รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 191

ตอนนี้เพิ่งจะห้าโมง คิดไม่ถึงเลยว่าแม่จะมาหาเขาเร็วขนาดนี้!

ถึงแม้แม่จะบอกคนอื่นว่าเขาเป็นลูกบุญธรรม แต่เขาก็รู้ว่า แม่รักเขามาก

“เสี่ยวหาน!” ฉินอันอันเห็นลูกชายของเธอนั่งอยู่บนธรณีประตู โดยมีชายร่างกำยำสองคนอยู่ข้าง ๆ ดวงตาก็เปียกชื้นขึ้นมาทันที

เมื่อได้ยินเสียงฉินอันอัน ฟู่สือถิงก็ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปทางประตู

บอดี้การ์ดไม่กล้าขวางฉินอันอันเลย

พวกเขารู้ว่าฟู่สือถิงรักผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหน

ถึงแม้ว่าตอนนี้จะกลายเป็นอดีตภรรยาของฟู่สือถิง แต่ไม่ว่ายังไง เธอก็มีความหมายแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ๆ ของฟู่สือถิง

ฟู่สือถิงเห็นฉินอันอันกอดเสี่ยวหาน ดวงตาสีแดงก่ำคู่นั้นราวกับว่าลูกชายของเธอได้รับความไม่เป็นธรรมเสียมากมายยังไงยังงั้น

“ฉินอันอัน พวกเรามาคุยกันเถอะ”

ฉินอันอันพูดด้วยความโกรธ “คุณมีสิทธิอะไรถึงได้พาเสี่ยวหานมาที่บ้านคุณ?! คุณได้รับอนุญาตจากฉันแล้วเหรอ?! คุณทำแบบนี้มันผิดกฎหมายนะ!”

ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว “ผมไม่ได้ทำร้ายเขาเลย! ผมก็แค่อยากรู้ ว่าเขากับอิ๋นอิ๋นรู้จักกันตอนไหน? ทำไมถึงได้ทะเลาะกัน?”

ฉินอันอันย้อนถามกลับ “แล้วถามอิ๋นอิ๋นไม่ได้หรือไง? ฟู่สือถิง ฉันรู้ว่าอิ๋นอิ๋นสำคัญที่สุดในใจของคุณ แต่นี่ไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะรังแกลูกชายฉัน!”

ขมับฟู่สือถิงบวมแน่นจนรู้สึกปวด

เขาพาเสี่ยวหานกลับมาโดยที่ไม่ได้รับความยินยอมจากเธอจริง ๆ

นั่นเป็นเพราะ ถ้าเขาปรึกษาเธอ เธอย่อมไม่เห็นด้วยแน่นอน

“ผมไม่ได้รังแกลูกชายของคุณ!” ฟู่สือถิงกล่าว

“คุณบังคับพาเขามาที่บ้านของคุณ แล้วยังให้เขานั่งบนพื้น นี่ไม่ใช่การรังแกงั้นเหรอ?! ถ้าอย่างนั้นคุณก็พูดมาว่าแบบไหนถึงจะเรียกว่ารังแก?” ทันใดนั้นฉินอันอันก็เหลือบไปเห็นรอยฟันและรอยเลือดแห้งกรังบนคอของเขา

นี่ลูกชายฉันกัดเหรอ?

ทันใดนั้นความมั่นใจในใจก็ไม่ได้มากมายขนาดนั้นแล้ว

ครั้นเมื่อป้าจางเห็นทั้งสองคนทะเลาะกันอยู่ที่ลานหน้าบ้านก็เดินออกมาทันทีและช่วยฟู่สือถิงอธิบาย “อันอัน คุณผู้ชายไม่ได้รังแกลูกชายของคุณจริง ๆนะคะ ดิฉันให้ของกินและเครื่องดื่มกับเขา เขาก็ไม่เอาค่ะ”

ฉินอันอันเห็นป้าจาง ไฟในใจก็มอดลงทันที

ไม่เจอกันหลายปี ใบหน้าของป้าจางยังคงใจดีมาก

“ทะเลาะกันไปก็ไม่ช่วยแก้ปัญหานะคะ” ป้าจางเดินมาหาฉินอันอันแล้วตบที่ไหล่ของเธอ “อย่ายืนอยู่ข้างนอกเลยค่ะ เข้ามานั่งคุยกันเถอะ!”

ฉินอันอันไม่เต็มใจที่จะเข้าไปอย่างยิ่ง แต่ว่าป้าจางคว้าแขนของเธอแล้วดึงเธอเข้าไป

เมื่อเห็นแบบนี้ อิ๋นอิ๋นเองก็เดินตามไปด้วย

พวกเขาทั้งสองคนแนบกน้ากับประตูห้องหนังสือแอบฟังสิ่งที่เกิดขึ้นข้างในอย่างเปิดเผย

ป้าจางเห็นพวกเขาทำแบบนี้แล้วก็ถึงกับพูดไม่ออก

ในห้องหนังสือ

ฟู่สือถิงเอ่ยก่อน “ก่อนที่อิ๋นอิ๋นจะหลงทาง เธอไม่เคยมีเพื่อนที่โรงเรียนมาก่อนเลย ดังนั้นผมมีเหตุอันสมควรที่จะสงสัยว่า เธอรู้จักกับลูกชายของคุณในช่วงระหว่างที่หายตัวไป”

ท่าทางของฉินอันอันเฉยเมย น้ำเสียงก็ราบเรียบ “โอ้ งั้นคุณไปถามพวกเขาสิ! ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น”

ฟู่สือถิงมองใบหน้าที่เย็นชาของเธอ ในใจก็รู้สึกผิดหวัง “ลูกชายของคุณไม่เคยพูดถึงอิ๋นอิ๋นกับคุณเลยเหรอ?”

“ไม่เคย ปกติแล้วลูกชายของฉันไม่พูด” ฉินอันอันจบประเด็นอย่างรวดเร็ว “อย่ามาบังคับถามอะไรลูกชายฉันอีก ถ้าคุณอยากรู้ขนาดนั้นก็ถามอิ๋นอิ๋นของคุณสิ! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน”

ฟู่สือถิง “มีเรื่องอื่นอีก”

ฉินอันอันชะงัก

“ได้ยินว่าคุณอยู่กับโกลเดนรีทรีฟเวอร์ตัวนั้นแล้ว” ฟู่สือถิงพูดอย่างไม่เกรงใจ “อยู่ด้วยกันไวขนาดนี้ พวกคุณคบกันก่อนที่พวกเราจะหย่ากันใช่หรือเปล่า?”