ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 71

คิ้วของเยี่ยซือเจวี๋ยขมวดอย่างเย็นยะเยือก

จวินเฮ่าเซวียนเห็นสีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยจึงนึกขึ้นได้ว่าเขาเป็นคนรักสะอาด จึงโบกมือพร้อมกล่าว “ชั่งเถอะ ฉันสั่งให้พวกเขาส่งมาใหม่ชุดหนึ่งดีกว่า”

จวินเฮ่าเซวียนยกมือถือขึ้นมากำลังจะกดโทร แต่แล้วมือของเขาก็ถูกมือของเยี่ยซือเจวี๋ยกดเอาไว้ก่อน

“ไม่ต้องแล้ว เดี๋ยวฉันทำเอง” เยี่ยวือเจวี๋ยกล่าวเบาๆ

ภายในใจของจวินเฮ่าเซวียนเกิดเป็นเครื่องหมายคำถามอย่างช้าๆ “?”

จากนั้นจึงได้ยินเยี่ยซือเจวี๋ยพูดต่อ “ในเมื่อนายไม่มีชุด งั้นถ่ายฉันก็ได้ ยังไงก็โฆษณาของบ้านฉัน”

จวินเฮ่าเซวียนจึงงุนงงในทันที “? ? ?”

เมื่อเขาแน่ใจแล้วว่าเขาฟังไม่ผิด จึงคว้าเยี่ยซือเจวี๋ยเอาไว้พร้อมเอ่ยถาม “ไหนว่านายไม่ชอบเปิดเผยตัวไง นี่เป็นการถ่ายทำโฆษณา ที่ถูกปล่อยตัวไปทั่วโลกนะ”

เยี่ยซือเจวี๋ยกล่าวอย่างนิ่งเฉย “แล้วยังไงล่ะ?”

แล้วยังไง......ล่ะ? ?

นี่มันไม่เหมือนนิสัยเยี่ยซือเจวี๋ยสักนิด

ผู้กำกับเองก็มีสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ เขาถามยืนยัน “คุณชายเยี่ย คุณจะถ่ายทำโฆษณาครั้งนี้ด้วยตัวคุณเองจริงๆ เหรอครับ?”

คิ้วของเยี่ยซือเจวี๋ยขมวดขึ้นอย่างรำคาญใจ “พวกนายแต่ล่ะคนจะถามย้ำทำไม รีบเตรียมงานถ่ายได้แล้ว เวลาของฉันมีไม่มาก”

“ครับๆ ๆ!” ผู้กำกับรู้สึกตื่นเต้นจนมือสั่น พร้อมทั้งเริ่มพูดเรื่องบทและบล็อกกิ้งให้กับเยี่ยซือเจวี๋ยและมู่ซย่า

จริงๆ ก็ไม่มีอะไรน่าพูดนักหรอก เพราะเนื้อเรื่องนั้นง่ายมาก

หางตาของมู่ซย่าเหลือบมองไปทางเยี่ยซือเจวี๋ยอย่างควบคุมไม่ได้

เขานี่......ยังไงกันแน่?

แต่ครั้งนี้มู่ซย่าจะไม่มีทางคิดไปเองอีกเด็ดขาด เธอแค่คิดว่าเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นรักสะอาดมากจนถึงขั้นที่ยอมถ่ายทำเอง ก็ไม่ยอมให้คนอื่นยืมชุดสูทเด็ดขาด

ช่างเป็นคนที่เดาใจยากจริงๆ ปัญหาเล็กปัญหาใหญ่เยอะแยะ คนแบบนี้ ใครได้แต่งงานกับเขานี่คงเป็นความโชคร้ายแปดชาติเลยล่ะ!

เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังตั้งใจฟังในสิ่งที่ผู้กำกับพูด จู่ๆ เขาก็รู้ตัวว่ามู่ซย่ากำลังจ้องไปที่เขา

“สองคนนี้.....เหมาะสมกันเกินไปแล้ว!” ผู้ช่วยหลุดพูดออกมาอย่างอดไม่ได้

เพียงแต่ทันทีที่เธอพูดจบก็รู้สึกถึงสายตาอันไม่เป็นมิตรกำลังส่งมาให้เธอ

เธอมองไปตามสายตานั้น เห็นเพียงจวินเฮ่าเซวียนที่กำลังหันหน้ากลับไป

ผู้ช่วยเกาท้ายทอย

หือ ทำไมเมื่อกี้รู้สึกเหมือนมีสายตามรณะส่งมาที่เธอเลย เธอรู้สึกผิดไปงั้นเหรอ? คุณชายจวินจะมองเธอด้วยสายตาพิฆาตได้ยังไงกัน!

ขณะที่ผู้ช่วยยังคงงุนงงอยู่นั้น มู่ซย่าได้เริ่มเดินบล็อกกิ้งแล้ว

เยี่ยซือเจวี๋ยมีสีหน้าที่เย็นชาอยู่แล้ว เขาไม่ต้องแสดงสักนิด แค่เป็นตัวของเขาเองก็พอ

แต่ที่ผู้กำกับกังวลคือ เมื่อท้ายเรื่องเยี่ยซือเจวี๋ยจะต้องมองไปที่มู่ซย่าด้วยสายตาที่ชื่นชม ยิ่งฉากสุดท้ายเขาจะต้องมองด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความรัก

สำหรับเยี่ยซือเจวี๋ยแล้วนั่นเป็นเรื่องที่ยากมาก!