ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 240

ภายในงานเลี้ยงวันเกิด

สวี่ยิงซานไม่เคยรู้สึกขายหน้าเท่านี้มาก่อนในชีวิต ไอ้ตัณหากลับสองตัวนี้มาจากไหนกันแน่ ถึงได้ริอ่านทำเรื่องงามหน้าที่บ้านเขา นับแต่วันนี้เป็นไป เขาต้องขายหน้าเพราะชายหญิงคนนี้จนไม่เหลือชิ้นดีแน่

เขารีบสั่งให้คนรับใช้ปิดโปรเจคเตอร์

คนรับใช้รีบสาวเท้าวิ่งไป หมายจะปิดโปรเจคเตอร์ ทว่าเวลานี้ก็มีคนอุทานด้วยเสียงตกใจว่า “ดูเร็ว คนในนี้คือสวี่ซิงซิง”

เพียงประโยคเดียว คนรับใช้ถึงกับตัวแข็งทื่อ พลางจ้องโปรเจคเตอร์ด้วยความเหลือเชื่อ

คนในกล้องวงจรปิดหันหน้ามาทางมุมกล้องพอดี ดังนั้นจึงเห็นใบหน้าทั้งสองคน

สวี่ซิงซิง！ผู้หญิงในภาพคือสวี่ซิงซิง！

ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขา

ใบหน้าของสวี่ยิงซานซีดเผือดในชั่วพริบตา รู้สึกโกรธเคืองและอับอายยิ่ง

ความโกรธผุดขึ้นกลางอกแล้วทะยานสูงขึ้นแบบไม่ยั้ง

หากมู่ซย่ายังไม่ได้รักษาโรคหลอดเลือดหัวใจของเขาหาย คาดว่าตอนนี้เขาต้องเป็นลมล้มพับเป็นแน่ ทว่าตอนนี้เขาคิดว่าตอนนี้เขาเป็นลมจะดีกว่าเยอะเลย

เสียงวิพากษ์วิจารณ์อันเซ็งแซ่ของเหล่าแขกเหรื่อยิ่งเข้มข้นมากขึ้น

“โอ้โห！ฉันไม่นึกเลยว่าจะเป็นสวี่ซิงซิง”

“แต่ฉันไม่แปลกใจหรอกนะ ใครมันจะรีบจนทำบ้านคนอื่นละ ย่อมต้องเป็นคนในบ้านอยู่แล้ว...”

“เดี๋ยวนะ ผู้หญิงคือสวี่ซิงซิง แล้วผู้ชายล่ะ เป็นใคร?”

มีคนมองผู้ชายในภาพออกทันที พลางพูดด้วยความช็อก “นั่นไม่ใช่มู่เฉินเหล่ยหรอกหรือ?”

ใบหน้าของมู่เฉินเหล่ยก็ปรากฏในภาพเช่นกัน

ซึ่งภาพคมชัดระดับเอชดี ชัดจนสามารถมองเห็นสิวและรอยสิวของมู่เฉินเหล่ยได้เลย

ผู้คนรู้ว่าเป็นมู่เฉินเหล่ยแล้วก็ยิ่งเผยใบหน้าตกตะลึงกว่าเดิม

เขารีบวิ่งไปปิดโปรเจคเตอร์ด้วยตัวเอง เวลานี้เขามัวแต่ต้อนรับแขกในงานไม่ได้แล้ว เขาพาคนรับใช้ที่ไว้เนื้อเชื่อใจได้แล้วขึ้นไปหาสวี่ซิงซิงชั้นบน

มู่ซย่าไม่ได้รู้สึกสะใจกับคำตำหนิพวกนี้เลย หากเธอไม่สังเกตพบว่าน้ำมันหอมระเหยมีความผิดปกติ คนที่โดนประณามและโจมตีด้วยถ้อยคำเชิงลบก็คือเธอ

มีคนอยู่ในห้องโถงมากมาย แต่เธอกลับรู้สึกโดดเดี่ยวยิ่ง

แม้สวี่ซิงซิงจะโหดร้าย แต่ก็ยังมีพ่อปกป้อง แล้วเธอล่ะ? เธอ...ไม่มีอะไรเลย

พร้อมกันนั้นก็มีฝ่ามือใหญ่กดไหล่ของเธอ

มู่ซย่าหันไปมองด้วยจิตใต้สำนึก ก่อนจะเห็นเยี่ยซือเจวี๋ยยิ้มนิดๆ พลางพูดหยอกล้อว่า “หนึ่งชั่วโมงที่ฉันไม่อยู่ มันเกิดเรื่องเยอะเลยนะ...ให้ฉันเดาสิว่าเป็นผลงานของเธอกี่ส่วน?”

เมื่อกี้เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังสะสางเรื่องคู่แข่งลี้ลับอยู่ ทันทีที่ก้าวเข้าประตูก็ได้ยินว่าเกิดเรื่องในวันเลี้ยงวันเกิด ระหว่างที่เขาตะลึงงันก็มองหามู่ซย่าด้วยความกังวลใจ

เมื่อเห็นเธอยืนอยู่ตรงมุมหนึ่ง และไม่มีร่องรอยของความเสียหาย เขาจึงจะหายกังวลใจ ก่อนจะพูดล้อมู่ซย่าอย่างคนอารมณ์ดี ทว่าเขาพึ่งพูดจบจึงจะสังเกตเห็นสีหน้าหดหู่ใจของมู่ซย่า

เยี่ยซือเจวี๋ยเริ่มกังวลใจอีกครั้ง เลิกคิ้วถามว่า “คุณเป็นอะไร? ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”