ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1142

"มีเพียงแค่การขอโทษ! แล้วชำระหนี้เพียงทางเดียวเท่านั้น!” เลย์ตันกล่าวพรางกัดฟันแน่น

ฟินน์จะเต็มใจทำได้อย่างไร?

เขาเป็นถึงผู้บัญชาการลำดับสามของกรมตำรวจบัควู้ด มันคงน่าอายเกินไปสำหรับเขาที่จะโค้งคำนับและกล่าวคำขอโทษกับเหล่าซัพพลายเออร์ที่ต่ำต้อยเหล่านี้

ทันใดนั้น คุณย่าเยตส์ก็เดินออกมาข้างหน้าด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง

“ฟินน์ มันจะเป็นปัญหาใหญ่ในอนาคตนะถ้าหลานไม่รีบแก้ไขปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ รีบไปขอโทษเดี๋ยวนี้!

“เบ็น เอาทุกอย่าที่เรามีออกจากบัญชี และชำระหนี้ทั้งหมดนี่ซะให้จบ ๆ ไป!”

ฟินน์และเบ็นดุไม่เต็มใจเลยสักนิด

แต่ท่าทางของคุณย่าเยตส์ในขณะนั้นเย็นชาราวกับน้ำแข็ง พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำตาม

ในที่สุด ฟินน์ก็กัดฟันและโค้งคำนับขอโทษเหล่าซัพพลายเออร์ทั้งหมด

ในทางกลับกัน เบ็นก็ได้ไปถอนเงินหลายพันดอลลาร์ออกจากบัญชีธนาคารของตระกูลเยตส์ อีกทั้งพวกเขายังต้องจำนองรถยนต์สองสามคันเพื่อให้ได้เงินจำนวนหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาร์เพื่อมาชำระหนี้ให้เหล่าซัพพลายเออร์ทั้งหมด

ซัพพลายเออร์ทั้งหมดจากไปหลังจากที่พวกเขานับเงินต่อหน้าของตระกูลเยตส์

แต่ก่อนที่พวกเขาจะออกไป ซัพพลายเออร์คนหนึ่งหันกลับมาและพูดว่า “อ้อใช่ ฉันลืมบอกพวกคุณไป เราจะส่งของไปที่ไซต์ก่อสร้างอีกเดือนหนึ่งตามสัญญา และพวกคุณควรจำเอาไว้ด้วยว่าต้องจ่ายเงินพวกเราตรงเวลา!”

สีหน้าของเหล่าตระกูลเยตส์กลับมาเคร่งขรึมอีกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น

เบ็นตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด “ไซต์ก่อสร้างก็หยุดทำงานไปแล้ว ทำไมเราถึงยังจะต้องการของจากพวกนายอีกล่ะ?”

ซัพพลายเออร์หัวเราะอย่างเย็นชา

“ก็แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเราเหรอ? ในท้ายที่สุดทุกอย่างมันก็จะต้องเป็นไปตามสัญญาที่ลงนามเอาไว้ พวกเราจะไปถือป้ายประท้วงต่อหน้ารัฐบาลบัควู้ดหากพวกคุณไม่จ่ายให้เราตรงเวลาในครั้งถัดไป!”

"และแน่นอน! พวกเราไม่ได้มีหน้ามีตาทางสังคม ไม่มีอะไรที่จะต้องอายอยู่แล้ว!”

“พวกคุณไม่ได้มีผู้บัญชาการลำดับสามของเซาท์ไลท์อยู่ในตระกูลด้วยหรอกเหรอ? มารอดูกันซิว่าถ้าพวกคุณไม่ทำตามสัญญา ใครกันแน่ที่จะต้องอับอายเมื่อถึงเวลานั้น!”

ซัพพลายเออร์ทั้งหมดจากไปในขณะที่หัวเราะอย่างเยือกเย็นหลังจากที่ทิ้งท้ายความจริงอันน่าขนลุกไว้ให้กับเหล่าตระกูลเยตส์

ตระกูลเยตส์ทุกคนในตอนนี้นั้นช่างดูน่าสังเวชเป็นอย่างยิ่ง

ตระกูลเยตส์เป็นตระกูลของข้าราชการ ไม่ใช่ตระกูลของแวดวงนักธุรกิจ ตระกูลของพวกเขาจะสามารถหาเงินหรือมีเงินเก็บได้เท่าไหร่กันเชียว?

“ในตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรดี? พวกคุณทุกคนโง่เง่ากันเหรอ? เราจะปล่อยให้พวกมันทำตามที่พวกมันต้องการจริง ๆ น่ะหรือ?”

“พวกมันกำลังผลาญเงินเก็บทั้งหมดที่เรามีอยู่นะ!”

คุณย่าเยตส์สูญเสียความสงบสุขที่เธอเคยมีในตอนแรกไปจนหมดสิ้น แม้กระทั่งการหายใจก็ยังทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดเลยในตอนนี้

“คุณแม่คะ ส่วนของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์อยู่ในมือพวกเราแล้ว ในทางกฎหมายและเหตุผลทุกคนจะยืนหยัดเคียงข้างคนที่มาหาเราเพื่อทวงหนี้แน่นอน เราไม่สามารถหนีจากสิ่งนี้ได้!” ธัญญ่าพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“ก็แล้วทำไมพวกเธอถึงไม่ตรวจสอบหนี้ที่บริษัทมีมาก่อนล่ะ? ทำไมถึงบีบบังคับแมนดี้ให้มอบหุ้นทั้งหมดของบริษัทให้เราตั้งแต่แรกเริ่ม?

“ยัยเด็กเวรนั่นคงนอนยิ้มเสวยสุขไปแล้ว!” คุณย่าเยตส์ตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด

สมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลต่างก็นิ่งเงียบ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

ทุกคนเห็นพ้องต้องกันอย่างเป็นเอกฉันท์ในการเข้าครอบครองซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์เมื่อตอนแรกเริ่ม แต่ในตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าที่จะยืดอกและยอมรับโทษที่ตามมาเลยแม้สักคน

อีกทั้งหลาย ๆ คนก็กำลังคิดหาวิธีทางที่จะตัดสายสัมพันธ์ทั้งหมดที่มีกับตระกูลเยตส์

หนี้ที่มีก็มหาศาล มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากพวกเขาต้องมาขายบ้านและทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเข้าที่มีเพื่อช่วยกันชดใช้หนี้ครั้งนี้?