ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 433

มู่เฉินเหล่ยรู้สึกแค่ว่าเลือดทั้งร่างกายกำลังไหลย้อนกลับ เหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังทิ่มแทงเข้าไปที่หัวใจของเขาทีละอันๆ

เขาทรุดตัวนั่งลงกับพื้น น้ำตาไหลออกมาจากดวงตา

เมื่อสวี่ยิงซานเห็นมู่เฉินเหล่ยเป็นแบบนี้ ก็รู้สึกทนไม่ได้ขึ้นมาเล็กน้อย ถึงอย่างไรมู่เฉินเหล่ยก็เป็นเด็กที่เขาประคับประคองให้โตขึ้นมาเหมือนกัน

สวี่ยิงซานถอนหายใจออกมา “ในซองมีเช็คธนาคารอยู่หนึ่งใบ เพียงพอให้นายใช้ไปตลอดชีวิต หลังจากนี้ไปถ้านายมีปัญหาอะไร ฉันก็จะพยายามช่วยนายอย่างเต็มที่ แต่เรื่องการหย่านี้ ไม่จำเป็นต้องเจรจากันแล้ว”

“คุณพ่อ!! ” มู่เฉินเหล่ยตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งและอ่อนเปลี้ยเพลียแรง “พ่อทำแบบนี้กับผม มันไม่ยุติธรรมเลย! ”

สวี่ยิงซานเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “นายอย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนนะ เรื่องนี้เดิมทีนายเองก็มีความผิด ฉันไม่ตำหนินายก็ดีมากแค่ไหนแล้ว ลองเปลี่ยนเป็นคนอื่นดูสิ นายได้ตายไม่รู้ตัวไปตั้งนานแล้ว ฉันเองว่าครอบครัวของพวกเราก็เป็นญาติห่างๆ กัน ถึงได้บังคับให้ตัวเองลืมๆ เรื่องนั้นไป”

เมื่อมู่เฉินเหล่ยเห็นสีหน้าท่าทางที่แน่วแน่และเย็นชาของสวี่ยิงซาน ในใจก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว เขากับสวี่ซิงซิงต้องหย่ากันแล้วจริงๆ

การแต่งงานเพิ่งเกิดขึ้นยังไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ดี ชีวิตอันแสนสุขที่เขาใฝ่ในเอาไว้ ก็มาจบลงแบบนี้ซะแล้ว...

ไม่อยากจะเชื่อ!เขาไม่อยากจะเชื่อจริงๆ!

มู่เฉินเหล่ยร้องไห้พลางเอ่ยถามว่า “เป็นเพราะพ่อคิดว่าผมไม่คู่ควรกับซิงซิงใช่ไหมครับ? ผมสาบานผมจะพยายาม ทุ่มเทพยายามให้กลายเป็นคนที่คู่ควรกับเธอ ผมขอร้องล่ะพ่อให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะครับ สามปี...ไม่สิ หนึ่งปี หลังจากนี้อีกหนึ่งปี พ่อค่อยตัดสินใจอีกทีว่าจะให้ผมหย่ากับซิงซิงไหม ได้ไหมครับ? ไม่แน่ว่าภายในหนึ่งปีนี้ซิงซิงอาจจะยอมรับผมแล้วก็ได้นะ? ”

มู่เฉินเหล่ยพูดออกมาด้วยความจริงใจและโศกเศร้า จนหัวใจที่แข็งดั่งหินของสวี่ยิงซานอ่อนลงเล็กน้อย

หากไม่พูดถึงอย่างอื่น ความจริงใจที่มู่เฉินเหล่ยมีให้ลูกสาวของเขาเป็นของจริง

พ่อบ้านเก็บซองกระดาษสีน้ำตาล จากนั้นก็ตามขึ้นไปข้างบน

เมื่อเดินเข้ามาในห้องหนังสือ พ่อบ้านก็อดถามออกมาไม่ได้ “คุณท่านครับ ทำไมท่านถึง...ถึงไม่ให้เขาหย่ากับคุณหนูใหญ่แล้วละครับ? ท่านเองก็ทราบดีว่าในใจของคุณหนูใหญ่ไม่มีเขาอยู่เลยแม้แต่น้อย ถ้าไม่ใช่เพราะเขา คุณหนูใหญ่ก็ไม่มีทางกลายมาเป็นแบบตอนนี้นะครับ”

สวี่ยิงซานหลุบตาลงและเอ่ยว่า “ฉันมีลูกสาวแค่คนเดียว ไม่มีลูกชาย นายก็เห็นความจริงใจของเขาแล้วนี่ ถ้าฉันให้เขาเป็นฝ่ายแต่งเข้ามาอยู่บ้านฝ่ายหญิง เขาก็น่าจะไม่ปฏิเสธ มีผู้ชายที่จริงใจกับเธอแบบนี้ ถ้าภายในสามเดือนนี้ซิงซิงใจอ่อนขึ้นมาจริงๆ มันก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีอย่างหนึ่ง พอความรักของพวกเขามั่นคงแล้ว ฉันค่อยสอนการทำธุรกิจให้มู่เฉินเหล่ย ตระกูลนี้ก็จะนับได้ว่ามีคนคอยสืบทอดแล้ว”

เมื่อได้ฟังพ่อบ้านก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ที่สวี่ยิงซานทำแบบนี้เพราะอยากให้มู่เฉินเหล่ยเป็นฝ่ายแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง ตอนแรกเขาคิดว่าคุณท่านใจอ่อนจริงๆ แล้วเสียอีก ที่แท้ท่านก็มีความคิดของตัวเองนั่นเอง

พ่อบ้านเงียบไปแป๊บหนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นด้วยความลังเล “แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณสมบัติกับความสามารถของคุณชายมู่ จะดูแลตระกูลของพวกเราได้หรือเปล่า? ”