ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 425

เมื่อคำพูดนี้เผยออกไป นักเรียนที่อยู่ข้างล่างก็เริ่มกังวลขึ้นมาทันที

บทวิเคราะห์นี้มีทั้งหมดสองท่อน ท่อนละสองร้อยกว่าตัว ไม่ถือว่ายาวมาก แต่คำศัพท์ที่ใช้ทั้งยากทั้งยาว มีหลายๆ คำที่พวกเขาเพิ่งจะรู้ความหมาย แถมอาจารย์ซ่งยังอ่านให้ฟังแค่สองรอบ พวกเขาเองก็ลืมไปแล้วว่าต้องออกเสียงยังไง

อาจารย์ซ่งโบกมือพร้อมกับถามขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ “มีใครจะอาสาสมัครไหม?”

นักเรียนข้างล่างต่างพากันก้มหน้าก้มลง

ทุกคนต่างก็เป็นเพื่อนแปลกหน้า พวกเขาไม่อยากทำให้ตัวเองต้องขายหน้าน่ะ

ขณะนั้นเองก็มีมือขาวใสยกขึ้นสูง มือข้างนั้นสวมกำไลเพชรแบรนด์ BVLGARI ไว้ ส่องประกายแวววับดึงดูดสายตาผู้คน

ผู้คนรอบๆ พลันหันไปมองรวมถึงมู่ซย่าด้วย

คนคนนั้นคือ…กู้หว่านหว่าน

มู่ซย่าเลิกคิ้วขึ้น สีหน้าดูน่าสนใจ

อาจารย์ซ่งดีใจมากที่มีคนอาสาสมัครจึงรีบเอ่ยขึ้น “มาๆๆ หนูชื่ออะไรจ๊ะ?”

กู้หว่านหว่านตอบเสียงหวาน “กู้หว่านหว่านค่ะ”

อาจารย์ซ่งไม่ตระหนี่กับคำชมของเขา “ที่แท้หนูก็คือกู้หว่านหว่านนี่เอง อาจารย์โอวหยางพูดถึงหนูบ่อยๆ เป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์จริงๆ”

“ขอบคุณค่ะ” สีหน้าของกู้หว่านหว่านไม่ตระหนกเลยแม้แต่น้อย ทว่าในใจกับเหลิงมาก

“เอาล่ะ ใกล้จะเลิกคาบแล้ว หนูเริ่มอ่านท่อนแรกเลย”

“ค่ะ” กู้หว่านหว่านหยิบหนังสือขึ้นมา

เธอทบทวนบทเรียนก่อนทั้งซัมเมอร์เชียวนะ บทวิเคราะห์นี้ถูกไฮไลท์เอาไว้ด้วย เธออ่านไปไม่รู้กี่รอบแล้ว ถ้าเรื่องอ่านน่ะไม่มีปัญหาแน่

“กู้หว่านหว่าน?”

เสียงของอาจารย์ซ่งดึงสติเธอกลับมา เธอมองไปด้วยความประหลาดใจได้ยินเพียงอาจารย์ซ่งถามเธอด้วยสีหน้าสงสัย “หนูไม่ได้ยินเหรอ? อาจารย์บอกว่ากลับไปนั่งได้”

สีหน้าของกู้หว่านหว่านร้อนผ่าวรีบกลับไปนั่งที่

โชคดีที่ทุกคนต่างคิดว่าเธอแค่เหม่อลอยไปเท่านั้น ไม่มีใครสังเกตท่าทีเล็กๆ น้อยๆ ที่ซ่อนอยู่ของเธอ

กู้หว่านหว่านโล่งอก อาจารย์ซ่งพูดขึ้น “เอาล่ะ กู้หว่านหว่านอ่านท่อนแรกจบแล้ว อ่านได้ดีมาก ยังมีใครที่รู้สึกสู้เธอได้แล้วอยากอาสาสมัครอีกไหม?”

นักเรียนในห้องส่วนใหญ่เป็นคนเก็บตัว พออาจารย์ซ่งพูดเช่นนั้นออกไป ทำเอาทุกคนยิ่งก้มหน้าต่ำกว่าเดิม

อาจารย์ซ่งกวาดมองนักเรียนในห้อง เห็นว่าไม่มีใครยกมือจึงต้องหยิบใบรายชื่อออกมา “ในเมื่อไม่มีคนอาสาสมัครแล้ว ถ้างั้นอาจารย์จะสุ่มเรียกชื่อแล้วนะ”