ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 90

เยี่ยซือเจวี๋ย…

เขา ทำไมมาที่นี่

เยี่ยซือเจวี๋ยมาแล้วเธอจะแกล้งทำเป็นเพื่อนสนิทกับเยี่ยซือเจวี๋ยต่อไปได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตามในเวลาต่อมา สิ่งที่ทำให้ซือถูชิงซานทรุดตัวลงยิ่งกว่าก็คือร่างเพรียวบางที่เดินออกมาจากข้างหลังเยี่ยซือเจวี๋ย

หญิงสาวแต่งหน้าอย่างละเอียดอ่อน สีผิวของเธอที่เผยออกมาขาวราวกับหิมะ เหมือนหยกขาวพอร์ซเลนเนื้อนุ่ม

เธอแค่ยืนอย่างธรรมดาอยู่ตรงนั้น ก็ก่อเกิดทัศนียภาพสวยงาม ทำให้ทุกคนในห้องแต่งตัวกลายเป็นตัวประกอบ

คือมู่ซย่า!

ซือถูชิงซานเบิกตากว้างแสงในดวงตาแตกสลายทันที

มู่ซย่าช้อนตาขึ้นก็เห็นความกลัวในดวงตาของซือถูชิงซาน มู่ซย่ายิ้มและพูดว่า “ถ้าคุณชายเยี่ยไม่พูดขึ้น พี่ยังไม่รู้ว่าที่แท้พี่กลายเป็นนางเอกหนัง? ซานซาน เธอก็ยังเป็นเธอ ปลอมตัวเป็นพี่ไปเป็นนางเอก…สนุกไหม”

มือที่ห้อยทั้งสองข้างของซือถูชิงซานดึงกางเกงแน่น ก้าวถอยหลังสองก้าว

พี่รู้แล้ว…

ทุกคนทั้งหมดรู้แล้ว…

ซือถูชิงซานได้ยินคนรอบตัวเธอกระซิบลับหลัง

“เกิดอะไรขึ้น? ที่แท้ซือถูชิงซานปลอมตัวเป็นสาวสวยคนนั้นมาถ่ายละคร?”

“ฉันก็ว่าแล้ว นางเอกที่คุณชายเยี่ยพยายามปกป้อง นิสัยแบบนี้คุณชายเยี่ยจะชอบลงไปได้ยังไง?”

“จะว่าไป ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆนะ…”

“เดี๋ยวก่อน! ผู้หญิงคนนี้เหมือน…เหมือนนางเอกในการ์ตูนเลยว่าไหม?”

“ดูเหมือนจะใช่นะ!”

ผ้าชิ้นสุดท้ายที่ปกปิดร่างกายของเธอถูกมู่ซย่าฉีกออกทันทีด้วยคำพูดประโยคเดียว

เธอสัมผัสได้ถึงสายตาเยาะเย้ยของทุกคน แววตาพวกนี้ดุจดั่งมีด ที่เฉือนเนื้อของเธอทีละนิ้ว(หน่วยวัด)

ซือถูชิงซานมองไปที่มู่ซย่าอย่างอาฆาตพยาบาท ถ้าดวงตาสามารถฆ่าคนได้ ตอนนี้มู่ซย่าน่าจะเต็มไปด้วยรู

มู่ซย่าเผชิญกับสายตาของซือถูชิงซานโดยปราศจากความกลัว เอียงคอถาม “มองพี่ทำไม คืนนามบัตรมาซิ”

ซือถูชิงซานโกรธจนตัวสั่น เธอเอานามบัตรออกมาจากกระเป๋าของเธอ โยนลงตรงหน้ามู่ซย่า

“ก็แค่นามบัตรใบหนึ่ง คืนให้พี่! มีอะไรน่าทึ่ง?”

ซือถูชิงซานยกขาจะก้าวออกไป แต่ตอนที่จะผ่านเยี่ยซือเจวี๋ย เขายื่นแขนยาวๆออกไปกะทันหัน หยุดเธอไว้

ซือถูชิงซานลืมตามองอย่างไม่ตั้งใจ ก็พบกับสายตาของเยี่ยซือเจวี๋ยวที่มองเธออย่างเย็นชา

สายตาของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งพันปี