ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 607

ด้วยความตื่นตระหนกรูม่านตาของมู่ซินเย่ว์หดกระชับจนเล็กลง ดวงตาคู่นั้นแทบจะถลนออกมา

อย่างไรก็ตามวินาทีถัดมา ได้ยินเพียงมู่ซย่าเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางเบา “โกหกค่ะ”

มู่ซินเย่ว์ชะงักงัน สีหน้าหม่นหมองพลันแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือด

เธอแผดเสียงตะโกนและแทบจะทรุดตัวลง “คำพูดไหนของเธอกันแน่ที่เป็นเรื่องจริง?”

มู่ซย่าเก็บรอยยิ้ม เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “น้าคะ น้าบอกว่าชิงซานนั้นขี้ขลาด ฉันว่าน้าก็ไม่ได้กล้าหาญอะไรนักหรอกค่ะ ฉันแค่เล่าเรื่องตลกนิดหน่อย น้าก็ตกใจจนเกือบจะแท้งแล้ว ท่าทางแบบนี้ของน้าดูตลกดีนะคะ”

“เธอ-----” ชั่วขณะนั้น มู่ซินเย่ว์โกรธจนแทบกระอักเลือด

มู่ซย่าเพิกเฉยต่อเธอและเดินตรงไปยังโถงเซ่นไหว้

เธอเคยไปโถงเซ่นไหว้อยู่หลายครั้ง เพียงเพราะด้านในนั้นมีป้ายวิญญาณของแม่

เดิมทีด้านในนั้นล้วนแต่เป็นป้ายวิญญาณบรรพบุรุษทั้งหมดของตระกูลมู่ แต่ตอนนี้มากกว่าครึ่งกลับเป็นป้ายวิญญาณของตระกูลซือถู

บุกรุกครอบครองบ้านของคนอื่นไม่พอ แถมยังครอบครองหลุมฝังศพของคนอื่นอีกด้วย คนตระกูลซือถูช่างหน้าไม่อาย

มู่ซินเย่ว์จ้องมองแผ่นหลังของมู่ซย่าด้วยความอาฆาต ฟันขาวของเธอบดขยี้จนแทบจะแหลกละเอียด

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามวันนี้เธอจะต้องขับไล่มู่ซย่าออกไปจากคฤหาสน์ซือถู!

เดิมทีมู่ซย่าก็เป็นเพียงแค่เด็กสาวที่เติบโตมาจากบ้านนอก ต่ำต้อยกว่าคนอื่น หากไม่มีซือถูกรุ๊ปคุ้มกะลาหัว[1] เธอไม่เชื่อว่าเยี่ยซือเจวี๋ยจะยังคงชื่นชอบหล่อน

ต่อให้เยี่ยซือเจวี๋ยจะชอบรูปลักษณ์ของมู่ซย่าด้วยใจจริง คุณนายเยี่ยให้ความสำคัญกับสถานะทางครอบครัวเป็นอย่างมาก หล่อนไม่มีทางเห็นด้วยอย่างแน่นอน

แต่งงานกับเยี่ยซือเจวี๋ยงั้นเหรอ?

เพ้อฝัน!

มู่ซินเย่ว์กัดฟันแน่นและเดินไล่ตามหลังมู่ซย่า

อีกด้านหนึ่ง

พ่อบ้านขึ้นไปปลุกยายเฒ่าซือถูที่กำลังพักผ่อนในช่วงกลางวัน

ร่างกายของยายเฒ่านับได้ว่ายังแข็งแรง แต่หลังจากเหตุการณ์ ‘เมารถ’ ครั้งก่อน ร่างกายของเธอนั้นคล่องแคล่วไม่เท่าเมื่อก่อน เวลานอนพักผ่อนก็นานขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก

ขณะนี้ การกำจัดนังเด็กเจ้าเล่ห์นั้นเป็นเรื่องสำคัญยิ่งกว่า กับอีแค่หกล้มจะเป็นอะไรได้?

พ่อบ้านเห็นว่ายายเฒ่าไม่ได้รับบาดแผลจากการหกล้ม เขาเองก็ไม่ได้จุกจิกอะไรอีก ก้าวเท้าและเดินตามไป

เมื่อยายเฒ่ามาถึงโถงเซ่นไหว้ มู่ซย่ากำลังจุดธูปหอมให้แก่ซือถูชิงซาน

สำหรับเธอแล้ว ซือถูชิงซานเป็นอดีตไปแล้ว การจุดธูปครั้งสุดท้ายนี้ นับได้ว่าเป็นการระลึกถึงเป็นครั้งสุดท้าย

มู่ซินเย่ว์ที่อยู่ด้านข้างไม่ต้องการเห็นมู่ซย่าปรากฏตัวต่อหน้าลูกสาวแสนล้ำค่าของเธอเลย แต่การแสดงเพียงผิวเผินอย่างไรก็ต้องทำ

เธอทอดถอนหายใจ ทันทีที่หันศีรษะกลับไปเผอิญเห็นยายเฒ่าเดินเข้ามาพอดี

นัยน์ตาของมู่ซินเย่ว์ส่องประกายและเดินเข้าไปหาหล่อน

“แม่คะ แม่ตื่นแล้วเหรอ? ต้าไห่กำลังไปรับท่านอาจารย์ อีกเดี๋ยวก็น่าจะมาถึงแล้ว”

ยายเฒ่าพยักหน้า สายตาจับจ้องไปยังเรือนร่างของมู่ซย่า

คุ้มกะลาหัว[1] หมายถึง ปกป้องคุ้มครอง