ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 271

ซือถูไห่ส่ายศีรษะพลางเอ่ย “กระจายคำสั่งไป ไม่ให้ผู้ใดเอ่ยถึงเรื่องที่น่ายินดีภายในบ้าน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ต้องให้เกียรติคนตาย จัดการทำพิธีเรื่องของชิงซานให้เสร็จสิ้นเสียก่อน เรื่องราวที่น่ายินดีค่อยคุยในภายหลัง”

“รับทราบ!” พ่อบ้านคนใหม่รีบเร่งไปจัดการ

ถึงแม้ว่าความฉลาดทางอารมณ์จะต่ำต้อย แต่ทว่าเวลาจัดการปัญหาเขานั้นมีเหตุผลและจริงจังเสมอ ในไม่ช้าภายในคฤหาสน์ก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยเรื่องนี้อีก อย่างไรเสียเหตุการณ์ของอดีตพ่อบ้านก็ยังคงเป็นภาพติดตา

ทางด้านมู่ซย่าและเยี่ยซือเจวี๋ยหลังจากที่โดยสารรถยนต์ออกมาจากคฤหาสน์ซือถู ระยะเวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง ในที่สุดรถของซือถูหย่าและมู่ซินเย่ว์ก็มาถึงประตูคฤหาสน์

ทันทีที่ลงจากรถ มู่ซินเย่ว์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ประตูเป็นสีขาวทั้งหมด ราวกับว่ากำลังจัดงานศพ

ภายในบ้านจะจัดงานศพได้อย่างไร?

มู่ซินเย่ว์เร่งฝีเท้าเดินเข้ามาภายใน เพียงแวบแรกก็มองเห็นพวงหรีดที่ตั้งวางไว้ทั่วทุกแห่งหน

ทันใดนั้นหัวใจของเธอกระชับแน่น ความรู้สึกปีติดีใจที่ได้กลับบ้านพลันเจือจางลง

ภายในครอบครัวมีคนเสียชีวิตจริงๆงั้นเหรอ?

มู่ซินเย่ว์กำฝ่ามือไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว แต่ทว่าในไม่ช้าความประหม่านี้แปรเปลี่ยนเป็นความสุขอย่างรวดเร็ว จากการคาดเดาที่เกิดขึ้นภายในสมอง

เธอคาดเดาไว้ว่าซือถูไห่จะต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน!

อย่างไรเสียตระกูลนี้ก็มีเพียงสี่คน โดยปกติแล้วซือถูไห่ทั้งสูบบุหรี่ทั้งดื่มหนัก แม้ว่าเขาจะไม่มีโรคร้ายใด แต่ทว่าเขามักจะมีอาการป่วยเล็กๆน้อยๆอยู่เสมอ

นอกจากนี้เขายังเป็นคนหุนหันพลันแล่น ขี้หงุดหงิด ยามที่เจ็บไข้ได้ป่วยนั้นอาการค่อนข้างรุนแรง การที่เขาจะมีอาการป่วยกะทันหันและเสียชีวิต ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจเท่าไรนัก

หัวใจของมู่ซินเย่ว์เต้นเร็วขึ้นทันใด มีความรู้สึกว่าเลือดกำลังสูบฉีด

ซือถูไห่เสียชีวิต มู่ซย่าก็เป็นแค่เด็กสาวบ้านนอก เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับทรัพย์สินมรดกเลย เมื่อถึงเวลานั้นเธอเองก็สามารถร่วมมือกับทนาย และสามารถถือครองซือถูกรุ๊ปได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย!

ในขณะนี้ มู่ซินเย่ว์อยากจะหัวเราะออกมาให้เสียงดังลั่น

ไม่น่าล่ะซือถูหย่าเองก็กลับมาด้วย ที่แท้ก็เพราะซือถูไห่ตายแล้วนี่เอง!

เป็นไปได้หรือไม่ว่าข่าวลือที่กล่าวว่า “ซือถูชิงซานเป็นลูกสาวแท้ๆของมู่ซินเย่ว์และซือถูไห่” นั้นไม่เป็นความจริง?

แต่ทว่าต่อให้จะเป็นข่าวปลอม ซือถูชิงซานเองก็ได้รับการเลี้ยงดูมาโดยมู่ซินเย่ว์ เมื่อซือถูชิงซานตายไปเหตุใดถึงยังสามารถยิ้มอย่างมีความสุขได้เช่นนี้?

เป็นแม่ประสาอะไรกัน!

ทันทีที่มู่ซินเย่ว์เงยหน้าขึ้น เธอเห็นท่าทางไม่พอใจของคนรับใช้ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นเย็นชา เธอขมวดคิ้วและถามอย่างไม่พอใจ “สีหน้าของแกหมายความว่ายังไง?”

เธอเองก็รู้ซือถูไห่ตายไปแล้วไม่สามารถยิ้มอย่างเริงร่าออกมาได้ แต่ซือถูไห่ตาย คนรับใช้คนหนึ่งเหตุใดต้องใช้สีหน้าแบบนั้นจ้องมองเธอด้วย?

รอให้เธอได้ครอบครองตระกูลนี้อย่างสมบูรณ์ เธอจะไล่คนรับใช้คนนี้ออกไปคนแรก!

คนรับใช้ที่มีตาแต่ไร้แวว คนที่ไม่เชื่อฟัง เธอจะไล่ออกให้หมด!

อย่างไรเสียหลังจากนี้ไปตระกูลนี้ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร คนในตระกูลก็ต้องทำตามนั้น เธอคิดอยากจะทำอะไรเธอก็จะทำ หลังจากที่เธอจัดการตัวละครที่ไม่สำคัญเหล่านี้เสร็จสิ้น เธอจะไปจัดการมู่ซย่าและซือถูหย่า สองคนนี้คอยเกะกะขวางหูขวางตาเธอ