ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 232

แต่ถึงแม้จะถูกกระแทกเข้าอย่างจัง เธอก็ยังฉวยโอกาสในการเลือกตำแหน่งที่ดีกว่า เพียงสัมผัสครีมนมสดลายดอกไม้บนก้อนเค้ก เปื้อนชุดกระโปรง แต่ก็ไม่ถึงขนาดที่ร่างกายของเธอจะต้องล้มลงและทับก้อนเค้ก

“มู่ซย่า! พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?!” สวี่ซิงซิงเข้ามากุมมือของเธอด้วย‘ความเป็นห่วง’

คนอื่นต่างก็เริ่มเข้ามาและเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง “หมอเทวดามู่ คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”

“หมอเทวดามู่ เสื้อผ้าของคุณเลอะ ฉันจะช่วยเช็ดให้คุณนะ!”

สวี่ซิงซิงมองไปยังท่าทีประจบสอพลอของคนเหล่านี้ ภายในหัวใจรู้สึกเกลียดชัง

เธอพยายามแสดงสีหน้ารู้สึกผิดและเอ่ย “ทั้งหมดต้องกล่าวโทษฉัน รองเท้าคู่นี้เป็นคู่ใหม่ ไม่ค่อยพอดีกับเท้า มู่ซย่า ขอโทษนะคะ ฉันจะพาพี่ขึ้นไปเปลี่ยนชุดใหม่ที่ด้านบน ช่วยพี่ซักชุดนี้ด้วย”

ท่าทีแสดง‘ความรู้สึกผิด’ของสวี่ซิงซิงนั้นไร้ที่ติ แสดงออกมาได้อย่างจริงใจมาก

ถึงแม้ว่าคนรอบข้างที่กล่าวว่าเป็นเพราะความไม่ระมัดระวังของสวี่ซิงซิง แต่กลับไม่มีใครสงสัยว่าเธอนั้นจงใจกระทำเช่นนี้

มู่ซย่าสบสายตาที่ดู‘จริงใจ’ของสวี่ซิงซิง ริมฝีปากโค้งงอปรากฏรอยยิ้ม เผยให้เห็นฟันขาวเรียงสวย

“ได้สิ” เธอยิ้มพลางเอ่ย

สวี่ซิงซิงเห็นรอยยิ้มของมู่ซย่า ไม่รู้ว่าทำไมแผ่นหลังของเธอถึงได้ขนลุกซู่ ราวกับว่าร่างกายของเธอยืนอยู่ท่ามกลางลมหนาว อากาศหนาวยะเยือก

เป็นไปได้ไหมว่ามู่ซย่านั้นมองเห็นอะไรบางอย่างแล้ว?

เป็นไปไม่ได้หรอก! เธอล้มลงจริงๆ ข้อเท้าของเธอก็ยังคงเจ็บอยู่!

เธอกำลังมีอาการเห็นงูในจอกเหล้า[1]อย่างแน่นอน คิดมากเกินไปแล้ว

สวี่ซิงซิงสลัดความรู้สึกแปลกใจเหล่านั้นออกไป ประคองมู่ซย่าขึ้นไปชั้นบนด้วยท่าทีนุ่มนวล การแสดงออกนั้นเสมือนว่าอยากจะล้มลงแทนมู่ซย่าเสียให้ได้

อุบัติเหตุเพียงเล็กน้อย ไม่มีใครเก็บมาใส่ใจ ยิ่งไปกว่านั้นมู่ซย่าไม่ได้ล้มลงทับก้อนเค้ก เพียงแค่เลอะชุดกระโปรงและผมเท่านั้น

มู่ซย่าและสวี่ซิงซิงเดินขึ้นมาถึงชั้นสอง

สวี่ซิงซิงผลักและเปิดประตูห้องนอนห้องหนึ่งพร้อมกับเอ่ย “นี่คือห้องรับแขก ด้านในมีห้องน้ำ พี่สามารถสระผมได้ เสื้อผ้าชุดใหม่เดี๋ยวฉันจะเอามาให้พี่นะคะ”

มู่ซย่าไม่ได้ท้วงติงสิ่งใด เพียงแค่พยักหน้า “โอเค”

ทำไมมู่ซย่าถึงได้ยืนรอเธออยู่ด้านนอกล่ะ?!

หรือว่าหล่อนจะรู้เรื่องทั้งหมดแล้วงั้นเหรอ?

ภายในห้องนั้น เสียงน้ำก็ยังคงไหลอยู่

สวี่ซิงซิงมองไปที่ห้องน้ำโดยไม่รู้ตัว เห็นว่าประตูห้องน้ำนั้นเปิดกว้างอยู่ ฝักบัวที่อยู่ภายในห้องน้ำก็กำลังเปิดน้ำอยู่

หัวใจของสวี่ซิงซิงเต้นเร็วจนแทบจะทะลุออกมา เมื่อคิดว่ามู่ซย่ารู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้ว เพียงได้ยินมู่ซย่าเอ่ยปาก “ซิงซิง เธอเป็นอะไรไป? ฉันทำให้ตกใจงั้นเหรอ?”

“ฉัน....” บริเวณลำคอของสวี่ซิงซิงราวกับว่าถูกบีบไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง

เธอพยายามฝืนยิ้ม มุมปากของเธอกระตุกพลางเอ่ยถาม “พี่ ทำไมพี่ยังอยู่ตรงนี้ล่ะ? ไม่ใช่ว่าพี่กำลัง..สระผมหรอกเหรอ? ทำไมเปิดน้ำไว้แล้วพี่มายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ?”

อันที่จริงเธอสิ่งที่เธออยากจะถามคือ มู่ซย่า แกรู้เรื่องทุกอย่างแล้วใช่ไหม?

เห็นงูในจอกเหล้า[1] หมายถึง เป็นสำนวนของประเทศจีน ใช้เปรียบเทียบกับคนที่ตกใจกลัวไปกับจินตนาการที่ตนเองได้สร้างขึ้น หรืออาจจะหมายถึงคนขวัญอ่อนก็ว่าได้