ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4072

ซึ่งตอนนั้นไคริเริ่มสนใจฮาร์วีย์มากขึ้น

เธอโน้มตัวเข้าไปใกล้ ๆ หูของเขาก่อนจะกระซิบว่า "มื้อเย็นคืนนี้ดีไหมคะคุณยอร์ก?”

“ขอบคุณสำหรับคำชวนนะ แต่เขาไม่ว่างหรอก!”

แมนดี้อดที่จะเผยให้เห็นสายตาเย็นชาไม่ได้ในขณะตอบคำชวนเชิญนั้นแทนฮาร์วีย์

เธอกระทืบเท้าอยู่ในรองเท้าส้นสูงก่อนจะดึงฮาร์วีย์ออกมาพร้อมกับยิ้มอย่างมาดมั่น

“คืนนี้เขาจะไปทานมื้อเย็นกับฉันค่ะ"

ไคริตกตะลึงเมื่อเห็นแมนดี้ยืนอยู่ตรงนี้

“นี่คืออดีตสามีที่ไร้ประโยชน์ของคุณเหรอแมนดี้?!” เธอร้องถามด้วยความตกใจ

'ฮะ? พวกเขารู้จักกันเหรอ?' ฮาร์วีย์คิดด้วยความรู้สึกประหลาดใจ

'เอาล่ะ ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่ผู้คนจากวงสังคมชั้นสูงในโกลด์เด้น แซนด์ที่จะต้องรู้จักกัน...'

แมนดี้ไม่สนใจที่จะอธิบายอะไรเลย เธอลากฮาร์วีย์ออกมาจากทางเดินนั้น แล้วพาเขาเข้าไปในรถเฟอร์รารี่สีแดง

หลังจากนั้นเธอก็เร่งเครื่องยนต์อย่างเกรี้ยวกราด

ไคริถูกทิ้งไว้ที่สนามบิน แล้วมองดูคนทั้งสองเดินจากไปด้วยสีหน้าร่าเริง

ฮาร์วีย์นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับ คาดเข็มขัดนิรภัยพร้อมกับทำสีหน้าแปลก ๆ

เป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้เจอกับอดีตภรรยา หรือจะเรียกให้ถูกว่าภรรยานั่นแหละ

'เธอหึงเหรอ?'

รถคันนั้นบึ่งออกจากสนามบินทันที ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ชื่นชมกับทัศนียภาพรอบตัวเขา แมนดี้ก็พูดขึ้นมา

“ไคริเป็นผู้หญิงสวยและอ่อนโยนใช่ไหมคะ?”

จะว่าไปแล้วเธอก็พูดถูกนะ

นอกจากจะมีความเชี่ยวชาญในเรื่องพิษแมลงแล้ว ไคริยังเป็นผู้หญิงสวยและใจดีอีกด้วย

หลังจากได้รู้จักเธอแค่สองสามชั่วโมง ฮาร์วีย์ก็ต้องยอมรับว่ารังสีออร่าของเธอช่างอ่อนโยนราวกับสายลมเอื่อย ๆ ใคร ๆ ก็ต้องหลงรักเพียงแค่ได้อยู่ใกล้ ๆ เธอ...

แต่ถึงกระนั้นเขาก็ได้กลิ่นความหึงหวงจากแมนดี้...

“ผมต้องยอมรับล่ะว่าเธอสวยมาก...

เธอเกือบจะอาละวาดออกไปแล้วเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามบินเมื่อครู่นี้ แต่เธอสามารถบอกได้ว่าฮาร์วีย์สนิทกับน้องสาวของเธอขนาดไหน

“ด้วยความที่ต้องเร่งรีบมาที่นี่คุณเลยไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้ซีนเธียใช่ไหม?

“มันมีความสำคัญกับเด็กเฮี้ยวคนนั้นมากเลยนะ

“เพื่อนร่วมชั้นเรียนของเธอจะล้อเอาได้ถ้าคุณไม่เอาของขวัญวันเกิดไปให้เธอ!

“คุณมาที่นี่เพื่อทำให้เธอภาคภูมิใจ ไม่ใช่ทำให้เธอต้องอับอาย"

แมนดี้ทำการอบรมฮาร์วีย์ เพราะกลัวว่าเขาจะไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“งั้นเราไปหาของขวัญให้เธอเดี๋ยวนี้เลยดีไหม?!

“เราไปกินข้าวกันก่อนแล้วกัน!”

สีหน้าของแมนดี้แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา

ฮาร์วีย์รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมา เป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้สัมผัสกับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของแมนดี้เช่นนี้