ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 985

เมื่อเห็นแมนดี้กำลังถูกทำร้ายด้วยวาจาจนหน้าซีดเผือดและร่างกายของเธอก็สั่นเทิ้ม...

ลิเลียนทนไม่ไหวอีกต่อไปไหน ๆ คนก็มองว่าเธอเป็นคนที่ไร้ซึ่งยางอาย ดังนั้นเธอจึงกระทืบเท้าชี้ไปรอบ ๆ และด่ากราด “พวกคุณคิดว่าพวกคุณกำลังตะโกนใส่ใคร?”

“ถึงครอบครัวของเราจะเชิญผู้อาวุโสอาร์มสตรอง แต่ว่ามันก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของพวกคุณ!"

“พวกคุณลืมตัวตนของลูกสาวฉันไปแล้วเหรอ? เธอเป็นผู้หญิงที่กล้าปฏิเสธเจ้าชายยอร์กนะ!”

“ใครในพวกคุณที่นี่บ้างที่จะสามารถมีสิทธิ์ปฏิเสธเจ้าชายยอร์กได้?”

“ลูกสาวของฉันออกมาเชิญชวนผู้อาวุโสอาร์มสตรองไปที่โครงการก่อสร้างของเธอนั้น มันคือวิธีการให้เกียรติกับท่าน! ไม่เข้าใจเหรอไง?”

ลิเลียนกอดอก จากนั้นเธอก็มองไปที่ผู้อาวุโสออสการ์และพูดขึ้นมาว่า “ผู้อาวุโสอาร์มสตรอง ท่านน่าจะเคยได้ยินเกี่ยวกับเจ้าชายยอร์กมาบ้างใช่ไหมคะ? ลูกสาวของดิฉันถือได้ว่าเป็นว่าที่ภรรยาของเขาในอนาคต ต่อให้ท่านไม่ให้เกียรติลูกสาวของดิฉัน แต่อย่างน้อยท่านก็จะช่วยแสดงความเคารพต่อเจ้าชายยอร์กบ้างใช่ไหมคะ?”

มีเสียงหัวเราะเยาะดังมาจากทั่วทุกมุมหลังจากที่ลิเลียนพูดคำเหล่านั้นออกมา

ออสการ์เองก็มีท่าทีแปลก ๆ

ตอนนี้นั้นแมนดี้ตัวซีดมาก เธอทำได้เพียงเอามือปิดใบหน้าของเธอด้วยความอับอาย

น่าอายเหลือเกิน!

ช่างน่าอัปยศอดสูเสียนี่กระไร!

เธอไม่คิดว่าแม่ของเธอจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาต่อหน้าของฝูงชนมากมายขนาดนี้!

อย่างไรก็ตาม ลิเลียนนั้นเธอไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยแม้สักนิด เธอกอดอกดูอิ่มเอมใจ

เธอไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์ที่ไร้ประโยชน์นั้นจะยังสามารถคงทนรับความอับอายหลังจากเหตุการณ์นี้ได้

ทุกอย่างมันจะต้องเรียบร้อย ตราบใดที่เธอสามารถบังคับให้ลูกเขยไร้ประโยชน์ของเธอคืนความโสดและหย่าร้างกับแมนดี้ได้!

ลูกสาวของเธอควรจะได้แต่งงานกับชายที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จ เธอจะมาสละชีวิตอันแสนสุขสบายของเธอเพราะขยะนั่นได้อย่างไร?

ออสการ์ยกมือขึ้นและโบกมือเป็นการบอกให้ทุกคนเงียบ

อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าของผู้อาวุโสอาร์มสตรอง พวกเขาทำได้เพียงทนต่อการดูถูกเหยียดหยามนั้น พวกเขาไม่กล้าโต้เถียงกับชสยผู้มีอิทธิพลมาก ๆ อย่างเช่นเขา

“คุณผู้หญิง คุณช่างมีจิตใจอันดีงามเหลือเกิน คุณจะมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอนในอนาคต แต่อย่างไรก็ตาม ผมออสการ์ อาร์มสตรองผู้นี้ไม่เคยเคยโฆษณาหรือโปรโมทอะไรมาก่อน ครั้งนี้ผมคงทำได้แค่เพียงขอโทษที่เสียมารยาท”

ใบหน้าของแมนดี้ยังคงซีด แต่เธอก็โค้งคำนับและพูดว่า “ดิฉันต่างหากที่ต้องกล่าวขออภัยที่มาขวางทางและเสียมารยาทกับท่าน”

เธอก้าวออกไปข้าง ๆ ขณะที่เธอพูด

ออสการ์ยิ้มและกำลังจะจากไป

ในขณะนั้นเอง มีคนก้าวไปข้างหน้าและขวางทางของออสการ์อีกครั้ง

ทุกคนถึงกับพูดไม่ออก

ฮาร์วีย์ ยอร์ก?

ทำไมลูกเขยของครอบครัวนั้นจึงออกมาในช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้กัน?