ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4139

ดูเหมือนทั่วทั้งสถานที่แห่งนั้นจะมีความเย็นยะเยือกขึ้นมาเล็กน้อย ราวกับอุณหภูมิลดลงอย่างฉับพลัน

ทุกคนต่างปิดปากเงียบโดยไม่กล้าพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว

“แกมาจากไหนเหรอไอ้สารเลว?

“แกไม่กลัวผลที่ตามมาจากการทำอะไรบุ่มบ่ามอย่างนี้เลยเหรอ?!

“ถึงแม้ว่าฉันจะตัดสินใจปล่อยแกไป...

“แต่หอการค้านิวเกตจะไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่!”

“พวกเขาเหรอ?”

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ

“น่าสนใจนี่ แกหมายความว่ายังไง?”

“แกมันก็แค่ไอ้บ้านนอกคนหนึ่งเท่านั้น!

“สถานที่ทั้งหมดนี้เป็นของพวกเขา! แกไม่รู้เรื่องนั้นแล้วยังมีหน้ามาก่อปัญหาขึ้นที่นี่เหรอ?!

“เจ้าของสถานที่แห่งนี้คือคุณลี ซึ่งเป็นคนโปรดของซีอีโอรุยซ์!

“ถ้าแกไปดูหมิ่นเธอเข้าล่ะก็ แสดงว่าแกไม่ให้ความเคารพซีอีโอรุยซ์!

“พวกแกทุกคนจะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง!”

ไอดริสกัดฟันกรอดในขณะส่งเสียงเตือนฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ

หลังจากได้ยินชื่อของหอการค้านิวเกต ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็มองหน้ากัน

เอเวอร์กรีน แคปปิตอล กรุ๊ปนั้นมีความน่าประทับใจอยู่เหมือนกัน แต่เป็นอย่างนั้นได้ก็เพราะเงินของพวกเขานั่นแหละ

แต่หอการค้านิวเกตนั้นต่างออกไป

พูดตรง ๆ ก็คือพวกเขาเป็นแก๊งอันธพาลจากโลกใต้ดิน ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่สีเทาหลังจากถูกฟอกตัว

ถ้าไปต่อสู้กับเอเวอร์กรีน แคปปิตอล กรุ๊ปก็ยังมีทางรอด...

แต่ถ้าไปดูหมิ่นหอการค้านิวเกตเข้าล่ะก็จะกลายเป็นคนละเรื่องกันเลย

ในขณะนั้นทุกคนรู้สึกอยากตบหน้าฮาร์วีย์เหลือเกิน

'แกไม่รู้ได้ยังไงว่าสถานที่แห่งนี้เป็นของหอการค้านิวเกต'

'แกอยากให้ทุกคนที่นี่ตายเหรอ?'

“แกบ้าไปแล้วฮาร์วีย์!

“แกคิดจะแก้ไขเรื่องนี้ได้ยังไงล่ะ?!” โจวี่ร้องคำรามอย่างเย็นชา

“โธมัสก็จะไม่เป็นอะไรถ้ายืนหยัดต่อสู้กับความอยุติธรรมนี้ด้วย

“แต่ถึงกระนั้นพวกแกทุกคนที่เป็นพวกเดียวกับปีศาจจะต้องพบกับปัญหา...

“ปัญหาใหญ่ซะด้วยนะ"

“พวกเราเหรอ? โอ๊ย! ช่างน่ากลัวจังเลย!”

เวียนนาทำเสียงเย้ยหยันพร้อมกับทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“ถ้าแกไม่ปล่อยเขาล่ะก็ เราจะไม่ให้การดูแลในเรื่องนี้อีกต่อไป!” โจวี่พูดด้วยความฉุนเฉียว

“แล้วคุณจะต้องเสียใจ!”

จากนั้นเธอก็จ้องมองแมนดี้อย่างเดือดดาล

“เธอต้องบอกกับสามีที่เกาะแข้งเกาะขาเธอให้เลิกยุ่งในเรื่องนี้นะแมนดี้! เธออยากให้เขาลากพวกเราทั้งหมดลงไปด้วยเหรอ?”

“ทำไมเขาถึงไปปีนเกลียวกับนายน้อยซาบันในสถานที่แบบนี้?

“เขาเป็นบ้าไปแล้ว!

“ถึงแม้ว่าเขาจะไม่กลัวเกรงอะไรเลย แต่พวกเราที่เหลือยังอยากจะมีชีวิตรอดอยู่นะ!”