โอวหยางโม่มองมู่ซย่าด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง จากนั้นก็พูดตรงไปตรงมาอย่างไม่ไว้หน้า “อ้อ เราคือนักเรียนที่เยี่ยซือเจวี๋ยฝากมาที่ห้องผมสินะ”
มู่ซย่าขมวดคิ้ว…ไม่ไว้หน้ากันเลย
แต่ทว่ามู่ซย่าก็ปล่อยวางได้ในทันที เพราะอีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไรผิด เธอเป็นคนที่เยี่ยซือเจวี๋ยฝากเข้าไปในห้องเรียนของเขาจริงๆ นี่ ถึงแม้จวบจนตอนนี้แล้วเขาก็ยังไม่ติดต่อหาเธอเลยก็ตามและไม่รู้ว่าทำอะไรอยู่ด้วย
ไม่นานมู่ซย่าก็จัดการอารมณ์ได้แล้วพูดพร้อมกับจ้องตาโอวหยางโม่ “ใช่ค่ะอาจารย์โอวหยาง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
โอวหยางโม่ละสายตาออกอย่างเรียบนิ่ง เขาไม่ค่อยยอมรับในตัวนักเรียนที่ใช้เส้นเข้ามาเท่าไหร่นัก แต่ในเมื่อตอบตกลงกับผู้อำนวยการแล้ว ก็คงทำได้เพียงปล่อยไว้แบบนี้ก่อน
อย่างไรก็ตามหลังผ่านไปหนึ่งเดือน เธอก็จะออกจากห้องเรียนของเขาแล้ว
และสิ่งที่มู่ซย่าและโอวหยางโม่ต่างก็ไม่ทันสังเกต คือระหว่างที่พวกเขาสนทนากันอยู่นั้น หัวใจของกู้หว่านหว่านก็ปั่นป่วนขึ้นมา
ความรู้สึกสะท้าน ไม่อยากเชื่อ อิจฉา โกรธเกลียด และอับอายขายหน้า ความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลนี้ราวกับกำลังจะกลืนกินเธออย่างไรอย่างนั้น
เธอถึงขั้นต้องจับผนังเอาไว้เพื่อประคองตนไม่ให้ล้มลงไป
ที่แท้…คนที่เยี่ยซือเจวี๋ยเสนอให้กับโอวหยางโม่คือมู่ซย่า ไม่ใช่เธอ!
ความรู้สึกแบบนี้ราวกับกำลังจะทำลายเส้นป้องกันเส้นสุดท้ายในใจของกู้หว่านหว่านอย่างไรอย่างนั้น
ทว่าหลังจากนั้นก็ได้ยินโอวหยางโม่กล่าวขึ้น “ช่างเถอะ ไม่รู้ว่าผอ. เคยพูดกับเธอหรือยัง ว่าถ้าเธอสอบไม่ติดหนึ่งในยี่สิบคนของห้องเรียนจากการสอบประจำเดือนล่ะก็ เธอต้องลาออกจากห้องเรียนของผม”
กู้หว่านหว่านเงยหน้าขึ้นทันที แววตาเต็มไปด้วยความเซอร์ไพรส์!
หนึ่งในยี่สิบคน!
โอวหยางโม่ไม่ต่อบทสนทนาต่อไป หันไปพูดกับกู้หว่านหว่าน “เสร็จแล้วกลับห้องกันเถอะ เดี๋ยวผมเอาแบบฟอร์มไปส่งให้ที่ฝ่ายคัดเลือกให้ อีกเดี๋ยวจะมีการทดสอบเปิดเทอมเป็นเนื้อหามอปลายทั้งหมด จากนั้นจะจัดที่นั่งตามผลคะแนนที่ได้ สอบดีๆ ล่ะ”
“โอเคค่ะอาจารย์!” กู้หว่านหว่านตอบเสียงดังฟังชัดราวกับกำลังโอ้อวดชัยชนะของตัวเองต่อมู่ซย่าด้วยอีกวิธีหนึ่ง
เมื่อเธอหันไปมอง ก็พบว่ามู่ซย่ากำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ ท่าทางไม่สนใจสิ่งที่เธอพูดเลยสักนิด
ความรู้สึกแบบนี้เหมือนกับต่อยลงบนก้อนสำลีอย่างไรอย่างนั้น หงุดหงิดชะมัด
กู้หว่านหว่านกัดฟันไม่มองไปทางมู่ซย่าอีก จากนั้นก็กล่าวลาผู้อำนวยการแล้วเดินกลับห้องเรียนไป
เธอต้องทำแบบทดสอบเปิดเทอมให้ดีๆ จากนั้นก็คอยดูมู่ซย่าถูกจัดให้ไปนั่งข้างหลังสุด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ปลดล๊อคด้วยเหรียญแล้ว กลับมาอ่านซ้ำทำไมอ่านไม่ได้ ยังต้องให้ปลดล๊อคอีก แบบนี้เอาเปรียบผู้อ่านนะ...
When will you come?...
จะมาตอนไหนคะ...
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...