ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 181

ป๊อบเดินเข้ามาทำงานในบริษัทแต่เช้าแต่งกายด้วยสูทสีน้ำเงินสุดเนี๊ยบไร้รอยยับที่ปกคลุมบนตัว รูปร่างสูงใหญ่ดูสง่าองอาจน่าเกรมขาม

แล้วก้าวเท้าเข้าไปในลิฟต์กดปุ่มขึ้นไปชั้นผู้บริหาร พอลิฟต์หยุดลงประตูลิฟต์ก็เปิดออก

เขาก้าวเท้าออกจากลิฟต์แล้วเดินตรงไปยังห้องทำงานของตัวเองด้วยสีหน้านิ่งเฉยเย็นชา

เลขาที่อยู่หน้าห้องพอเห็นเขาก็รีบลุกไปเปิดประตูให้เขาทันที

เขาเดินเข้าไปในห้องแล้วนั่งลงเซ็นเอกสารที่วางบนโต๊ะอย่างเงียบๆ

เอาแต่ตั้งใจทำงานตลอดทั้งวันเพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านในใจ

พอตกเย็นมาเขาก็ไปนั่งดื่มเหล้าที่บาร์คนเดียวท่ามกลางแสงสีเสียง

เขานั่งดื่มในห้องส่วนตัว ในห้องมีเพียงแสงไฟสลัวล้อมรอบตัว

ป้องที่แอบตามพี่ชายมาเห็นพี่ชายกลายเป็นคนดื่มแบบนี้ก็เข้าใจชัดเจนว่าพี่ชายต้องอกหักและเสียใจมากแน่ๆ

ด้วยความเป็นผู้ชายแบบเขาที่ร่ำสุราดับทุกข์ต้องเคล้านารีคลายกังวลใจ

จึงเดินเข้าไปหาพนักงานเสิร์ฟแล้วเอ่ยกับพนักงานเสิร์ฟว่า

" น้องเรียกผู้จัดการมาพบพี่หน่อย "

" ได้ครับ จะไปเรียนผู้จัดการให้เดี๋ยวนี้ครับ "

เมื่อเด็กเสิร์ฟเข้าไปข้างใน ไม่นานผู้จัดการก็เดินออกมาพบป้อง แล้วเอ่ยถามขึ้น

" ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าท่านนี้ต้องการพบผมมีอะไรหรือเปล่าครับ "

ป้องเลยเอ่ยเข้าประเด็นทันทีอย่างตรงไปตรงมาว่า

" มีเด็กเสิร์ฟสาวๆสวยๆเซ็กซี่ยั่วยวนใจบ้างมั้ย ผมจะขอให้เข้าไปบริการพี่ชายผมหน่อย

เด็กนั่งดริ้งค์ก็ได้ ให้เข้าไปทำให้พี่ชายผมผ่อนคลายหายเศร้าลืมความทุกข์ใจหน่อย ผมจ่ายไม่อั้น "

ผู้จัดการร้านเอ่ยอย่างนอบน้อมว่า

" มีครับ เดี๋ยวจะรีบไปจัดการให้เดี๋ยวนี้เลยครับ "

ผู้จัดการกำลังจะหมุนตัวออกไป ป้องก็เอ่ยหยุดเขาไว้แล้วเอ่ยต่อว่า

" ขอคนที่สะอาดผุดผ่องไม่เคยผ่านใคร

คุณคงเข้าใจความหมายของผมนะ "

" ครับ เข้าใจครับ "

แล้วผู้จัดการก็กลับเข้าไปในห้อง ป้องยืนมองพี่ชายอย่างเงียบๆ

ป๊อบรำคาญเสียงเพลงเลยไปปิดประตู ไม่นานก็มีสาวสวยเข้าเซ็กซี่ใส่เดรสรัดรูปเดินเปิดประตูเข้าไปหาเขาในห้องพร้อมขวดเหล้าในมือ

ป้องนั่งดื่มด้านนอกรอบกายเขารายล้อมไปด้วยสาวงามที่คอยรินเหล้าให้อย่างเอาอกเอาใจ

เขาทั้งลูบทั้งสัมผัสเรือนร่างของหญิงสาวอย่างมัวเมา

ภายในห้องวีไอพีหญิงสาวที่ยังไม่เคยผ่านมือใครทันทีที่เห็นหน้าป๊อบก็ถึงกับตะลึงในความหล่อ

หล่อนเดินเข้าไปหย่อนกายนั่งลงข้างๆป๊อบอย่างยั่วยวนแล้วเอ่ยเสียงหวานเริ่มอ่อยทันที

" ให้ฉันรินเหล้าให้คุณนะคะ "

ป๊อบมองหน้าหญิงสาวอย่างนิ่งเฉย แต่กลับไม่เอ่ยอะไร หญิงสาวรินเหล้าให้เขาอย่างเงียบๆ

แอบอ่อยป๊อบนิดๆยั่วหน่อยๆด้วยความเป็นมือใหม่หล่อนยังรู้สึกขัดเขินนิดๆ

จากนั้นหล่อนก็ยกแก้วเหล้าให้ป๊อบ ป๊อบเองก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร ดื่มตามที่หญิงสาวประเคนให้ถึงริมฝีปาก

เขาคิดว่า บางทีนอกจากทำงานอย่างหนักแล้วการเสพสุขกับสุรานารีก็อาจจะทำให้เขา

คิดถึงพิมน้อยลง

หญิงสาวเองได้คืบก็เอาศอกในเมื่อหนุ่มหล่อร่างสูงใหญ่อยู่ตรงหน้า

เธอเองก็อยากที่จะพลีกายเป็นของเขาใจแทบขาดจนเก็บอาการไม่ไหว

จึงลูบไล้มือป๊อบเบาๆอย่างยั่วยวน แล้วค่อยๆขยับเอาอกอึ๋มไปแนบชิดติดกายป๊อบ

ป๊อบไม่ใช่คนอายุน้อยแล้วที่จะไร้เดียงสาไม่รู้อะไร

ในเมื่อหล่อนมายั่วยวนอารมณ์กามขนาดนี้

เขาที่เป็นผู้ชายทั้งแท่งจะปฏิเสธหล่อนได้ยังไง

ในเมื่อเขาเองก็โสดไม่มีเหตุผลที่ต้องหวงตัวเพื่อใครอีก

เขาเผยรอยยิ้มร้ายๆแล้วยื่นแขนเข้าไปรวบรัดเอวคอดของหญิงสาวแล้วบีบเคล้งสะโพกอวบอั๋นเซ็กซี่แล้วเอ่ย

" คุณมายั่วผมเองนะ "

หญิงสาวสบตากับป๊อบด้วยแววตายั่วยวนแล้วเอ่ย

" ตั้งแต่ฉันก้าวเท้าเข้ามาในห้องนี้ ฉันก็เป็นของคุณแล้ว คุณจะทำอะไรกับฉันก็ได้ฉันเต็มใจและยินดีค่ะ "

ป๊อบยกยิ้มขึ้นที่มุมปากแล้วเอ่ย

" ดี งั้นคุณก็ทำให้ผมผ่อนคลายหน่อย "

หญิงสาวดีใจจนเนื้อเต้นที่จะได้ตกเป็นของผู้ชายที่มีหน้าตาหล่อเหลามีภูมิฐานอย่างป๊อบ จึงรีบเอ่ยตอบอย่างไว

ทำเสร็จก็ไล่ฉันออกมาทันที "

ได้ยินดังนั้นป้องก็รีบหยิบเงินสดที่พกมาหนึ่งปึกยื่นให้หญิงสาวทันที

หญิงสาวฉีกยิ้มแล้วรับเงินมาจากป้องพร้อมกับเอ่ยว่า

" เงินหนาแบบนี้คุ้มค่าเหนื่อยหน่อย "

ป้องไม่ได้สนใจหญิงสาวอีกต่อไป เขาเดินเข้าไปหาพี่ชายที่อยู่ในห้องทันที

ป๊อบเงยหน้ามองเขาแล้วเอ่ยถามขึ้นอย่างเย็นชา

" นายเข้ามาทำไม วันนี้หมดเงินไปเท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวจะคืนให้ "

ป้องได้ยินดังนั้นได้แต่ยิ้มแหยที่พี่ชายรู้ว่าเขาเป็นคนส่งผู้หญิงเข้ามา

" แฮ่...พี่ไม่ต้องคืนผมหรอก ถือว่าเป็นของขวัญต้อนรับพี่กลับมาแล้วกัน

เอ่อ พี่บอกผมได้มั้ยว่าผู้หญิงที่ทำให้พี่กลายเป็นแบบนี้เป็นใคร เดี๋ยวผมจะไปลากเธอมาให้พี่เอง "

ได้ยินคำว่า ลาก ป๊อบก็ลุกขึ้นเดินมาต่อยหน้าน้องชายจนน้องชายล้มลงบนพื้นแล้วเอ่ย

" นายจำไว้เลยนะป้องว่านายห้ามแตะต้องเธอ แล้วอย่าให้ฉันได้ยินปากพล่อยๆของนายพูดจาไม่ดีกับเธออีกเด็ดขาด "

เขาชี้หน้าด่าน้องชายอย่างเกรี้ยวกราด ในใจเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ

ป้องที่อุตส่าห์หวังดีกลับถูกพี่ชายต่อยก็รู้สึกโกรธขึ้นมาแล้วลุกขึ้นเอ่ยตะคอกถามออกไปว่า

" พี่เป็นบ้าอะไร ผมหวังดีกับพี่นะ แล้วพี่มาต่อยผมทำไม พี่ดูสภาพพี่ตอนนี้สิ

ราวกับคนกำลังจะตาย ผู้หญิงคนนั้นทำให้พี่เป็นแบบนี้ พี่ยังเป็นห่วง

ยังอยากปกป้องเธออยู่อีก เธอมีดีอะไรห๊ะ

พี่ถึงได้ลืมเธอยากขนาดนั้น

ผู้หญิงมีตั้งมากมายบนโลกใบนี้ ทำไมพี่จะต้องยึดติดกับอดีตที่ทำให้พี่เจ็บปวดด้วย พี่มันโง่ "

ป้องเอ่ยจนรู้สึกพอใจแล้วก็กำมือแน่น ต่อยหน้าพี่คืน

แล้วเดินออกไปจากห้องวีไอพีด้วยสีหน้าบูดบึ้งด้วยท่าทางถมึงทึง

ออกไปจากร้านแล้วตรงไปที่รถ เขาเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถด้วยอารมณ์โกรธแล้วขับออกไปทันที

ป๊อบนั่งลงบนโซฟาแล้วหยิบทิชชูขึ้นมาเช็ดเลือดที่มุมปากด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เขารักพิมแล้วเกี่ยวอะไรกับคนอื่นด้วย เขาจะรักใครคนอื่นมีสิทธิ์อะไรมาตัดสิน และยิ่งไม่ชอบให้ใครมาพูดจาดูถูกดูหมิ่นพิม