ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1083

'ไอ้สัตว์ประหลาด!'

‘ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าฉันตอนนี้ต้องเป็นสัตว์ประหลาดแน่!’

ไนออลได้มองฮาร์วีย์อย่างใกล้ชิด

จากนั้นจิตใจของเขาก็หลุดลอยออกไปทันที

ผู้ชายคนนั้น!

ผู้ชายจากรูปถ่ายนั่น!

ฮาร์วีย์เอาเท้าเหยียบลงบนหลังหัวของโรเบิร์ตแล้วถีบไนออลจนล้มลงบนพรม

ทุกอย่างเงียบลง เขามองไปที่ไนออลอีกครั้ง

“ฉัน… ฉัน…”

“นี่… เรื่องนี้… ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน…”

“ได้โปรด ปล่อยฉันไป!”

ไนออลตกใจมากจนไม่สามารถเปล่งเสียงพูดอะไรได้ เขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมา

“แกใช้รูปฉันขู่อีวอนน์ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์หยิบรูปขึ้นมาจากโต๊ะ เป็นภาพของเขาเมื่อหลายปีก่อน

“ฉันไม่… ฉันไม่กล้า…”

ไนออลส่ายหัวไปมาอย่างบ้าคลั่ง

ช่างตลกสิ้นดี!

ตอนนี้เขาไม่กล้าแม้จะยอมรับมันแม้ว่าตอนนี้เขาจะได้รับความกล้าหาญจากพระเจ้าก็ตาม!

ฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรอีก มือที่ถือปืนเอาไว้เล็งไปที่ขาซ้ายของไนออลและเหนี่ยวไกทันที

ปุ!

เสียงที่แทบไม่ค่อยได้ยินเพราะมีตัวเก็บเสียงอยู่นั้น แต่ประสิทธิภาพยังดีอยู่

“อ๊าก!”

ในเวลาต่อมาไนออลคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมปล่อยเสียงคร่ำครวญออกมา

“ในเมื่อแกมีรูปถ่ายของฉัน แกก็ก็น่าจะรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของฉัน ถ้าอย่างนั้นบอกฉันมา แกคุกคามอีวอนน์แบบนี้ทำไม” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น

“ฉันไม่ได้ ฉัน…”

ไนออลส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง

ปุ!

“แม้ว่าภาพนี้จะอยู่ในมือของห้าประเทศที่แข็งแกร่งที่สุด พวกเขาจะกล้ามาหาผมที่นี่งั้นเหรอ? พวกเขาจะไม่ทำแบบนั้นแม้ว่าพวกเขาจะกล้ามากแค่ไหนก็ตาม”

อีวอนน์สูดหายใจเข้าลึก ๆ เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาทั่ว ๆ ไป เธอสามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว แล้วตอบว่า “ท่านประธาน ฉันใจร้อนเกินไป ฉันควรจะรายงานเรื่องนี้ให้คุณทราบก่อน”

ฮาร์วีย์ส่งยิ้มให้

“นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณ ผมไม่ได้ปกป้องคุณให้ดีเอง ผมรับประกันได้เลยว่าจะไม่มีใครสามารถทำร้ายคุณได้ตั้งวันนี้เป็นต้นไป”

“พวกมันต้องข้ามศพผมไปก่อน!”

ฮาร์วีย์ปิดตาของอีวอนน์ด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วเล็งปืนไปที่หน้าผากของไนออล

“อย่าฆ่าฉัน! อย่าฆ่าฉัน!

“ฉันจะบอกเรื่องสำคัญกับคุณ!”

“ไม่ใช่ฉันที่วางแผนเรื่องนี้เองทั้งหมด พวกตระกูลยอร์กอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้!”

“ฉันแค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น ควินตันเป็นคนบงการเรื่องนี้!”

ไนออลพยายามเอาชีวิตรอด โดยบอกคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ทั้งหมด

“โอ้ เป็นไอ้ขยะควินตันเองเหรอ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น

“ตามกฎของพวกนักเลงใต้ดิน ฉันควรปล่อยแกไปเพราะแกบอกฉันว่าใครคือผู้บงการใช่ไหม?”