ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 322

เสี้ยววินาทีนี้ มู่ซย่ารู้สึกว่าแผ่นหลังของตัวเองเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็นๆ

อีกฝ่ายถึงกับสามารถสะกดรอยตามเธอจากจิงตูมาจนถึงที่นี่ อีกทั้งยังวางระเบิดที่สามารถคร่าชีวิตผู้คนเอาไว้ด้วย

เธอนึกถึงคำพูดที่อีกฝ่ายพูดเอาไว้หลังจากที่แฮ็คเข้าคอมพิวเตอร์ของเธอได้ ถ้าเธอไม่ยอมเข้าร่วมกับกลุ่มพวกเขา เช่นนั้น จุดจบของเธอ......ก็คือระเบิดที่อยู่ตรงหน้าลูกนี้

มู่ซย่าสูดลมหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง ก่อนจะรับสาย

“คุณเป็นใคร” เธอถามเสียงเย็น

เสียงที่ผ่านเครื่องดัดเสียงดังขึ้นว่า “คุณมู่ ทำไมเวลารับโทรศัพท์ของคนแปลกหน้าถึงได้เย็นชาขนาดนี้”

อีกฝ่ายพูดเป็นภาษาอังกฤษ แม้จะผ่านเครื่องดัดเสียง แต่ก็ยังฟังออกถึงความเย็นชาในน้ำเสียง

เป็นผู้ชายที่แฮ็คเข้าคอมพิวเตอร์ของเธอคนนั้นจริงๆด้วย

มู่ซย่ายิ่งมั่นใจว่าระเบิดนี้อีกฝ่ายเป็นคนวางเอาไว้เพื่อจัดการกับเธอ

เพื่อที่จะฆ่าเธอเพียงคนเดียว อีกฝ่ายถึงกับจะทำให้คนบนเรือทั้งหมดตายไปพร้อมกับเธอด้วย นี่มันเหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตึกของซือถูกรุ๊ปไม่มีผิด ช่างเลือดเย็นไร้เมตตาอย่างที่สุด

มู่ซย่ากัดฟันกรามไว้แน่นก่อนจะถามว่า “คุณจะทำอะไรกันแน่”

และยังคงเป็นเสียงเครื่องดัดเสียงที่ดังขึ้น “เวลาสามวันที่ผมให้คุณได้หมดเวลาลงแล้ว ผมต้องการแค่คำตอบเดียว”

มู่ซย่าไม่ได้ตอบทันที แต่คุกเข่าลงไปสำรวจระเบิดที่วางอยู่ตรงหน้าลูกนั้น

เธอจะลองดูว่าสามารถทิ้งเจ้าสิ่งนี้ไปในน้ำได้หรือไม่

แต่ว่าระเบิดถูกยึดติดอยู่กับตู้เสื้อผ้า นอกเสียจากจะโยนตู้เสื้อผ้าลงไปในทะเลพร้อมกัน ไม่อย่างนั้นก็ไม่สามารถแยกพวกมันออกจากกันได้

แต่ปัญหาคือ ตู้เสื้อผ้านี้มีขนาดใหญ่มาก เธอไม่สามารถจะโยนมันลงไปในน้ำได้

แล้วถ้าจะเรียกพนักงานบนเรือมาช่วยจัดการล่ะ

ไม่ช้ามู่ซย่าก็รีบปฏิเสธความคิดนี้ทันที เพราะไม่มีใครเชื่อเธอแน่ อีกอย่างหากเธอไปเรียกคนมา เวลาสามนาทีคงจะถึงพอดี

ตอนที่เธอขึ้นเรือมา ได้ยินพนักงานบนเรือบอกว่า บนนี้มีผู้โดยสารสามร้อยกว่าคน

ผู้โดยสารสามร้อยกว่าคน ก็คือชีวิตคนสามร้อยกว่าชีวิต

มู่ซย่าใช้แรงในการสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามทำใจให้นิ่งเอาไว้

หลังจากผ่านไปชั่วครู่ เธอก็ได้โทรหาเพื่อนต่างชาติคนหนึ่งซึ่งเชี่ยวชาญด้านการกำจัดระเบิด

และเวลานี้เอง นาฬิกานับถอยหลังแสดงให้เห็นว่าเหลือเวลาแค่หนึ่งนาทีเท่านั้น

เป็นการโทรหาโดยวิดีโอคอล

อีกฝ่ายรับสายอย่างรวดเร็ว เอ่ยถามว่า “SAN ไม่เจอกันซะนานเลยนะ ช่วงนี้เป็นไงบ้างสบายดีไหม ดูสีหน้าคุณซีดๆนะ เหมือนจะไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่”

มู่ซย่าพูดเข้าประเด็นทันทีว่า “รอน ฉันไม่มีเวลาพูดกับคุณมากขนาดนั้น ตอนนี้ตรงหน้าฉันคือระเบิดลูกหนึ่ง คุณสามารถสอนฉันกำจัดระเบิดระยะไกลได้ไหม”

ชายหนุ่มที่ชื่อรอนรู้สึกตกใจมาก และไม่มีกะจิตกะใจจะถามสารทุกข์สุกดิบอีกต่อไป รีบบอกว่า “ให้ผมดูหน่อยว่าหน้าตามันเป็นไง”