ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 1188

ท่าทีของแมนดี้ทำให้นอร์ตันหงุดหงิด

เขาได้รับคำยกย่องและทุกคนเชื่อฟังเขามาเสมอ ตระกูลเยตส์จากอมเริกาเป็นเหมือนราชาของรัฐเท็กซัส

เมื่อไหร่ที่พวกเขาทำธุรกิจในต่างประเทศ จะทำอะไรกับตระกูลเยตส์อย่าประมาทและอวดดีเพราะพวกเขามีพวกอยู่ในอเมริกาคอยสนับสนุน

นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าปฏิเสธเขา นั่นทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขายกยิ้มเยาะ “แมนดี้ มีบางสิ่งที่คุณไม่สามารถกำหนดและควบคุมได้ด้วยคำพูดตัดสินใจของคุณเพียงอย่างเดียว!

“ตอนนี้เธอมีเลือดตระกูลเยตส์อยู่ครึ่งหนึ่ง เธอก็เป็นแค่คนรับใช้ในสายตาของเรา!”

“คนรับใช้มีสิทธิ์ขัดคำสั่งของเจ้านายงั้นเหรอ?!”

แมนดี้มีสีหน้าไม่เข้าใจ เธอถามว่านอร์ตันออกไปว่า “มิสเตอร์นอร์ตัน ในสังคมสมัยใหม่และโลกศิวิไลซ์แบบนี้ ทัศนคติของคุณยังติดอยู่ในยุคศักดินาอีกงั้นเหรอ?”

“เจ้านาย? คนรับใช้? นี่มุกตลกหรือเปล่าคะ?”

“หุ้นของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เป็นของขวัญจากคนที่มีอำนาจ แม้ว่าฉันอยากจะโอนหุ้นให้ ฉันคงทำได้แค่โอนคืนให้กับคนที่มีอำนาจคนนั้นเท่านั้น ไม่ใช่ตระกูลเยตส์แน่นอน!”

นอร์ตันหรี่ตาลงเหมือนหมาป่า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยการแววตาอันเยือกเย็น

“เอาล่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเคยเจอกับคนที่กล้าท้าทายตระกูลเยตส์จากอเมริกา!”

“เห็นเธอปฏิเสธคำสั่งของฉัน ทั้ง ๆ ที่ฉันยังสุภาพกับเธอ อย่าโทษพวกเราทีหลังก็แล้วกันถ้าเราจะไม่ให้เกียรติเธอ!”

“จับเธอมา ฉันไม่เชื่อว่าจะมีคนกล้าต่อกรกับเรา!”

ตามคำสั่งของนอร์ตัน พวกลูกน้องผมสีบลอนด์และตาสีฟ้าทั้งสี่เข้าไปคว้าตัวแมนดี้อย่างแรง

ในตอนนี้รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จึงตกอยู่ในความโกลาหล

แมนดี้เพิ่งเข้ารับตำแหน่งในรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เมื่อไม่นานมานี้ และยังไม่มีโอกาสได้จัดตั้งทีมทำงานของเธอเลยด้วยซ้ำ

พวกพนักงานคนเก่า ๆ ที่เคยทำงานให้กับรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์จึงยังไม่ได้สนิดใกล้ชิดกับแมนดี้เลย พวกเขาไม่มีใครคิดจะเอาชีวิตไปแลกเพื่อแมนดี้

เขามองแมนดี้ก่อนจะโยนหนังสือสัญญาลงตรงหน้าเธอ “เซ็นมันซะ ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันก็รับประกันไม่ได้หรอกว่าจะไม่ทำอะไรเธอ”

แมนดี้ตอบอย่างดื้อรั้นว่า “ไม่มีทาง! ฉันจะไม่โอนรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ให้กับตระกูลเยตส์เด็ดขาด!”

“พวกเขาเป็นคนน่ารังเกียจ! ไร้ยางอาย!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของพวกตระกูลเยตส์ก็มืดหม่นลง

แม้ว่าการกระทำของพวกเขาจะน่ารังเกียจจริง ๆ แต่พวกเขาก็ไม่ต้องการให้ใครมาพูดแบบนั้นกับพวกเขา

แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะพูดออกมาต่อหน้านอร์ตัน พวกเขาจึงทำได้แค่จ้องไปที่แมนดี้อย่างเย็นชา

“แมนดี้ เธอกำลังดูถูกตระกูลเยตส์จากอเมริกาอยู่หรือเปล่า?”

นอร์ตันสูดหายใจเข้าลึก ๆ พลางจ้องมองด้วยดวงตาสีเลือดผสมอย่างเย็นชา