ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 595

“คว่ำบาตรเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ ! คว่ำบาตรผลิตภัณฑ์ทั้งหมดของเยี่ยซื่อกรุ๊ป !”

“พี่น้องทั้งหลาย พวกเราจะรอนักข่าวพวกนั้นออกมา แล้วพวกเราจะปกป้องพวกเขาเอง แล้วมาดูกันว่าเยี่ยซื่อกรุ๊ปจะทำอะไรบ้าง”

“กลางวันแสก ๆ แบบนี้ไม่มีกฎหมายคุ้มครองเลยหรือไง ! คุณตำรวจ คุณได้ยินไหม ? เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังข่มขู่ผู้คน !"

เจ้าหน้าที่ตำรวจรู้สึกลำบากใจ จึงทำได้เพียงแสดงสีหน้าเรียบนิ่งและรักษาความสงบเรียบร้อยต่อไป

ภายในงาน

เยี่ยซือเจวี๋ยรอให้สื่อมวลชนที่ด้านล่างระบายออกมาให้เสร็จจากนั้นจึงพูดขึ้นว่า “แม้ว่าพวกคุณจะยังสนับสนุนความคิดของพวกคุณ และยังต้องการสร้างข่าวลือต่อไป ถ้าอย่างนั้น…หากพูดอะไรต่อไปก็ไร้ประโยชน์ ถ้างั้นพาคนขึ้นมาเถอะ !”

หลัวอี้ที่อยู่ประตูด้านข้างก็ทำท่าทาง “OK” หลังจากหันกลับไปที่ที่ประตูด้านข้าง จากนั้นเขาก็พาคนเดินมา

มีการพูดคุยมากมายเกิดขึ้นในห้องประชุม

“คุณเยี่ยจะพาใครมากัน ?”

“เป็นไปได้ไหมว่าที่เยี่ยซื่อกรุ๊ปมีหลักฐานบางอย่าง ว่าเรื่องนี้ถูกสมรู้ร่วมคิดมาตั้งแต่แรก ?”

คุณชายพ่มลมออกจากจมูกอย่างเย้ยหยัน “ก็เอาสิ ! ถ้าบอกว่ามีเรื่องสมรู้ร่วมคิด ทำไมคุณไม่บอกไปเลยล่ะว่าโลกใบนี้ก็เป็นเรื่องสมรู้ร่วมคิดล่ะ ? เขาคงจะต้องหาทางหาคนมารับผิดชอบ เดี๋ยวก็คงมีคนที่ต้องรับผิดชอบออกมา !

ในขณะเดียวกันประตูด้านข้างก็ถูกเปิดออกทั้งสองด้านโดยบอดี้การ์ด ก่อนที่จะพบกับคนที่กำลังนั่งอยู่บนวีลแชร์ ที่ข้างหลังของเขามีคนที่สวมชุดหมอและบอดี้การ์ดอีกหลายคน

คนที่นั่งอยู่บนรถวีลแชร์ บนตัวเต็มไปด้วยท่อ แต่กลับดูมีกำลังวังชา สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูมีความประหม่าเล็กน้อย

สื่อมวลชนต่างติดตามเหตุการณ์นี้อย่างใกล้ชิด พอมองดูแวบเดียวพวกเขาก็จำไว้ว่าคนที่นั่งอยู่บนวีลแชร์คือใคร

“นี่ นี่ไม่ใช่ลูกค้าที่ถูกกู้ชีพคนนั้นไม่ใช่เหรอ ?”

“ฉันคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก ไม่คิดเลยว่าอยู่ ๆ จะปรากฏตัวในงานได้ พระเจ้า นี่คือการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังที่สุดของคุณชายเยี่ย ! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงบอกสื่อคนนั้นกำลังปล่อยข่าวลือ ยังดีนะ ที่ตอนนั้นฉันยั้งตัวเองไว้ได้ทัน ไม่เอะอะโวยวายไปพร้อมกับพวกเขา”

คุณชายที่กำลังนั่งอยู่สีหน้าเปลี่ยนถึงกับเปลี่ยนเป็นสีฟ้า

พอคิดมาถึงตรงนี้หัวใจที่กำลังเต้นอย่างบ้าคลั่งของคุณชายก็กลับมาเป็นปกติ

ผู้ชายที่นั่งอยู่บนวีลแชร์ได้รับการดูแลโดยแพทย์และบอดี้การ์ดก่อนขึ้นไปบนเวที แล้วอยู่ที่ด้านข้างของเยี่ยซือเจวี๋ย

เยี่ยซือเจวี๋ยถือไมโครโฟนแล้วยืนขึ้น “คงไม่ต้องให้ผมแนะนำ ทุกท่านคงจำกันได้ใช่ไหมล่ะครับ ? ท่านนี้ก็คือคนที่พวกท่านกำลังพูดถึง เป็นลูกค้าที่เสียชีวิตไปแล้ว”

เมื่อเด็กผู้ชายคนนั้นได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของเขาก็บูดบึ้ง

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เขาจะกลับมาดีขึ้น แต่พวกสื่อพวกนี้กลับแช่งให้เขาตายงั้นเหรอ ?

เยี่ยซือเจวี๋ยพูดขึ้นในเวลาอันเหมาะสม “น้องชายท่านนี้ ผมขอส่งต่อไมโครโฟนให้คุณนะครับ”

เด็กผู้ชายรับไมโครโฟนมา ก่อนจะพูดด้วยความโกรธว่า “อย่างที่ทุกคนเห็น ผมยังไม่ตาย ผมยังสบายดีครับ !”

คุณชายพูดด้วยความกระอักกระอ่วน “คุณลูกค้าท่านนี้ ต้องขอโทษเป็นอย่างยิ่ง การที่คุณสุขภาพแข็งแรง ผมเองก็เป็นคนที่ดีใจกว่าใคร เมื่อสักครู่ที่ผมพูดว่าคุณเสียชีวิตไปแล้วนั่นก็เพราะถูกข่าวอื่นทำให้เข้าใจผิด แต่ในใจผมนั้นหวังดี เพื่อคุณแล้ว พวกเรากลุ่มนักข่าวเองก็กำลังนั่งต่อสู้กับเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์เพื่อคุณ คุณบอกพวกเราหน่อยได้ไหมเกี่ยวกับเหตุการณ์ในตอนนั้น ? หลังจากดื่มกาแฟจากกับเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์แล้วคุณถึงพบกับอาการอันตรายแบบนั้นเหรอครับ ?