ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 209

“นี่ฮาร์วีย์ เขาเป็นสามีของฉัน” แมนดี้พูดอย่างใจเย็น

หลังจากที่เธอพูดแบบนั้นทุกคนก็ส่งเสียงหัวเราะรวมทั้งฮาร์วีย์ด้วย มันเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าฮาร์วีย์นั้นค่อนข้างเป็นคนน่าอับอายในอยู่ในฐานะลูกเขยที่เหมือนขยะไร้ค่า ความน่าอายของเขาเป็นที่รู้จักของทุกคนในนิอัมมี่

โควีย์หัวเราะเยาะ “นายดูค่อนข้างน่าเกลียดเหมือนสุนัขรับใช้ แล้วนายยังดูเหมือนคนแมงดาที่เกาะผู้หญิงกินอีกด้วย ทำไมนายถึงทำอะไรให้เรื่องราวมันยุ่งยากและอยากเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ล่ะ? นายจะทำให้พวกเราอับอายขายหน้าด้วยวิธีนี้ได้อย่างไร? ไอ้สวะ นายก็เป็นได้ขันทีแค่นั้น” โควีย์พูดด้วยความหมายที่แฝงอยู่

“บราเทอร์แชด ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียจมาก ผมอยากจัดการเขาไปซะ!”

“ให้ฉันจัดการ ฉันกลัวว่านายจะแข็งแกร่งเกินไปและฆ่าเขาด้วยหมัดเดียว ฉันอ่อนโยนกว่ามาก ให้ฉันทำเอง!”

“จะให้ความอ่อนโยนไปเพื่ออะไร! มันไม่ใช่ผู้หญิง ทำไมคุณต้องอ่อนโยนกับมัน? ปล่อยให้ผมจัดการกับตุ๊ดนี่จะดีกว่า”

เมื่อเห็นว่าลูกน้องของเขาเกิดความโกลาหล โควีย์โบกมือให้พวกเขาหยุด “พอแล้ว พวกนายจะทำอะไร? นายไม่เห็นเหรอว่าเขาเป็นแค่ผู้ชายตัวเล็ก ๆ ค่อนข้างขี้อาย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกนายทำให้เขากลัว? มันจะน่าขยะแขยงและน่าเกลียดใช่ไหม?”

โควีย์หัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ก็ดี คุณรู้ไหมว่าสำหรับพวกอันธพาลอย่างเราก็แค่โหยหาความร่ำรวย ตราบใดที่มีเงินเราสามารถทำทุกอย่างเพื่อใครก็ได้ พวกคุณซิมเมอร์มีทั้งอำนาจและอิทธิพลมากมาย แน่นอนว่าคุณต้องแบ่งเงินเพื่อให้ทุกคนได้ใช้จ่ายเท่าเทียมกัน ก็แค่คิดว่าคุณกระจายความมั่งคั่ง คุณเข้าใจที่ผมหมายถึงไหม?”

“คุณต้องการเท่าไหร่?” สีหน้าของแมนดี้แย่ลง เขาเรียกร้องเงินจากเธอด้วยการกระทำอุกอาจเช่นนี้ นั่นเป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดอย่างยิ่ง

“อย่างนี้ล่ะ? ผมจะไม่ทำให้เกิดเรื่องยากสำหรับคุณ ผมจะขอแค่ครึ่งหนึ่ง คุณให้เงินเรายี่สิบห้าล้านดอลลาร์ ตราบใดที่เราได้รับเงินเราจะไม่สร้างปัญหาให้กับซิมเมอร์อีก ผมสามารถรับประกันได้ว่าเราจะช่วยคุณแก้ไขปัญหาต่าง ๆ หากมีใครกล้าที่จะก่อความวุ่นวายกับคุณ เป็นไง?” โควีย์พูดออกมาดูเหมือนว่าเขาจะได้รับสิ่งที่ต้องการอย่างแน่นอน