ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 56

อีกด้านหนึ่ง จวินเฮ่าเซวียนที่เพิ่งกลับก็ได้รับข้อความจากหลัวอี้ในกลุ่มแช็ต [เฮ้ เจ้าหนุ่มจวินเฮ่าเซวียนนายกลับถึงบ้านหรือยัง อย่าไปหลับบนข้างถนนนะเว้ย เดี๋ยวจะโดนหมาป่าคาบไป]

ฉินหรานเฟิง [ฮ่าๆ! คนอย่างมันอะนะ ต้องใช้หมาป่าห้าตัวถึงจะลากมันออกไปได้หรือเปล่า!]

จวินเฮ่าเซวียนตอบกลับด้วยข้อความเสียงที่ดูอารมณ์ดี “ฉินหรานเฟิงนายอย่าปล่อยหมาออกมาจากปากนะ! ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันจะไม่ดื่มเหล้าแล้ว”

อีกสามคนในกลุ่มที่ได้ยินจวินเฮ่าเซวียนผู้ที่ดื่มเหล้าทุกวันจู่ๆก็พูดว่า ‘จะไม่ดื่มเหล้าแล้ว’ เช่นนี้ ทุกคนล้วนคิดว่าตัวเองนั้นฟังผิดไป

หลัวอี้พิมพ์เครื่องหมายคำถามอย่างตรงไปตรงมา […?...]

ฉินหรานเฟองก็ไม่ยอมปล่อยผ่าน ส่งเครื่องหมายคำถามไปอีกสองตัว [..??..]

และในเวลานี้ เยี่ยซือเจวี๋ยผู้ซึ่งไม่ค่อยได้เข้ามามีส่วนร่วมในกลุ่มนี้บ่อยมากนักก็ปรากฏตัวขึ้น [มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า]

เมื่อเห็นการปรากฏตัวของเยี่ยซือเจวี๋ย ฉินหรานเฟิงก็กระทืบเท้าทันที “ให้ตายสิ! จวินเฮ่าเซวียน เรื่องไร้สาระของนายทำให้ชายผู้ที่ยุ่งที่สุดออกมาปรากฏตัว! ออกมาแก้ตัวหน่อยเร็ว บอกมาทีว่านายกำลังล้อเล่น”

จวินเฮ่าเซวียนทำเสียงยาว “ฉันตั้งใจจริงๆนะ ฉันพบเธอแล้ว ดังนั้นหลังจากนี้ฉันก็ไม่ต้องการดื่มเหล้าแล้ว”

ก่อนหน้าเขาดื่มเหล้าเพื่อดับทุกข์มาตลอด เพราะรำคาญที่หาใครคนหนึ่งไม่พบ แต่ตอนนี้เจอแล้วเขาจะยังดื่มไปทำไมกัน

ตราบใดที่ SAN อยู่ในประเทศ แม้ว่าเธอจะไม่ให้ข้อมูลติดต่อมา เขาก็มีวิธีหลายร้อยวิธีที่จะหาโอกาสให้เขาได้พบกับเธอ

เขาตกหลุมรัก SAN ตั้งแต่แรกเห็น เรื่องนี้มันอาจจะดุไร้สาระถ้าให้ต้องพูดออกมา แต่นั่นคือความจริง

หญิงสาวผู้กล้าหาญ จิตใจดี เรียบร้อย และสวยงาม ใครจะไม่ถูกตาต้องใจล่ะ

ทันทีที่เสียงของจวินเฮ่าเซวียนถูกส่งออกไป ฉินหรานเฟิงก็แสดงออกถึงอารมณ์ ‘สาวแรกแย้ม’ ออกมาทันที

[ยินดีด้วย ขอแสดงความยินดีด้วย! เป็นคุณหนูของตระกูลไหนล่ะ รีบไปสู่ขอเธอเสียสิ! ถ้าเธอไม่ตอบตกลง พี่น้องของเราจะช่วยจับเธอมัดแล้วโยนลงเตียงให้นายเอง!]

จวินเฮ่าเซวียนขมวดคิ้วทันทีที่เห็นประโยคนี้ แต่อาจจะเป็นเพราะเขาดื่มมากเกินไป ภาพของมู่ซย่าที่นอนอยู่บนเตียงของเขาจึงปรากฏขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

“เพี๊ยะ!...” เสียงที่คมชัดดังขึ้น ทำให้จวินเฮ่าเซวียนได้สติขึ้นมาอย่างสมบูรณ์

ผู้ช่วยหัวหน้าชินกับการรับสายโทรศัพท์จากเยี่ยซือเจวี๋ยในตอนกลางคืนมานานแล้ว เขารีบตื่นจากฝันแล้วมาตรวจสอบการเดินทางให้เขาทันที “พรุ่งนี้เช้าคุณต้องไปตรวจสอบที่ดินที่ซื่อมาใหม่ครับ และก็ตามด้วยไปพบนักออกแบบวิศวกรรม ในช่วงบ่ายคุณต้องไปตีกอล์ฟกับคุณท่านเยี่ย ตอนเย็นต้องไปกับ...”

“เลื่อนไปให้หมด”

ผู้ช่วยหัวหน้าชะงักงัน และถามอย่างแผ่วเบาว่า “พรุ่งนี้มีงานสำคัญอะไรหรือครับ”

“พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปดูการถ่ายทำการโปรโมตทั้งหมดที่เซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ นายไปประชุมกับนักออกแบบแทนฉันให้หน่อยแล้วกัน ส่วนที่เหลือก็เลื่อนไปให้หมด”

“ครับ...” ผู้ช่วยหัวหน้าวางโทรศัพท์ลง แล้วยกมือมาตบหน้าตัวเอง

เจ็บ!

เขาไม่ได้ฝันไป!

ท่านประธานทิ้งโครงการมูลค่าหลายแสนล้าน เพียงเพื่อจะเข้าไปดูการถ่ายทำโปรโมตร้านของพรีเซนเตอร์คนเดียวงั้นเหรอ?