ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 541

เมื่อซือถูไห่กล่าวเช่นนี้ ใบหน้าของมู่ซินเย่ว์เริ่มซีดขาว หัวใจของเธอเต้นเร็วมากยิ่งขึ้น

หรือว่า...ซือถูไห่รู้เรื่องระหว่างเธอและเจี่ยงฟู่หมิงแล้ว เขากำลังสงสัยว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของเขางั้นเหรอ?

ชั่วขณะนั้น ฝ่ามือของมู่ซินเย่ว์เริ่มมีเม็ดเหงื่อไหลซึมออกมา

เธอทำได้เพียงแค่บอกกับตนเอง ซือถูไห่ก็แค่อยากรู้อายุของเด็กก็เท่านั้น

มู่ซินเย่ว์จ้องมองหมอคนนั้นด้วยท่าทางประหม่า

ได้ยินเพียงแค่หมอเอ่ยปาก “จากผลการตรวจปัจจุบัน อายุครรภ์น่าจะประมาณสามถึงสี่เดือนแล้วครับ...”

“สามถึงสี่เดือน...” ซือถูไห่ได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยนลงเล็กน้อย ในที่สุดความยินดีก็ปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา

สามสี่เดือนก่อน ตอนนั้นเจี่ยงฟู่หมิงยังคงอยู่ต่างประเทศและคอยช่วยเหลือมู่ซินเย่ว์จัดการบริหารสาขาของสำนักงาน และตอนนั้นเขากับมู่ซินเย่ว์ก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง

ลูกของเขา!

เป็นเช่นนี้ก็ไม่ต้องสงสัย!

ทางด้านหมอเฉินก็ยังคงกระตือรือร้นต่อคำขอของมู่ซย่า เขาเอ่ย “ถ้าหากอยากทราบอายุครรภ์อย่างแน่ชัด สามารถทำการตรวจกับทางโรงพยาบาลของเราได้ครับ เรื่องค่าใช้จ่ายทางเราจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบเองครับ”

หมอเฉินยังคงยืนกราน แต่มู่ซินเย่ว์ก็เอ่ยปฏิเสธอีกครั้ง “ไม่ต้องแล้ว ฉันจะไปทำการตรวจที่โรงพยาบาลอื่น ขอบคุณ”

ท่าทางของมู่ซินเย่ว์นั้นยืนกรานอย่างหนักแน่น หมอเฉินจำต้องยอมจำนน

เขาใช้หางตาเหลือบมองมู่ซย่าและแสดงท่าทางขอโทษ จากนั้นหันหลังและจากไปพร้อมกับพยาบาล

มู่ซย่าไม่กล่าวโทษหมอเฉิน เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะความร้ายกาจของมู่ซินเย่ว์!

คนชั่วร้ายแบบนี้ ไม่ช้าก็เร็วความเลวร้ายนั้นจะย้อนกลับเข้าหาตนเอง!

ชั่วขณะหนึ่ง ซือถูไห่ได้ลบล้างความสงสัยเกี่ยวกับมู่ซินเย่ว์ไปจนหมดสิ้น สายตาที่จ้องมองมู่ซินเย่ว์เปี่ยมล้นไปด้วยความรักใคร่อีกครั้ง

เขาเกิดความรู้สึกผิดต่อมู่ซินเย่ว์เล็กน้อย

จะต้องรู้ไว้ กว่าเขาและมู่ซินเย่ว์จะได้อยู่ด้วยกันเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เขาไม่ควรสงสัยในตัวภรรยาของเขา

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ซือถูไห่ก็ไม่ได้สนใจสายตาของผู้อื่น เขาโอบกอดมู่ซินเย่ว์ไว้ด้วยความรัก

“ไม่ต้องรู้สึกแย่นะ นี่เป็นเรื่องที่ดี เป็นเรื่องที่ดีมาก! หากแม่รู้ แม่จะต้องดีใจมากแน่นอน รอให้อายุครรภ์ของคุณมั่นคง ผมจะบอกเรื่องนี้กับทุกคน ผมซือถูไห่กำลังจะมีลูกชายแล้ว! ผมจะมีทายาทสืบทอดตระกูลแล้ว! ฮ่าๆๆๆๆ!”

ซือถูไห่แหงนมองฟ้าพลางหัวเราะเสียงดังลั่น ผู้คนรอบตัวจ้องมองเขาด้วยความสงสัย ซือถูไห่ไม่สนใจผู้คนรอบข้าง เขาตกอยู่ในห้วงแห่งความสุขของการมีลูกชาย

พระเจ้าย่อมรู้ เขานั้นวาดฝันอยากมีลูกชายมากแค่ไหน เขาต้องการให้คนนอกคลอดลูกชายให้เขาเพื่อสืบทอดทรัพย์สินของเขา ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ต้องทำเช่นนั้นแล้ว

มู่ซินเย่ว์ยังคงแสดงท่าทีเขินอายอยู่ภายในอ้อมแขนของซือถูไห่ แต่หางตาของเธอกลับชำเลืองมองมู่ซย่า