ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 546

เสียงเคาะดังขึ้นเรื่อย ๆ ในแต่ละครั้ง ซ้ำน้ำหนักแรงเคาะยังหนักขึ้นกว่าเดิมทุกครั้ง

แม้ว่ารถจะเป็นรถหรูแต่หน้าต่างก็เป็นเพียงกระจกเท่านั้น หน้าต่างรถเกิดรอยร้าวอย่างรวดเร็วภายใต้แรงเคาะอย่างหนักหน่วง

ก่อนที่หลัวอี้จะเดินไปถึงประตู เขาก็ได้ยินเสียงแตกร้าวดังอยู่ข้างหลังเขาไม่ไกล

เสียงที่ดังกึกก้องนั้นยากที่จะทำให้คนเพิกเฉย

เมื่อหลัวอี้หันกลับไปมอง หน้าต่างของที่นั่งข้างคนขับก็ถูกทุบแตกแล้ว มีคนเอื้อมมือเข้าไปพยายามจะเปิดประตู

มู่ซย่าถูกจับได้แล้ว!

หลัวอี้สะดุ้งตกใจแล้ววิ่งไปหามู่ซย่า

ในเวลาเดียวกัน ที่ห้องทำงานชั้นบนสุดของบริษัทเยี่ยซื่อกรุ๊ป

ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยกำลังรายงานเยี่ยซือเจวี๋ย

“ท่านประธานครับ สื่อทั้งหมดถูกระงับแล้วตามคำสั่งของคุณและจะไม่มีการรายงานข้อมูลประเภทนี้อีกในภายหลัง เพียงแต่ว่าหากคนในครอบครัวนั้นยังคงสร้างปัญหาต่อไป มันคงยากที่จะระงับในโลกอินเทอร์เน็ต”

เยี่ยซือเจวี๋ยพยักหน้าและถามอย่างเฉยชาว่า “ตอนนี้ลูกค้าในโรงพยาบาลคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?”

ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยส่ายหัวและพูดว่า “สถานการณ์ไม่สู้ดีนักและยังคงอยู่ในภาวะฉุกเฉิน ผมได้แจ้งคุณหลัวอี้แล้วว่าให้หาหมอที่เชี่ยวชาญมา แต่ตอนนี้ก็ยังไม่พ้นขีดอันตราย”

เยี่ยซือเจวี๋ยจุดบุหรี่ด้วยท่าทางเคร่งขรึมแล้วออกคำสั่งว่า “บอกคนที่โรงพยาบาลว่าให้พยายามช่วยชีวิตอย่างเต็มที่ และโทรเรียกผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดที่พวกเขาหาได้ นอกจากนี้สั่งปิดเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ทุกแห่งในตงจิง อย่าให้พนักงานเฝ้าร้านเด็ดขาด พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บเปล่า ๆ”

“รับทราบครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”

เยี่ยซือเจวี๋ยขมวดคิ้วและมองลงไป ทันใดนั้นก็เห็นฝูงชนรวมตัวกันและกำลังทุบรถ

ไม่ไกลนั้น หลัวอี้กำลังวิ่งไปที่รถอย่างสุดชีวิต

เยี่ยซือเจวี๋ยยมองลงไปรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หลัวอี้ไม่ใช่คนประเภทที่ไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเองเพื่อรถที่มีมูลค่าน้อยกว่าสิบล้านหยวน เป็นไปได้ว่าอาจมีใครบางคนอยู่ในรถ!

จะเป็นใครกันล่ะ?

หัวใจของเยี่ยซือเจวี๋ยบีบแน่นขึ้นทันที เขารู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่เลวร้ายมาก

เสียง“แปะ” ดังขึ้นย่างคมชัด จากนั้นก็มีร่มโผล่ออกมา

รถยนต์โรลส์-รอยซ์ต่างติดตั้งร่มคันนึง!

มู่ชย่ารีบดึงร่มออกมาเปิดอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทุกคนจะได้ทันโต้ตอบ เธอก็ใช้ร่มผลักคนที่อยู่ใกล้ตัวเองที่สุด

ฝูงชนแน่นขนัด ด้วยการผลักของมู่ซย่า ฝูงชนต่างล้มลงไปข้างหลังเหมือนโดมิโน

มู่ซย่าฉวยโอกาสนี้พลิกตัวกระโดดขึ้นฝากระโปรงรถ จากนั้นก็กระโจนไปข้างหน้าด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว

เธอกระโดดข้ามศีรษะของฝูงชนที่อยู่อีกด้านหนึ่ง เธองอตัวแล้วกลิ้งไปกับพื้น

การเคลื่อนไหวทั้งหมดนี้ช่างพริ้วไหวและเกิดขึ้นภายในเวลาไม่กี่วินาที ราวกับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้โบราณ

ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างด้วยความตกใจและเสียสติไปชั่วขณะ

เธอถือโอกาสยันตัวเองขึ้นมาจากพื้นแล้วรีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ทุกคนยังคงตกตะลึง เธอวิ่งไปที่ถนนด้วยแรงทั้งหมดที่มี

ในขณะเดียวกัน ในที่สุดก็มีคนตอบสนองและตะโกนเสียงดังว่า “วิ่ง วิ่งไปแล้ว! หยุดงงกันได้แล้ว รีบไปไล่ตามเร็วเข้า!!”