ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 667

จางเฉิงเทียนกล่าวไว้อย่างน่าขัน แต่คนจนต้องมีเรื่องให้น่าจงเกลียดจงชัง ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการหาเรื่องใส่ตัว

หลังจากนั้นไม่นาน จางเฉิงเทียนถูกบังคับให้ลาออก

ในเวลาเดียวกัน รองผู้อำนวยการได้ลงชื่อเข้าใช้บัญชีทางราชการและโพสต์ซ้ำ

มีคนด่ามู่ซย่าบนอินเทอร์เน็ตมากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะนี้ โพสต์ใหม่จากหลัวซื่อโรงพยาบาลหมายเลขหนึ่งถูกเผยแพร่ออกไปอย่างสดๆร้อนๆ

"อุปกรณได้ถูกส่งมอบแล้ว ขอบคุณคุณมู่สำหรับการบริจาคของเธอ เกี่ยวกับการโพสต์ครั้งล่าสุดคือจางเฉิงเทียนของโรงพยาบาลของเราเป็นคนโพสต์เนื่องจากมีข้อพิพาทส่วนตัวกับคุณมู่ โรงพยาบาลได้จัดการกับพฤติกรรมการพูดให้ร้ายแล้ว และคุณหมอจางเฉิงเทียนถูกปลดออกเรียบร้อย พวกเราขอแสดงความขอบคุณและขอโทษคุณมู่อีกครั้งเป็นอย่างสูง ในอนาคตเราจะจัดการบล็อกอย่างเป็นทางการโดยให้บุคคลเฉพาะทางเป็นผู้ดูแล และจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีก นอกจากนี้ อินเทอร์เน็ตไม่ใช่สถานที่นอกกฎหมาย โปรดหยุดการเหยียดหยามและใส่ร้ายคุณมู่ มิฉะนั้น เราจะออกจดหมายทนายความ"

ในตอนท้ายของโพสต์เป็นรูปภาพของหุ่นยนต์เครื่องกระตุ้นหัวใจสิบตัว

หลังจากโพสต์ไปสักพัก ชาวเน็ตที่ด่ามู่ซย่าอย่างเป็นจังหวะก็ตกตะลึงทันที

และแฟนคลับของมู่ซย่าหลายคนก็โต้กลับทันที——

“ฉันจะบอกว่านางฟ้าจะไม่ทำเรื่องที่บริจาคเงินฉ้อโกงเช่นนี้ และพวกที่ออกมาด่านางฟ้าจะต้องถูกโบย!”

“หมอจางคนใดที่โพสต์ข้อความนี้เพราะความคับแค้นข้องใจส่วนตัวกับนางฟ้า คนแบบนี้ไม่สมควรเป็นหมอ!”

“นางฟ้าช่างน่าสงสารเหลือเกิน เธอกรุณาบริจาคอุปกรณ์การแพทย์ราคาสูงเสียดฟ้าจำนวนหนึ่ง แต่ยังถูกคนยกขึ้นมาด่า แบบนี้ใช่ไหมที่เรียกว่าทำดีแต่ไม่ได้ดี?”

“เมื่อตอนที่เห็นโพสต์ฉันก็งงจริงๆ อย่าบอกนะว่าของมาถึงแล้ว ก็นับว่ายังไม่ถึง และก็ไม่ถึงกับถูกด่าว่าเป็นฆาตกรหรอกใช่ไหม? ฉันรู้สึกงงกับมุมมองทั้งสามคนในปัจจุบัน”

"นางฟ้ายอดเยี่ยมมาก ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับอุปกรณ์นี้ มันหาซื้อยากมาก เป็นชนิดที่แม้แต่มีเงินก็หาซื้อไม่ได้"

"ฉันเชื่อในนางฟ้าเสมอ! คว่ำบาตรจางเฉิงเทียนซะ โรงพยาบาลไหนรับเขาทำงานฉันจะไม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลนั้นเด็ดขาด”

ที่โรงพยาบาล

จางเฉิงเทียนถูกโยนออกจากประตูโรงพยาบาลพร้อมกับข้าวของของเขา

อีกฝั่งมีความเงียบอยู่สองวินาที จากนั้นเขาก็ถามด้วยความนึกไม่ถึงทันที "จางเฉิงเทียน คุณยังมีหน้าที่จะมาโรงพยาบาลของเราอีกหรือ? เสี่ยวโจวบอกหมดแล้วว่าคุณทำอะไร สำหรับคนอย่างคุณ ชาติหน้าก็ไม่สามารถเข้าโรงพยาบาลของฉันได้ ลาก่อน!”

อีกฝ่าย “ปัง” วางสายอย่างไม่มีแม้แต่ความเกรงใจแม้แต่น้อย

“เสี่ยวโจว...?!” จางเฉิงเทียนกัดฟันด้วยความเกลียดชัง

เสี่ยวโจวเป็นหมอที่ดูแลผู้ป่วยที่ได้รับพิษในร้านกาแฟช่วงดึก เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะขี้นินทาขนาดนี้! เลวจริงๆ!

จางเฉิงเทียนโกรธอย่างกระทืบเท้าอยู่กับที่

แต่เขารีบหันไปหาหมายเลขโทรศัพท์ของผู้อำนวยการโรงพยาบาลกลางจิงตูและโทรออกอีกครั้ง

“สวัสดีครับ ท่านผู้อำนวยการ ผมชื่อเสี่ยวจาง ผมต้องการเปลี่ยนงานไปที่โรงพยาบาลของท่าน ไม่ทราบว่าที่นั่นขาดแคลนคนหรือเปล่าครับ?”