และที่นี่มีเตียงแค่หลังเดียวเท่านั้น
เขาคือคนป่วย ดังนั้นเธอวางแผนจะยกเตียงให้เขา
หลังจากอาบน้ำเสร็จก็มานั่งที่โซฟา
เธอคิดว่าคืนนี้จะนอนบนโซฟา
ผลกลับเป็นว่าเขาเองก็มาตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน
เขานอนตลอดช่วงบ่าย ตอนนี้จะไม่ง่วงก็เข้าใจได้
เธอคงไม่สามารถบังคับให้เขาไปนอนได้
“ผมไม่ได้นอนหลับสบายแบบนี้มาเป็นอาทิตย์แล้วเพราะคุณเอาแต่ถ่วงเวลาอยู่แบบนี้นั่นแหละ! อันอัน พวกเราคุยกันอย่างเปิดเผยเถอะ!” ผู้อำนวยการฝ่ายเทคนิคเอ่ยปากในวิดีโอ
“ผมก็นอนไม่หลับอยู่ทุกวัน! ไม่เพียงแค่นอนไม่หลับ กินข้าวก็ไม่ลงด้วย!” ผู้อำนวยการฝ่ายพัฒนากล่าว
“ระยะนี้ผมก็ร่วงรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ! เดิมทีก็มีเส้นผมไม่เยอะอยู่แล้ว!” ผู้อำนวยการฝ่ายทรัพยากรบุคคลตามมาสมทบ
ชายชราสองสามคนนี้ แต่ละคนต่างพูดเรื่องที่แย่กว่าอีกคน
พวกเขากำลังบังคับให้ฉินอันอันตัดสินใจเดี๋ยวนี้
ฟู่ซื่อถิงขมวดคิ้วแล้วคว้าโทรศัพท์เธอไป
ฉินอันอัน “…นี่! ฉันกำลังคุยงานอยู่นะ! คืนโทรศัพท์ฉันมา!”
เธอเดินไปทางเขา อย่างต้องการแย่งโทรศัพท์คืน
“ผู้ชายคนนี้คือใครกัน? หน้าคุ้น ๆ แฮะ!”
“นี่คือแฟนหนุ่มของอันอันสินะ! อยู่กับอันอันดึกขนาดนี้! ต้องเป็นคนรักของอันอันแน่นอน!”
“เอ่อ…ผู้ชายคนนี้หน้าตาคลับคล้ายคลับคลาคน ๆ หนึ่งนะ…”
ชายชราที่อยู่วิดีโออีกด้านกำลังพูดคุยกัน
......
“ฉินอันอัน วางสายยังไงเหรอ? ผมหาปุ่มไม่เจอ” ฟู่ซื่อถิงเอาโทรศัพท์เธอมาศึกษาอยู่หลายวินาที แต่เพราะหาปุ่มเจอเลยส่งคืนโทรศัพท์ให้เธอ
หลังจากฉินอันอันรับโทรศัพท์คืนนมาแล้ว เธอก็วางสายทันที
“ใครให้คุณมาแย่งโทรศัพท์ฉันไป?!” ฉินอันอันกลับมาคิดบัญชีกับเขา
“เสียงพวกเขาฟังแล้วน่ารำคาญ” เขาเลิกเปลือกตาขึ้นแล้วพูดอย่างเกียจคร้าน “ตอนนี้สามทุ่มแล้ว ไม่ใช่เก้าโมงเช้าเสียหน่อย”
ห้องนอนที่บ้านเช่า
ฉินอันอันปวดหัว ดังนั้นจึงนอนลงบนเตียง
ฟู่ซื่อถิงเห็นเธอนอนลงแล้ว เขาก็นอนตามเช่นกัน
เขายกมือขึ้นปิดไฟในห้อง
ฉินอันอันหลับตาลงแล้ว แต่หายใจเข้าอย่างแรง
หมายความว่าเธออารมณ์ไม่ดี
ฟู่ซื่อถิงกล่าวขึ้น “สามคนที่คุยวิดีโอด้วยเมื่อกี้นี้ ผมเคยเจอหนึ่งในนั้น”
ฉินอันอันหันข้างไปมองเขา “ใครคะ?”
ฟู่ซื่อถิง “ชายอ้วนที่สวมแว่นตา”
ฉินอันอัน “อ้อ..เคยเจอมาก่อน แล้วยังไงเหรอคะ?”
ฟู่ซื่อถิง “เขาน่าจะจำผมได้ ความสัมพันธ์ของพวกเราปิดบังไม่ได้แล้ว” เชาหยุดไปชั่วครู่ แล้วพูดต่อว่า “ผมเสนอให้คุณสองพันล้าน คุณไปคุยกับถังเฉียวเซิน ดูว่าเขาจะสู้ราคาไหม”
“คุณเป็นบ้าหรือไงเนี่ย?!” ฉินอันอันยกเท้าขึ้นเตะเขา “คุณคิดว่าเปิดประมูลอยู่หรือไง?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...