ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 453

“หยุดร้องได้แล้ว คุณภรรยา ผมไม่มีทางหยุดรถ ผมจะพาเธอขึ้นไปบนยอดเขา”

ขณะที่มู่เฉินเหล่ยพูด เขาก็มองไปที่สวี่ซิงซิงด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

สวี่ซิงซิงขนลุกไปทั้งตัว หลังจากที่เธอรู้สึกตัวว่ามู่เฉินเหล่ยเรียกเธอว่า “ภรรยา” เธอก็ทั้งรู้สึกขยะแขยงและรู้สึกโกรธ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย และเอ่ยว่า “แกอย่ามาเรียกตามอำเภอใจนะ! ฉันไม่ใช่ภรรยาของแก! ฉันบอกให้แกหยุดรถ! ”

ต่อให้จะเป็นโรงพยาบาลจิตเวช ก็ยังดีกว่าสถานการณ์ในตอนนี้

เธอไม่ได้โง่ เธอเดาออกแล้วว่ามู่เฉินเหล่ยกำลังจะทำอะไร

เขาจะพาเธอไปฆ่าตัวตายเพื่อบูชาความรัก!

มิน่าล่ะ! มิน่าล่ะมู่เฉินเหล่ยถึงอยากพาเธอออกจากโรงพยาบาล มิน่าล่ะเขาถึงอยากหลีกเลี่ยงผู้คน และมิน่าล่ะเขาถึงอยากให้เธอหลับ!

ยิ่งคิดสวี่ซิงซิงก็ยิ่งกลัว น้ำเสียงที่เริ่มแรกเป็นน้ำเสียงออกคำสั่งเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงขอร้องอ้อนวอน

“ขอร้องล่ะพี่ จอดรถเถอะนะ ฉันไม่กลับบ้านแล้ว ฉันจะกลับโรงพยาบาล...”

“ไม่ต้องกลัวไปภรรยา ยาที่ผมเอามาด้วยไม่เจ็บปวด แป๊บเดียวเธอก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว วิวบนยอดเขาสวยมาก พวกเราจะ “อยู่” ที่นี่ตลอดไป พอถึงตอนนั้น พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดกาล ใครก็มาแยกพวกเราออกจากกันไม่ได้”

มุมปากของมู่เฉินเหล่ยยกยิ้มกว้างขึ้นเรื่อง จนดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก

การคาดเดาในใจของสวี่ซิงซิงถูกยืนยันแล้ว ความหวาดกลัวที่อยู่ในใจพุ่งสูงถึงจุดขีดสุด

เธอร้องไห้พลางเอ่ยด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทาว่า “พี่คะ ฉันไม่อยากตาย ฉันไม่อยากตายนะ! พี่ไม่อยากหย่ากับฉันไม่ใช่เหรอ? ฉันรับปากพี่ ฉันจะไม่หย่ากับพี่ พวกเรากลับรถกันดีไหม? ”

แต่มู่เฉินเหล่ยกลับหุบรอยยิ้มบนใบหน้า ส่ายหัวและเอ่ยว่า “ซิงซิง ผมแค่ไม่มีเงิน แต่ผมไม่ได้โง่ ทันทีที่กลับไป พวกคุณก็จะจับผมเข้าคุก”

“ไม่...พี่เชื่อฉันสิ ฉันไม่มีทางส่งพี่ไปเข้าคุกแน่นอน ฉันจะอยู่กับพี่ไปตลอดชีวิต! ฉันสาบาน ฉันสาบานได้ พี่คะ”

ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้นั่งอยู่ในรถ สวี่ซิงซิงก็คงจะคุกเข่าให้มู่เฉินเหล่ยไปแล้ว

แต่มู่เฉินเหล่ยกลับไม่ฟังอะไรทั้งนั้น และเอ่ยเบาๆ ว่า “ใกล้ถึงแล้ว ซิงซิง พอไปถึงอีกโลกหนึ่งแล้ว พวกเราก็จะได้อยู่ด้วยกันไปตลอดกาล”

มู่เฉินเหล่ยบ้าไปแล้ว!

สวี่ซิงซิงขนลุกไปทั้งตัว ในหัวก็เอาแต่คิดว่า เธอไม่อยากตาย!

สวี่ซิงซิงทั้งร้องไห้และกรีดร้องออกมา ทนทุกข์ทรมานอยู่นาน แต่มู่เฉินเหล่ยกลับไม่สะทกสะท้านราวกับไม่ได้ยินอะไรเลย

“ซิงซิง เธอจะทำอะไรห้ะ?! ” แววตาของมู่เฉินเหล่ยเต็มไปด้วยความโกรธ

ที่นี่สูงหลายร้อยเมตร ถ้าตกลงไปร่างได้แตกละเอียดเป็นชิ้นๆ แน่!

สวี่ซิงซิงเองก็ตกใจเหมือนกัน แต่ไม่นานเธอก็ได้สติกลับมา และเอ่ยเตือนเสียงเย็น “ถ้าแกไม่หยุดรถและย้อนกลับไป พวกเรากฃ็ตกลงไปด้วยกันนี่แหละ! แกไม่อยากรับรู้ความรู้สึกที่ร่างกายมันแตกละเอียดเป็นชิ้นๆ เหรอ? ”

มู่เฉินเหล่ยเงียบไปแป๊บหนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยว่า “ได้”

สวี่ซิงซิงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เธอแย่งกลับมาได้หนึ่งชีวิตแล้ว!

แต่ชั่วพริบตาเดียวต่อมา มู่เฉินเหล่ยก็หัวเราะออกมาอย่างขมขื่นและเอ่ยว่า “ในเมื่อเธอเลือกวิธีตายแบบนี้ งั้นผมก็จะสนองให้”

ถึงแม้แต่คนที่เตรียมตัว “ตาย” มาแล้วอย่างเขาคนนี้จะรู้สึกกลัวความรู้สึกที่ร่างกายแตกละเอียดเป็นชิ้นๆ

แต่เพื่อสวี่ซิงซิงแล้ว เขาไม่กลัว!

สวี่ซิงซิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ได้ยินคำพูดนี้ อารมณ์ความรู้สึกที่อยู่บนใบหน้าก็แตกออกไปเสี่ยงๆ ทันที