า เอ่ยขึ้น “ใช่ครับ กลยุทธ์ปราบเซียน......ถูกไขคำตอบแล้วครับ ซึ่งก็คือท่านนี้นั่นเอง......”

คุณยิงก้าวเท้าออก เตรียมจะแนะนำมู่ซย่าให้จงหวนซูรู้จัก แต่ได้ยินหลัวฉิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงย่ำแย่ “กลยุทธ์ปราบเซียนบ้าบออะไรกัน? อาจารย์ ท่านไม่รู้อะไร กลยุทธ์ปราบเซียนเป็นแค่หมากที่เอาไว้เยาะหยันผู้คนก็เท่านั้น! ไม่คู่ควรกับหมากรุกสากลเลยสักนิด!”

จงหวนซูขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว “หลัวฉิง หนูพูดแบบนี้ได้ยังไง? นี้เป็นเกมส์การเดินหมากของอาจารย์ฉันเลยนะ มาพูดได้ไงว่าไม่คู่ควรกับหมากรุกสากล?”

หลัวฉิงรีบดึงตัวจงหวนซูไป ชี้ไปที่กระดานหมากบนโต๊ะ “อาจารย์ ท่านดูสิ รูปแบบการเดินถ้าเราไม่ดูตัวหมาก ดูแค่ตัวหมากฝ่ายขาวที่เรียงออกมาเป็นรูปร่าง ท่านดูสิมันเหมือนตัวอักษรอะไร?”

“ตัวอักษรหรอ?” จงหวนซูหรี่ตาดู ดวงตาลุกวาวขึ้นมา “โง่! ที่แท้ก็เป็นแบนี้นี่เอง! ขอแค่เติมหมวดอักษรข้างเข้าไปให้เต็ม กลุยุทธ์นี้ก็ถูกไขคำตอบแล้ว!”

หลัวฉิงเห็นจงหวนซูมีท่าทางตื่นเต้น จึงขมวดคิ้วกล่าวขึ้น “อาจารย์ ท่านไม่รู้สึกว่ามันไม่เหมาะที่จะเรียกกลยุทธ์หน่อยหรอ? เห็นได้ชัดว่านี่คือการเหน็บแนมคนที่เดินหมากกับตัวเองว่าเป็นไอ้โง่”

ทว่าจงหวนซูกลับไม่ฟังสิ่งที่เธอพูด หันหน้าไปมองฝูงชน “เร็ว บอกฉันมาว่าใครไขกลยุทธ์นี้ได้? ฉันต้องการเจอเขาสักหน่อย!”

“ฉันเอง” 一เสียงอันไพเราะเสนาะหูดังขึ้น

ฝูงชนที่อยู่ด้านข้างเป็นลูกศิษย์ของจงหวนซูแทบทั้งสิ้น ก็ตำหนิไปตามๆกันว่า “เรียกท่านแบบนี้ ไร้มารยาทสิ้นดี!”

“คุณมู่ซย่า ต่อให้ศิลปะการเดินหมากของคุณจะสูงส่งแค่ไหน แต่ท่านจงก็เป็นถึงบุคคลสำคัญของวงการหมากรุกสากลในประเทศเลยเชียวนะ ช่วยเคารพเขาด้วย!”

เยี่ยซือเจวี๋ยอ้าปากเตรียมจะพูดแก้ตัวให้มู่ซย่า แต่เขายังไม่ทันปริปากพูดออกมา จงหวนซูก็เคาะไม้เท้าในมืออย่างแรง

“พอได้แล้ว!”

ฝูงชนต่างพากันปิดปากเงียบกริบ รอให้จงหวนซูสั่งให้มู่ซย่าของโทษเอาเอง

แต่ทว่า......