รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 144

เวลาบ่ายสอง ฉินอันอันได้รับโทรศัพท์จากผู้อำนวยการโจว

“อันอัน เธอว่างเมื่อไหร่? อีกฝ่ายนัดคุยกับเรา อยากดูว่าเรามีหลักฐานทางทรัพย์สินไหม? ราคาตลาดปัจจุบันของตึกนี้ไม่ต่ำกว่าห้าร้อยล้าน”

คำพูดของผู้อำนวยการโจวทำให้ฉินอันอันสะดุ้ง “ถ้าฉันจำไม่ผิด เดิมตึกนี้ขายแค่สองร้อยห้าสิบล้านไม่ใช่เหรอ?

“ใช่! ตึกนั้นอยู่ในทำเลที่ดี เนื่องจากในช่วงสองปีที่ผ่านมาราคาที่ดินสูงขึ้น มูลค่าของมันก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย”

“ได้ค่ะ วันนี้ฉันไม่ว่าง งั้นเป็นพรุ่งนี้ก็แล้วกัน!”

“ได้ ฉันจะตอบพวกเขากลับไปทันที”

ฉินอันอันนัดกับหลีเสี่ยวเถียนในช่วงบ่าย

หลายปีที่ผ่านมาทั้งสองยังคงติดต่อกัน ถึงแม้จะไม่ได้ติดต่อกันมากนักแต่ความสัมพันธ์ยังเหมือนเดิม

ทั้งสองเจอกันที่ร้านอาหารยุโรป

หลีเสี่ยวเถียนถือช่อกุหลาบแดงมาด้วย และกอดโผกอดหลังจากได้เจอฉินอันอัน

“ฉินอันอัน! ในที่สุดเธอก็ยอมกลับมาสักที! ถ้าเธอไม่กลับมา ฉันจะเลิกคบเธอแล้ว!”

สี่ปีที่ผ่านมาพวกเธอเจอกันแค่สองครั้ง

ทั้งสองครั้งคือตอนที่หลีเสี่ยวเถียนไปหาเธอที่ต่างประเทศ

ฉินอันอันหยิบดอกกุหลาบขึ้นมาดมกลิ่นและชม “ดอกไม้ที่เพื่อนรักของฉันให้หอมจังเลย”

“ฉินอันอัน ตอนแรกฉันกะว่าจะแกล้งทำเป็นว่าไม่รู้จักเธอ แต่ก็อดไม่ได้! ทำไมเธอถึงใจร้ายขนาดนี้? เธอไม่กลับมาเลยแม้แต่ครั้งเดียวในรอบสี่ปี!” หลีเสี่ยวเถียนผลักเธอลง แล้วนั่งลงบนโซฟา “กลับมาครั้งนี้คงไม่กลับไปต่างประเทศอีกแล้วใช่ไหม?”

“ฉันก็ยังต้องกลับไปอยู่ดี! เช่น...ไปเที่ยวหรืออะไรสักอย่าง”

“ดูเธออารมณ์ดีจังเลยนะ! ยังรู้วิธีแกล้งฉันอีก! ตอนนี้เธออาศัยอยู่ที่ไหน?” หลังจากที่หลีเสี่ยวเถียนสั่งอาหารจานเด็ดสองสามจาน เธอก็ยื่นเมนูให้ฉินอันอัน

“อันอัน จริงสิ ทำไมเธอถึงอยากหย่ากับฟู่ซื่อถิงล่ะ? เขานอกใจเธอเหรอ? แต่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าเขามีผู้หญิงคนอื่น! ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานับตั้งแต่เธอไปต่างประเทศเขาไม่มีผู้หญิงที่ไหนอีกเลย” หลี่เสี่ยวเถียนเคยรู้สึกเกรงใจที่จะถาม แต่ตอนนี้ ฉินอันอันอยู่ตรงหน้าแล้ว เธอจึงถามคำถามทั้งหมดที่อยากถามออกไป

“เสี่ยวเถียน ถ้าเฮ่อจือมีผู้หญิงอีกคนอยู่ในใจ แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ออกมาปรากฏในชีวิตเธอ เธอจะรับได้ไหม?” ฉินอันอันถาม

ทันใดนั้นหลีเสี่ยวเถียนก็ตระหนักได้ “เธอหมายถึงฟู่ซื่อถิงมีผู้หญิงอีกคนอยู่ในใจงั้นเหรอ?!”

ฉินอันอันจิบน้ำ “มันจบแล้ว ฉันเลิกกับเขานานแล้ว และตอนนี้เหลือแค่หย่าเท่านั้น”

“ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะเสแสร้งเก่งขนาดนี้ เพื่อนของเขาทุกคนคิดว่าเป็นเธอเป็นคนทำร้ายเขา คิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ไร้เดียงสาที่สุดในโลกและเธอเป็นผู้หญิงที่ร้ายที่สุดในโลก...ฉันอยากจะอ้วกจริง ๆ”

"อย่าเพิ่งอ้วก เดี๋ยวฉันกินข้าวไม่ลง” ฉินอันอันสีหน้านิ่งมาก

“โอเค! เราไม่ต้องพูดถึงผู้ชายเฮงซวยคนนั้นแล้ว! แผนกิจการต่อไปของเธอคืออะไรเหรอ?”

“ฉันจะสร้างบริษัทของพ่อขึ้นมาใหม่”