ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 598

ร่างกายของคุณชายดูเหมือนจะล้มมิล้มแหล่ ถ้าหากไม่ใช่ว่าเขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ ในตอนนี้เขาคงทรุดตัวล้มลงไปที่พื้นด้วยความตกใจแล้ว

เขาไม่เคยรู้สึกเสียใจแบบนี้มาก่อน

เสียใจว่าทำไมเขาถึงเห็นด้วยกับคนเหล่านั้น และมาสถานที่แบบนี้เพื่อตะโกนใส่เยี่ยซือเจวี๋ย

ถ้าเขาอยู่ข้างความยุติธรรมจริง ๆ ยังมีคนอีกมากที่จะปกป้องเขา แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้กลับกำลังเหมือนถูกรุมกระทืบซ้ำ

เขาตายจริงแน่ !

นักข่าวบางคนที่มีจิตใจที่เปราะบางก็พูดขึ้นว่า “คุณเยี่ย ฉันไม่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกับเขา พวกเราเองก็ได้รับคำเชิญจากคุณให้เข้าร่วมงานแถลงข่าว”

“ฉันก็เหมือนกัน เมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย คุณจะปล่อยให้นักข่าวที่บริสุทธิ์อย่างพวกเรารับผิดชอบไปกับเขาไม่ได้”

เยี่ยซือเจวี๋ยพูดขึ้นมาเบา ๆ “ทุกท่านไม่ต้องกังวลไป คนที่แสดงตนว่าอยู่ข้างเดียวกับคุณคนนั้น ผู้ช่วยผู้จัดการเซวี่ยได้ทำการบันทึกไว้แล้ว ผมจะไม่ใส่ร้ายผู้บริสุทธิ์ที่อยู่ที่นี่แน่”

หลังจากที่นักข่าวที่ถูกเชิญมากได้ยินประโยคนี้ก็สงบลง

และกับคนแสดงที่แสดงจุดยืนว่าอยู่ฝ่ายเดียวกับคุณชายเองเมื่อได้ยินประโยคนี้ก็ใบหน้าซีดเผือดทันที

แต่เมื่อคุณชายคิดได้ว่าจะต้องขอโทษเพื่อหาทางช่วยเหลือตัวเอง ก็มีนักข่าวคนหนึ่งยืนขึ้นมา

ทุกคนกำลังนั่งอยู่ แต่มีเขาเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ในตอนนี้ สายตาของทุกคนจึงมองไปโดยไม่รู้ตัว

ชายคนนั้นดันแว่นตากรอบดำของเขาลงและพูดอย่างไร้อารมณ์ “คุณเยี่ย คำพูดเลื่อนลอย สี่คำนี้เชื่อว่าคุณคงเคยได้ยินมาบ้างแล้ว แม้ว่าเด็กคนนี้จะตกเป็นเหยื่อ และสิ่งที่เขาพูดก็ค่อนข้างจะเชื่อถือได้ แต่เขาก็ยังเด็ก ใครจะไปรู้ว่าเขาไปฟังใครมาแล้วตั้งใจให้พูดแบบนี้หรือเปล่า ?”

คุณชายพอได้ฟังประโยคนี้ ใบหน้าที่ซีดเผือดของคุณชายก็เริ่มมีสีออกมาในที่สุด

ถูกแล้ว ! คำพูดเลื่อนลอย ใครจะไปรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้นพูดจริงหรือเปล่า ?

บางทีเยี่ยซือเจวี๋ยอาจปิดปากเขาด้วยเงินก็ได้ไม่ใช่เหรอ ?!

เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยพูดมาถึงตรงนี้ ก็ดีดนิ้วแล้วพูดว่า “พาคนเข้ามา !”

เสียงเงียบลง และประตูด้านข้างที่ปิดอยู่ก็เปิดออกอีกครั้ง

คราวนี้ไม่ใช่ลูกค้าของเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ที่ปรากฏตัวด้านหลังของประตูด้านข้าง แต่เป็นชายในชุดสูทและรองเท้าหนังที่บนหัวแว็กซ์ผมเอาไว้

ชายคนนั้นถูกมัดด้วยเชือก และใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความสยดสยอง

เมื่อชายสวมแว่นตากรอบดำเห็นชายคนนั้น ความตื่นตระหนกที่ไม่อาจปกปิดได้ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในทันใด

เป็นไปได้ยังไง…

หลัวอี้ยืนอยู่ที่ชายที่ถูกมัด และเอื้อมมือไปจับคอเสื้อของชายคนนั้นด้วยมือข้างเดียวและพาเขาขึ้นไปบนเวที

จากนั้น เขาก็ใช้เท้าเตะไปที่เข่าด้านหลังของชายคนนั้นอย่างแรงก่อน ชายคนนั้นไม่สามารถต้านทานแรงนั้นได้และคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับเสียง "ปั้ก"