รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 193

เธอลองคิดถึงสาเหตุที่เสี่ยวหานโกรธแล้ว

เป็นไปได้ไหมว่าเพราะเธอขอร้องให้เขาพาเธอออกจากโรงเรียน เขาเลยถูกตำหนิ?

นอกจากข้อนี้แล้ว เธอคิดถึงสาเหตุอื่นไม่ได้เลย

เสี่ยวหานได้ยินคำขอโทษของเธอแล้ว ก็โกรธยิ่งกว่าเดิม!

นี่เธอยอมรับว่าความสัมพันธ์ที่ไม่ปกติระหว่างเธอกับฟู่สือถิง เป็นสาเหตุแม่ของเขาหย่ากับพ่อใช่ไหม?!

“เลิกตามฉันซักที!” เสี่ยวหานตะโกนใส่เธออย่างไร้ความปราณี “ฉันเกลียดเธอ!”

ฝีเท้าของอิ๋นอิ๋นหยุดชะงัก น้ำตาไหลออกมาจากดวงตา

ป้าจางเห็นภาพเหตุการณ์นี้แล้วก็รีบเข้ามาประคองอิ๋นอิ๋นนั่งลงบนโซฟา “อิ๋นอิ๋น ไม่ต้องร้องนะคะ ในเมื่อเขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับคุณ ถ้าอย่างนั้นคุณเลิกตามเขาเถอะค่ะ”

เสี่ยวหานอารมณ์เสียง่ายขนาดนั้น อิ๋นอิ๋นก็เป็นแบบนี้ มีแต่จะทำร้ายหัวใจตัวเองเท่านั้น

แต่อิ๋นอิ๋นไม่อยากเสียเสี่ยวหานเพื่อนที่ดีคนนี้ไป

ดังนั้นเธอจึงส่ายหัวอย่างรุนแรงทันที

ป้าจางใช้สองมือจับศีรษะเธอไว้ทันที เพื่อไม่ให้เธอส่ายหัวอีก “อย่าส่ายหัวค่ะ ระวังจะปวดหัว คุณนั่งตรงนี้นะคะ ดิฉันจะไปถามเสี่ยวหานว่าต้องทำยังไงเขาถึงจะยอมเป็นเพื่อนกับคุณดีไหมคะ?”

เช่นนี้แล้วอิ๋นอิ๋นถึงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

ป้าจางหยิบช็อคโกแลตสองชิ้นบนโต๊ะกาแฟแล้วเดินไปที่เสี่ยวหาน

“เสี่ยวหาน เมื่อก่อนฉันกับแม่ของหนูมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก” ป้าจางมีรอยยิ้มใจดีบนหน้า เธอวางช็อคโกแลตลงบนมือเสี่ยวหาน

เสี่ยวหานคิดถึงสายตาของแม่ที่เพิ่งมองเธอว่าใจดีมากจริง ๆ ดังนั้นจึงไม่ได้โยนช็อคโกแลตทิ้ง

“อิ๋นอิ๋นมีสติปัญญาแบบเด็ก ๆเท่านั้น ดังนั้นเธอไม่น่าจะทำเรื่องร้ายกาจกับหนูใช่ไหมล่ะจ๊ะ? ทำไมหนูถึงเกลียดเธอมากขนาดนี้ล่ะ?” ป้าจางถามเขา

“ผมเกลียดเธอ! ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล!” เสี่ยวหานพูดจบก็เดินไปทางประตู

ป้าจางไม่ได้ตามเขาไป

เธอคิดว่ารู้แล้ว เสี่ยวหานน่าจะรังเกียจความฉลาดน้อยของอิ๋นอิ๋น

ป้าจางรู้สึกเจ็บปวดใจแทนอิ๋นอิ๋นเล็กน้อย ทว่าเธอก็เกลียดเสี่ยวหานไม่ลง

มีเงาของฟู่สือถิงบนใบหน้าของเสี่ยวหาน

แต่เขาไม่ใช่ลูกของฟู่สือถิง

หรือว่ามันเป็นโชคชะตาพวกเขาเลยหน้าตาเหมือนกัน?

มันคือรูปที่ฉินอันอันผ่าตัดให้อิ๋นอิ๋นเสร็จแล้ว ลูกทั้งสองคนมาหาเธอที่โรงพยาบาล แล้วเธอกับเด็ก ๆ ก็ออกไปพร้อมกัน

“เด็กผู้หญิงตัวเล็กในอ้อมแขนของคุณก็คือลูกบุญธรรมด้วยงั้นเหรอ?” ดวงตาของฟู่สือถิงจับจ้องใบหน้าของเธอ

ฉินอันอันโยนรูปลงถังขยะ น้ำเสียงสบาย ๆ และหลีกเลี่ยงประเด็นสำคัญ “ใช่แล้ว! เด็กทั้งสองคนคือลูกบุญธรรมของฉันทั้งหมด คุณตั้งใจถามฉันโดยเฉพาะ หรือเพราะอยากจะรับเลี้ยงเด็กเหรอ? อ้อ ฉันเกือบลืมไปแน่ะ ว่าคุณไม่ชอบเด็ก”

ฟู่สือถิง “คุณไม่มีเวลาดูแลเด็กเลยด้วยซ้ำ ทำไมถึงรับเลี้ยงเด็กตั้งสองคน?”

ฉินอันอัน “ฉันชอบ ฉันมีความสุข คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”

ฟู่สือถิง “…”

ฉินอันอันมองดูเวลา ใกล้จะหกโมงเย็นแล้ว

เธอควรจะพาเสี่ยวหานกลับบ้านได้แล้ว

เธอก้าวเท้าออกมาจากห้องหนังสือ

มาถึงห้องนั่งเล่น ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมยาวเคลียไหล่ ส่วนชุดกระโปรงยาวสีม่วงอ่อน

ผู้หญิงคนนี้คือเสิ่นอวี๋ แฟนใหม่ของฟู่สือถิงใช่ไหม?