ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 51

ลิเลียนรู้โดยทันทีว่าคนที่ลงจากรถมานั้นคือใคร แม้ว่าคน ๆ นั้นจะกลายเป็นขี้เถ้าเพราะเขาคนนั้นคือฮาร์วี่ย์ ไอ้ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์! ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยเห็นรถปอร์เช่ แต่ก็เป็นแค่รุ่นเริ่มต้นซึ่งมีราคาประมาณแสนดอลลาร์

แต่นี่ฮาร์วี่ย์ขับรถพานาเมร่ารุ่นพิเศษ ราคาอยู่ที่ประมาณสี่แสนดอลลาร์ เทียบกับรถของแมนดี้ที่มีราคาเพียงแค่เศษเสี้ยวของรุ่นนั้น แม้ว่าตระกูลซิมเมอร์จะทำธุรกิจขนาดใหญ่ แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นตระกูลระดับสอง เป็นเรื่องยากที่คนทั่วไปที่จะจ่ายเงินจำนวนมากในคราวเดียวเพื่อซื้อรถแบบนี้

รถคันนี้มันเป็นรถในฝันของลิเลียน เธอไม่สามารถออกอาการใด ๆ ได้เลยแม้ว่าลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของเธอเป็นคนที่ก้าวลงมาจากรถ

ฮาร์วี่ย์ไม่สนใจท่าทีเหล่านั้น เขาเดินเข้าไปทักทายแมนดี้พร้อมของที่ถืออยู่ในมือ "ผมกลับมาแล้ว"

แมนดี้มองไปที่ฮาร์วี่ย์แล้วมองไปที่รถปอร์เช่ที่จอดอยู่ข้างนอกด้วยสีหน้าสงสัย

ฮาร์วี่ย์ยิ้มและพูดขึ้นมาหลังจากเห็นแมนดี้กำลังมองมาที่เขา “ผมบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมช่วยเพื่อนไปเลือกซื้อรถเมื่อเช้านี้? ผมเลือกคันที่ผมชอบ แต่รถคันนี้ยังไม่ได้รับใบอนุญาต ผมเลยเอามาขับชั่วคราวแค่สองสามวันนี้”

แมนดี้ก็นึกเรื่องนี้ได้ มันก็อธิบายได้แล้วว่าทำไมฮาร์วี่ย์ถึงมีรถคันนี้ แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อนร่วมชั้นของฮาร์วี่ย์ช่างเป็นคนใจกว้างจริง ๆ เขาไม่เพียงให้เขายืมเงินเจ็ดแสนดอลลาร์ แต่เขายังให้ฮาร์วี่ย์ยืมรถที่มีมูลค่ามากกว่าสี่แสนดอลลาร์อีก เขาเป็นคนรวยอย่างแท้จริง

ในตอนนั้นเองลิเลียนก็กลับมาที่ความรู้สึกเดิมของเธอ ในตอนแรกเธอแอบมีความคาดหวังเล็ก ๆ แต่ตอนนี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยมัน “ฉันคิดว่าคนไร้ประโยชน์อย่างนายจะเปลี่ยนชีวิตได้ แต่กลับกลายเป็นว่ารถคันนี้เป็นของคนอื่น ทำไม? นายอยากเปลี่ยนมาเป็นคนขับรถแล้วงั้นเหรอ?”

“ฮาร์วี่ย์ฉันบอกอะไรนายให้นะ นายอาจจะแค่เสียหน้า แต่ตระกูลซิมเมอร์จะเสียชื่อเสียงไม่ได้ ไม่นายจะอยากเป็นคนขับรถหรืออยากล้างห้องน้ำก็ไม่ใช่เรื่องของฉันตราบใดที่นายหย่ากับแมนดี้ ยิ่งฉันมองหน้านายมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งรู้สึกขยะแขยงนายเท่านั้น ฉันกลัวว่าจะกินอะไรลงถ้ต้องงเห็นหน้านายอีก”

ฮาร์วี่ย์ไม่สนใจลิเลียน ในที่สุดความสัมพันธ์ของเขากับแมนดี้ก็เปลี่ยนไปหลังจากสามปี ที่แต่งงานกันมา ตอนนี้เขาคงไม่ต้องคิดถึงเรื่องหย่าอีกต่อไป

แมนดี้ที่ยืนอยู่ข้างหลังลังเลอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเธอก็กระซิบ “คุณแม่ไม่ต้องกังวลเรื่องของหนูหรอกนะคะ ตอนนี้เขาเริ่มทำงานแล้ว เขากลับเนื้อกลับตัวแล้วค่ะ... และในตอนนั้นการแต่งงานก็ถูกจัดโดยคุณยาย ถ้าเราหย่ากันเราไม่สามารถให้คำอธิบายตระกูลซิมเมอร์ได้นะคะ…”

ลิเลียนพูดไม่ออก ชายเฒ่าคนนั้นยุยงให้เกิดการหย่าร้างด้วยซ้ำในตอนที่ ดอน แซนเดอร์ เป็นหนึ่งในตัวเลือก ท้ายที่สุดแล้วใคร ๆ ก็อยากมีหลานเขยที่มีความสามารถทั้งนั้นไม่ใช่หรือ?

อย่างไรก็ตามหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นตระกูลซิมเมอร์ก็กลายเป็นเรื่องตลกในนิอัมมี่ นั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์จะตกลงให้มีการหย่ากันในเร็ว ๆ นี้

ลิเลียนตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอไม่สามารถคิดหาทางออกได้เลยในตอนนี้ เธอไม่สามารถทำอะไรได้อยู่แล้วถ้าผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่เห็นด้วย แต่ถึงอย่างนั้นทำไมลูกสาวสุดที่รักของเธอถึงไม่เข้าข้างเธอ?

“ว้าว ปอร์เช่ พานาเมร่า! พี่คะ คุณชายบ้านไหนมาจีบพี่สาวอีกละเนี่ย? แถมเขายังจอดรถทิ้งไว้หน้าบ้านเราด้วยเหรอคะ?”

ซินเธียร์เดินเข้ามาทางประตูและวางกระเป๋านักเรียนลงบนโซฟา จากนั้นเธอก็เหลือบไปที่ฮาร์วี่ย์แล้วพูดว่า “ไงไอ้คนขี้แพ้ ฉันอยากดื่มชานม ไปซื้อให้ฉันหน่อยสิ แล้วพี่สาวฉันก็อยากดื่มเหมือนกัน อย่าลืมซื้อแยกน้ำแข็งล่ะ”

ซีนเธียร์หมดอารมณ์ที่จะรับฟังเรื่องอื่น ๆ ตั้งแต่ที่เธอได้ยินว่ารถคันนี้ไม่ได้เป็นของฮาร์วี่ย์ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดว่า “พี่คะ พี่รู้หรือเปล่าว่าวันนี้ระบบอินเทอร์เน็ตแทบแตก มีคนถ่ายวิดีโอได้แล้วบอกว่ามีคนถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของยอร์กขับไล่ คน ๆ นั้นดูเหมือนจะเป็นแซ็ค”

ปกติแล้วแมนดี้ไม่สนใจเรื่องซุบซิบนินทา แต่เมื่อเธอได้ยินว่าเป็นแซ็คเธอก็คว้าโทรศัพท์ของซีนเธียร์มสดูทันทีโดยไม่รู้ตัว

บนหน้าจอมือถือเห็นได้ชัดเลยว่ามีคนถูกขับไล่ รูปร่างแบบนั้นช่างเหมือนแซ็คเหลือเกิน แต่น่าเสียดายที่คนที่ถ่ายวิดีโออยู่ห่างเกินไปและจนไม่สามารถเห็นใบหน้าของเขาได้

วิดีโอนี้ถูกตัดต่อมาพร้อมกับจังหวะร็อค กำลังได้รับความสนใจบนโลกอินเทอร์เน็ตและมีผู้กดไลค์เกือบล้านครั้ง

แมนดี้เหลือบมองมันสองสามครั้งแล้วยิ้ม เธอรู้ว่าน้องสาวของเธออยากจะทำให้เธอมีความสุข

ลิเลียนก็เข้ามาดูด้วยเช่นกัน จากนั้นเธอก็เยาะเย้ยออกมา “แบบนั้นเด็ก ๆ ไม่นานฮาร์วี่ย์ก็จะมีวันแบบนั้น รอจนกว่าฉันจะเปลี่ยนลูกเขยที่มีความสามารถกว่านี้”

เธอมองไปที่แมนดี้ด้วยความขุ่นเคืองหลังจากที่เธอพูดจบและดูเหมือนว่าเธอจะต้องหาเวลาคุยกับแมนดี้อีกครั้ง