ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 521

ว่าด้วยกฎระเบียบของจิงตู

ในกรณีที่คนรุ่นเด็กกว่าเสียชีวิตและสถานการณ์ที่คนผมขาวส่งคนผมดำนั้น ไม่ควรจะจัดงานศพยิ่งใหญ่เกินไป มิฉะนั้นผู้อาวุโสที่ยังมีชีวิตอยู่จะถูกครอบงำ

ซือถูไห่ใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่แม้แต่จะวางพวงหรีดไว้ที่หน้าประตูยกเว้นสวนหลังบ้าน คฤหาสน์ทั้งหมดจึงไม่แตกต่างจากปกติ

ทันทีที่โอวหยางโม่ไปเข้าทางประตูพร้อมกับผู้อำนวยการพาน เขาก็เริ่มมองไปรอบ ๆ คฤหาสน์

เขาไม่เห็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับงานศพ มีเพียงรถหรูสองคันที่จอดอยู่ในบริเวณที่จอดรถ

ดังนั้นโอวหยางโม่จึงยิ่งแน่ใจว่า มู่ซย่ากำลังโกหก!

ยังไม่ทันถึงสวนหลังบ้าน โอวหยางโม่ก็อดใจรอไม่ไหวที่จะพูดกัผู้อำนวยการพานว่า “ผอ.ครับ คุณเห็นแล้วใช่ไหม? นี่ดูเหมือนว่ามีคนในครอบครัวเสียชีวิตตรงไหน? มูชย่าโกหก! ผมอยากให้คุณรีบไล่มู่ซย่าออกจากชั้นเรียนของผมทันที!”

สีหน้าของผู้อำนวยการพานก็ดูน่าเกลียดเล็กน้อยเช่นกัน

เป็นไปได้ไหมว่ามู่ซย่าโกหกเพื่อขอลาอย่างที่โอวหยางโม่พูดจริง ๆ แถมยังใช้คำโกหกและอ้างว่า “คนในครอบครัวเสียชีวิต”เหรอ?

หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ...งั้นเขาคงต้องย้ายมู่ซย่าออกจากชั้นเรียนเตรียมอุดมศึกษาจริง ๆ

โอวหยาโม่มองไปที่ใบหน้าของอาจารย์ใหญ่และเห็นว่าใบหน้าของเขาเย็นชา จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างอดไม่ได้

เขารู้อยู่แล้ว!

เขารู้ว่ามู่ซย่าโกหก!

คราวนี้นับว่าเขาจับมู่ซย่าได้ในที่สุด!

คนใช้นำทางไปไม่ใกล้และไม่ไกล เธอจึงไม่ได้ยินบทสนทนาระหว่างทั้งสองคน

เมื่อกำลังจะเข้าไปในสวนหลังบ้าน คนใช้ก็หยุดเดินแล้วโค้งคำนับพร้อมกับทำท่าทาง “เชิญ"” แล้วพูดว่า “เชิญท่านทั้งสองค่ะ คุณหนูอยู่ที่สวนหลังบ้าน”

ผู้อำนวยการพานก้มมองดอกไม้สีขาวในมือขและกำลังจะโยนมันลงถังขยะข้างเขา ทันใดนั้นคนใช้ก็พูดว่า “คุณหนู!”

ผู้อำนวยการพานหยุดชั่วคราวและเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับโอวหยางโม่

โอวหยางโม่เหลือบมองเธอและพูดอย่างเย็นชา “มู่ซย่า! จนถึงตอนนี้แล้วเธอยังจะโกหกอีกเหรอ?”

มูช่ายิ่งงง “ฉันโกหกเรื่องอะไรคะ?”

“เธอคิดว่ายังไงล่ะ?” โอวหยางโม่ชี้ไปที่ชุดกระโปรงบนร่างกายของเธอและพูดว่า “รู้ว่าเรามาเลยจงใจเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นสีขาวและแสร้งทำเป็นว่ามีงานศพที่บ้าน แต่เธอไม่รู้เหรอว่าปิดบังความจริงไม่ได้? ฉันจะไปถามผู้ปกครองของเธอให้แน่ชัดกับข้ออ้างแย่จริง ๆ แบบนี้ของเธอ ฉันแค่คิดไม่ถึงว่าจนถึงตอนนี้แล้วเธอยังไม่พูดความจริงอีก มู่ซย่าเธอทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ!”

มู่ซย่าเงยหน้าขึ้นมองอวหยางโม่ด้วยความประหลาดใจ และทันใดนั้นเธอก็เข้าใจ——

โอวหยางโม่ไม่ได้ใจดีถึงขนาดมาที่นี่เพื่อไว้ทุกข์ แต่มาเพื่อจับจุดอ่อนของเธอ

น่าเสียดายที่โอวหยางโม่ทำพลาดอีกในครั้งนี้

เมื่อโอวหยางโม่เห็นว่ามู่ซย่าไม่พูดอะไร จึงคิดว่ามันน่าอายที่เธอถูกจับได้ว่าพูดเรื่องโกหกและเขารู้สึกภูมิใจมากยิ่งขึ้น

เขาไม่รู้ว่าทำไม ตราบใดที่เขาเห็นมู่ซย่าหงุดหงิดและอับอาย ในใจเขาจะรู้สึกมีความสุขมาก