ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 991

ฮาร์วีย์เหลือบมองดูนาฬิกาโรลเล็กซ์เก่าแก่ที่สวมอยู่บนข้อมือของเขาและขมวดคิ้ว

“คงไม่ได้หรอก ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลานัดของผู้อาวุโสอาร์มสตรองแล้ว ผมต้องพาเขาไปส่งที่จุดหมายของเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้”

ตามจริงแล้ว ฮาร์วีย์แค่กำลังหาข้ออ้าง

ตอนนี้เขารู้สึกละอายใจที่พาผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองมาสอดส่องดูที่ไซต์งานก่อสร้างของโครงการซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ต

ถ้าจะต้องพาผู้อาวุโสอาร์มสตรองไปที่คฤหาสน์หลักของตระกูลเยตส์อีกเหรอ?

พูดตรง ๆ สำหรับฮาร์วีย์แล้ว ตระกูลเยตส์ไม่ได้มีความหมายกับเขาอยู่แล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะแมนดี้ ตระกูลเยตส์ก็คงไม่มีสิทธิ์ที่จะมองแม้กระทั่งนัยตาของเขาด้วยซ้ำ

เมื่อเวลาผ่านไป ฮาร์วีย์ส่งผู้อาวุโสอาร์มสตรองกลับไปอย่างเงียบ ๆ แต่น่าเสียดายที่ชายชราคนนี้ไม่ใช่คนที่จะอยู่นิ่ง ๆ ได้

ถึงแม้ว่าฮาร์วีย์ได้เตรียมการให้ผู้อาวุอาร์มสตรองตรวจร่างกายที่ค่ายศัสตราวุธ แต่ตอนหลังเขาก็ยังมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลของประชาชนบัควู้ดด้วยตัวเอง เขาไม่ได้เรียกขอแพทย์เฉพาะทาง แต่เขากลับขอหมอธรรมดา ๆ ทั่วไปและเสียเงินเพียงแค่หนึ่งดอลลาร์เท่านั้น

ทันทีที่ข่าวนี้แพร่ออกไป ทุกคนในบัควู้ดต่างตื่นตกใจ

ไม่นานหลังจากนั้น ผู้คนที่มีโรคที่รักษาไม่หายและโรคที่ซับซ้อนต่างแห่กันไปที่โรงพยาบาลเพื่อรักษา

…

ในขณะเดียวกัน มื้อเที่ยงที่ตระกูลเยตส์ได้จัดเตรียมไว้อย่างยิ่งใหญ่ก็เย็นชืดลงและเมื่ออุ่นอาหารอีกครั้ง ไม่นานหลังจากนั้นมันก็กลับมาเย็นอีกครั้ง

แต่พวกเขาก็ไม่เห็นว่าฮาร์วีย์จะพาออสการ์ อาร์มสตรองมาที่หน้าประตูของพวกเขาสักที

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดแมนดี้ก็โทรหาพวกเขา

“คุณย่าคะ...หนูคุยกับฮาร์วีย์แล้วนะคะ แต่เขาบอกว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองกำลังรีบเขาเลยต้องรีบพาผู้อาวุโสอาร์มสตรองไปส่งให้เร็วที่สุดค่ะ”

“อะไรนะ?!”

คุณย่าเยตส์ปิดประตูด้วยความโกรธ

“เราเตรียมงานเลี้ยงและเชิญผู้นำครอบครัวจากตระกูลอื่นมาด้วย! และตอนนี้เธอกำลังบอกว่าไอ้คนโสมมนั่นพาเขามาไม่ได้เหรอ?”

“แล้วเขาพาผู้อาวุโสอาร์มสตรองไปที่ไซต์งานก่อสร้างตั้งแต่แรกได้ยังไง?”

แมนดี้ตอบกลับอย่างช่วยไม่ได้ “คุณย่าควรรู้นะคะว่าการเรียกรถโดยสารมีเวลาจำกัด ถ้าฮาร์วีย์ไม่สามารถพาผู้โดยสารไปส่งที่จุดหมายปลายทางได้ภายในสี่ชั่วโมง ฮาร์วีย์จะโดนหักเงินนะคะ”

“ฮาร์วีย์บอกว่าถ้าเขาไม่รีบพาผู้อาวุโสอาร์มสตรองกลับ เขาก็ต้องจ่ายเงินค่าโดยสารรถด้วยตัวเองทั้งหมดค่ะ”

“ไม่เป็นไร ในเมื่อผู้อาวุโสอาร์มสตรองไม่มา เราก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะร่วมทานอาหารมื้อนี้ด้วยเช่นกัน”

“คุณย่าเยตส์ กรุณาอย่าเชิญเรามาอีกนะ ถ้าคุณยังไม่มั่นใจว่าจะมีใครมาบ้าง”

“พวกเราล้วนมีเรื่องที่ต้องทำ”

จากนั้นคาร์สัน คลาวด์และคัลลัม ร็อบบินส์ก็กลับออกไปพร้อมกัน

คุณย่าเยตส์กำลังตัวสั่นเพราะความโกรธจนแทบจะหายใจไม่หาย

หลังจากเวลาผ่านไปนาน เธอก็พูดขึ้นอย่างเยือกเย็น “พวกเขาอยู่ไหน?! พาตัวพวกเขามา!”

คีธ เยตส์ปรากฏตัวขึ้นหลังจากนั้น ผู้บัญชาการลำดับสามแห่งเซาท์ไลท์แสดงทีท่าน่ากลัวออกมา

คุณย่าเยตส์สั่งการ “เรื่องการยึดครองบริษัททั้งบริษัทของแมนดี้เป็นยังไงบ้าง?”

คีธ เยตส์ตอบกลับอย่างเงียบ ๆ “ทุกอย่างใกล้จะเรียบร้อยแล้วครับ แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาครับ”

“ไม่จำเป็นต้องรออีกแล้ว! ทั้งครอบครัวของเธอกำลังจะเหยียบย่ำเรา ถ้าเรายังมัวอืดอาดอยู่!”

“ภายในสามวัน ฉันต้องการซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มาเป็นของตระกูลเยตส์!”