ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 214

เธอยิ้มออกมาอีกครั้ง กอดแขนของสวี่ยิงซานเอาไว้ขอร้องว่า “คุณพ่อ วางใจเถอะค่ะ หลังจากวันนี้ ตระกูลฉินต้องทบทวนใหม่อีกครั้งแน่ หนูจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว อีกอย่าง ตระกูลฉินก็ยังไม่ได้เปิดเผยเรื่องยกเลิกการแต่งงาน แสดงว่าพวกเขาเองก็ยังคงลังเลอยู่ ไม่ใช่หรือคะ เพราะฉะนั้นในงานเลี้ยงวันเกิดของหนู ยิ่งต้องจัดให้ยิ่งใหญ่ พ่อจำเป็นต้องลงไปพูดอะไรบ้างนะคะ”

สวี่ยิงซานทนเสียงรบเร้าของสวี่ซิงซิงไม่ไหว ได้แต่วางหนังสือพิมพ์ลงและลุกขึ้น

“ถ้าอย่างนั้นพ่อลงไปก็ได้ ช่วยลูกพูดอะไรสักหน่อย ใครใช้ให้พ่อมีลูกที่เป็นแก้วตาดวงใจแค่คนเดียวล่ะ”

สายตาที่สวี่ยิงซานมองสวี่ซิงซิงนั้นเต็มไปด้วยความรักความเอ็นดู

แต่ที่เขาไม่รู้ก็คือ ความรักของเขา เป็นสิ่งที่ทำลายสวี่ซิงซิง

เมื่อสวี่ซิงซิงเห็นว่าขอร้องสวี่ยิงซานสำเร็จแล้ว ก็รู้สึกโล่งใจ หลังจากลงไปชั้นล่าง อาศัยจังหวะที่สวี่ยิงซานขึ้นไปบนเวที ให้คนใช้ไปบอกกับบอดี้การ์ดที่เฝ้าประตูโดยเฉพาะ ว่าอย่าขวางคนที่ใส่ชุดสีดำไม่ให้เข้างาน

ในขณะเดียวกัน ซือถูชิงซานกำลังถูกบอดี้การ์ดห้ามไม่ให้เข้าไปในงานพอดี

“พวกแกจะขวางฉันทำไม ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของซิงซิงนะ ถ้าเธอรู้ว่าพวกนายขวางไม่ให้ฉันเข้างาน พวกนายต้องตกงานกันหมดแน่”

ท่าทีของซือถูชิงซานดื้อรั้นมาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจอยากให้บอดี้การ์ดทั้งหมดขอโทษเธอ

เหล่าบอดี้การ์ดต่างก็มองหน้ากัน พวกเขารับรองแขกเหรื่อมามากมาย แต่ไม่เคยเห็นใครมีท่าทีอวดดีขนาดนี้มาก่อน

ระดับความอวดดีสามารถเทียบกับคุณหนูของพวกเขาสวี่ซิงซิงได้เลย

แต่ว่าที่นี่คือบ้านตระกูลสวี่ ไม่ใช่บ้านตระกูลซือถู

บอดี้การ์ดสีหน้าเย็นชาพูดขึ้นว่า “คุณหนูซือถู ถ้าหากคุณยังไม่ออกไป อย่าหาว่าพวกผมไม่เกรงใจ ถ้าต้องบังคับพาคุณออกไป ”

“ห๊ะ”ซือถูชิงซานอุทานขึ้นมา ราวกับได้ยินสิ่งที่น่าขันที่สุด

“บังคับพาฉันออกไปเหรอ พวกแกคิดว่าพวกแกเป็นใคร”

บอดี้การ์ดอธิบายอย่างอดทนอดกลั้นว่า “ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร แค่คุณใส่ชุด……”

“คุณคะ”เสียงหนึ่งดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน ตัดบทคำพูดของบอดี้การ์ดพอดี

แม่บ้านเฉินเก็บอาการเอาไว้ในใจ พยายามไม่ให้ตัวเองเป็นลมล้มพับไป

เธอตำหนิบอดี้การ์ดไปหลายคำ จากนั้นก็พยายามฝืนยิ้มให้กับซือถูชิงซานและพูดว่า “คุณหนูบอกกับดิฉันว่ามีแขกคนสำคัญมา ให้ดิฉันมาต้อนรับ บอดี้การ์ดพวกนี้มีตาหามีแววไม่ เดี๋ยวดิฉันจะสั่งสอนพวกเขาเอง เชิญคุณหนูด้านในค่ะ อย่าให้คุณต้องเสียอารมณ์เปล่าๆเลย ”

เมื่อซือถูชิงซานเห็นแม่บ้านเฉินปฏิบัติต่อเธอดีมาก ไฟโมโหในใจก็ค่อยๆมอดลงแล้ว

ยังไงซะสวี่ซิงซิงก็ดีกับเธอมาก ยังรู้จักให้คนมาต้อนรับเธอด้วย

ซือถูชิงซานเชิดหน้าขึ้นพลางทำเสียงขึ้นจมูกอย่างไม่พอใจให้กับบอดี้การ์ดเหล่านั้น เดินตามแม่บ้านเฉินเข้าไปในงานเลี้ยง

พวกบอดี้การ์ดต่างกระซิบกระซาบกันว่า “สงสัยคุณแม่บ้านเฉินจะอายุมาก หูตาก็เลยฝ้าฟาง ใส่ชุดดำอย่างนั้นเข้าไปในงาน ใช้ได้ที่ไหน แม้แต่พวกเราที่เป็นบอดี้การ์ดยังต้องใส่สูทสีขาวเลย”

“ใช่แล้ว เดี๋ยวพวกเราก็ต้องถูกด่าไปด้วย”

“ช่างมันเถอะ คุณแม่บ้านเฉินเป็นคนพาเข้าไปเอง ไม่เกี่ยวกับพวกเรา”